سرویس سینمایی هنرآنلاین: مهرداد اسکویی را بیشتر در غالب مستندساز می‌شناسیم. او این روزها علاوه بر اینکه خود را آماده میکند تا به عنوان رئیس هیئت داوران جشنواره فیلم کراکوف در لهستان حضور داشته باشد، مشغول آماده‌سازی دو کتاب عکس نیز هست، اما اسکویی در کنار تمام فعالیت‌های حرفه‌ای که دارد در بخش آموزش نیز به فعالیت خود ادامه می‌دهد و با آموزش و برگزاری ورک‌شاپ در جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی آموخته‌های خود را به نسل جدید فیلمسازان منتقل میکند.
او که در حاشیه جشنواره فیلم و عکس ژیار به کردستان سفر کرده بود در این باره به خبرنگار هنرآنلاین، گفت: به نظرم در این دوره از جشنواره فیلم‌های خوبی به نمایش درآمد و جشنواره پویا و زنده‌ای بود. پر از اتفاقات خوب، ضمن این که ترکیب داوری‌ها و انتخاب افرادی که برای کارگاه‌های آموزشی برگزیده شده بودند نیز بسیار سنجیده بود. در جشنواره‌ها مهم است که چه کسانی آثار را ارزیابی می‌کنند و چه کسانی کارگاه‌های آموزشی برگزار می‌کنند و چه برنامه‌ریزی برای بهتر شدن شرایط عکاسی، فیلمسازی و فیلمنامه‌نویسی به بهانه جشنواره می‌تواند در شهر یا منطقه اتفاق بیفتد. به نظر به واسطه دبیر جشنواره و مدیرکل ارشاد استان و انجمن سینمای جوانان تهران، جشنواره این دوره خیلی خوب پشتیبانی شد، بخصوص سالم صلواتی دبیر جشنواره که به دلیل عقبه سال‌ها کار در فیلم کوتاه و مستند شناخت بسیار خوبی از سینمای فیلم کوتاه ایران دارد و با تلاش یک مجموعه خوب و معتبر را گردهم آورد که می‌تواند تاثیر خوبی بر سینمای جوان منطقه داشته باشد.
اسکویی در ادامه درباره وضعیت سینمای مستقل و کوتاه اظهار کرد: به نظرم فضای این روزهای فیلم کوتاه فضای خوبی است، ولی تنها مشکل ما در بخش پشتیبانی مالی و تولید است. بخصوص در این روزها که شرایط ارز بسیار نوسان دارد و قیمت دلار بالا رفته است، فشار چند برابری به سینمای مستقل، فیلم کوتاه و مستند وارد می‌شود که امیدوارم سینمای جوانان ایران و مرکز سینمای مستند و تجربی بتوانند جوری سکان‌داری کنند که این فشار مستقیم، خیلی به تولید فیلم کوتاه، مستند و انیمیشن ضربه وارد نکند. در سال گذشته ما با فیلم‌های کوتاه 900 حضور بین‌المللی داشتیم همانطور که در سینمای مستند و انیمیشن اتفاقات گسترده‌ای افتاد. فکر می‌کنم برخلاف این جریان که توان مالی کم شده است و فشار تولید سنگین شده، ارز گران شده و دستمزدها به تناسب آن افزایش داشته است، اما هنوز هم فیلم کوتاه توانسته ایده‌های متفاوتش را مطرح کند و خودش را به عنوان یک پیام سینمایی و گفتگوی بین فرهنگی همراه با تجربیات متفاوت سینمایی، از طریق ایران به جهان بشناساند.
این مستندساز برجسته همچنین درباره ضرورت نیاز آموزش تکنیک‌های جدید به فیلمسازان جوان عنوان کرد: بخش عمده‌ای از فضاهای آموزشی روتین شده است و مسئولان آموزشی باید شرایطی را ایجاد کنند که شکل این برگزاری‌ها و آنچه که استادان می‌گویند متفاوت شود و کارگاه‌ها از فرم خاطره‌گویی و انتقال تجربیات شخصی به یک نگاه کمی آکادمیک‌تر برسد تا تجربه‌ای که بچه‌های فیلمساز به آن نیاز بیشتری برای شنیدن دارند، در این ورک‌شاپ‌ها و کارگاه‌های آموزشی انتقال پیدا کند. من فکر می‌کنم در یکی دو سال گذشته فضا به این سمت حرکت کرده است و امیدوارم با پیشنهادهایی که می‌شود و پیگیری‌هایی که دوستان برنامه‌ریز انجام می‌دهند، بتوان شاهد اتفاقات بهتری بود.
وی ادامه داد: یکی از موضوعاتی که برای من بسیار مهم است، در بسیاری از نقاط دنیا یک فیلمساز می‌آید و به صورت کامل از چگونگی ساخت فیلمش می‌گوید و یا ورک‌شاپ‌هایی برگزار می‌شود که فیلمساز می‌آید و در طی مدت زمانی که در اختیار دارد مسیری را که گذرانده، دغدغه‌هایی که دارد و این که به چه فکر میکند و چطور زیست میکند را منتقل میکند. به نظرم جای این ورک‌شاپ‌ها در ایران بسیار خالی است. از سوی دیگر کارگاه‌های آموزشی تخصصی و کارکرد زیبایی شناسی مسائل مطرح در سینما مانند صدا را در این ورک‌شاپ‌ها مطرح کنند و فیلمسازان نه فقط با حضور صداگذار که حضور او هم لازم است، اما خود کارگردان‌ها بیایند و درباره تاثیر صدا در فیلم مستند و یا درباره مسائل مختلف دیگر تولید یک فیلم صحبت کنند که این مسائل بسیار به فیلمسازان جوان کمک میکند.
اسکویی همچنین افزود: به نظرم حساسیت داشتن در اینکه چه کسانی درس بدهند و چه کسانی توانایی انتقال اتفاقات جدید، نگاه‌های جدید و تجربه‌های جدید در سینما را داشته باشند که بتوانند با بچه‌ها تعامل نزدیکی داشته باشند که اگر یک روز کارگاه است حداقل بتوانند سوالات جدیدی در ذهن کنجکاو و مشتاق هنرجویان ایجاد کنند و آنها بتوانند بروند به دنبال چیزهای جدید از جایگاه خاص و ویژه‌تری برخوردار است. من فکر نمی‌کنم در طی سه ساعت بتوان چیزهای جدیدی آموزش داد، اما فکر می‌کنم بتوانیم سوال را در ذهن فیلمسازان جوان بکاریم تا موتور حرکتی ذهنی و احساسی آنها راه بیفتد و تلاش کنند و بروند جلو برای پاسخ دادن به سوالات ذهنی که مدرسین ورک‌شاپ برای آنها ایجاد می‌کنند.
کارگردان"رویاهای دم صبح" همچنین در خاتمه درباره فضای دانشگاهی امروز و دروسی که در طی این مدت به دانشجو آموزش داده می‌شود و همخوانی آن با علم روز دنیا نیز گفت: من کلا مخالف فضاهای آموزشی امروز هستم. چرا که استادان در همان چارچوب گذشته کار می‌کنند و امیدوارم تبدیل به کارمند نشوند. برخی از استادان ما مثل یک جان شیفته هستند که می‌آیند درس می‌دهند و به نگاه دانشجو عمق می‌دهند و شکل می‌بخشند و برخی هم هستند که نگاه کارمندی دارند و خیلی ساده می‌آیند یکسری دروس از پیش تعیین شده را درس می‌دهند و می‌روند. من فکر می‌کنم خود دانشجو یا فیلمساز باید طلب کند و اگر آنچه را که می‌خواهد استاد به او نداد، باید نگاه انتقادی داشته باشد. ضمن اینکه استاد هم باید خودش را به روز کند، چرا که جهان به سرعت در حال شکل به شکل شدن است و ما باید بدانیم که جهان سینما که مثل یک موجود زنده است دائما تغیر چهره می‌دهد و تکامل پیدا میکند. باید در سینمای‌مان همزمان با این تغییر شکل حرکت کنیم.