به گزارش هنرآنلاین، در ابتدای این نشست ترلان پروانه بازیگر فیلم سینمایی "فِراری"در ارتباط بانقش خاص خود در این فیلم سینمایی گفت: به شخصه من بازی خاصی نکردم و شخصیتی که ساختیم بیشتر رفتارهای شخص گلنار بود و ترلان پروانه نقش خاصی را ایفا نمی کرد . کاری بسیار سخت و تجربه‌ای فوق العاده را درکنار بزرگان کسب کردم .
وی افزود: از سختی‌های کار می‌توان گفت که بیشتر کار در یک‌ماشین می‌گذرد و شما نمی‌توانید اَکت خاصی داشته باشید. همچنین در آلودگی‌های شهر تهران ما با کثیف‌ترین ماشین کار را جلو می‌بردیم که چندین بار باعث مریضی من نیز شد.
کامبوزیا پرتوی نویسنده این اثر درخصوص ایده نگارش فیلمنامه این فیلم سینمایی توضیح داد: یک شب با آقای داوودنژاد درکنار هم نشسته بودیم که آقای داوود نژاد به من گفتند شنیدید که فلان ماشین توسط فلان شخص وارد شده است و‌من گفتم که بله در جریان هستم،آقای داوودنژاد گفتند که این موضوع را می‌خواهم کارکنم و از من خواستند که این موضوع را بنویسم.
وی ادامه داد: هرمطلبی که در فیلم دیدید نگاه آقای داوود نژاد بود که من سعی کرده بودم به آن نزدیک‌شوم. وقتی بیشتر به ایده داوودنژاد فکر کردم، آن ایده برای خودم هم دغدغه شد. اینکه ایده یا سوژه یک فیلم برای نویسنده نیز دغدغه باشد، بسیار مهم است، چرا که کیفیت فیلمنامه را بسیار بالا می‌برد. یکی از اتفاقات بسیار خوب فیلم "فِراری" تمرین‌های پی در پی بازیگران بود، به صورتی که آن قدر متن فیلم را تمرین کرده بودند که شخصیت‌ها در آن‌ها نهادینه شده بود.
در ادامه این نشست تعدادی از افراد حاضردر جلسه درخصوص لهجه‌های بازیگران این فیلم نظرات مخالف و موافقی را ارائه دادند.
علیرضا داوودنژاد کارگردان این فیلم سینمایی در پاسخ به سوال برخی از حضار مبنی بر نشان دادن اختلاف طبقاتی در جامعه در این فیلم گفت: من مخالف اختلاف طبقاتی موجود در جامعه و وجود افرادی که صاحب مال و ثروت و دارا بودن ماشین‌هایی مانند فراری نیستم، ولی سوالم این است که این ثروت چگونه به دست می‌آید؟اگر شما با تفکر، تامل، شناخت، علم،فن، ابداع، خلاقیت، ساخت و ساز و تولید به ثروت رسیده باشید نوش جانتان،اما اگر با دروغ،ریاکاری،زد و بند،دزدی،اختلاس،پولشویی،نزول و قاچاق به ثروت رسیده اید بحث آن چیز دیگری است.
وی افزود: تفاوت این دوقشر که در رسیدن به ثروت باهم متفاوت هستند در رفتارهای آن ها هم کاملا قابل مشاهده است،افرادی که با زحمت به ثروت می‌رسند کارهای با سلیقه و خوب را هم از خود به جای می‌گذارند و برعکس افرادی که با راه‌های دیگر به ثروت رسیده‌اند مطرب بازی و شیش و هشتی را درکارهایشان می‌توان دید. مانند فیلم‌هایی که در حال حاضردر سینمای ما بسیار موفق است و ترویج هم‌می‌شود.
وی ادامه داد: اصولا زمانی که رابطه سینما با زندگی قطع شود، سینما به سمت تقلید و کپی برداری از سینما و سریال‌های خارجی می‌رود و آرام آرام قافیه را به نمونه‌های اصلی می‌بازد. کانال‌های ماهواره‌ای فیلم‌های ایرانی را نشان می‌دهند و بعد یک سری از کالاهارا تبلیغ می‌کنند و بعد کالاهارا به فروش می‌رسانند! این شبکه‌ها فیلم‌های ما را می‌دزدد و درکنار آن کالای خودراهم تبلیغ می‌کنند!! این همان طبقه ایست که به آن اشاره کردم، چون به آن طریق پولدار شده است به این روش هم برخورد می‌کند. دختر بچه حاضر در این فیلم هم دست پرورده چنین سبکی از زندگی است و این دخترمحصول دورانی است که دیگر ربطی به دوران جنگ ندارد.
کارگردان فراری در پایان افزود: من در این فیلم می‌خواستم نشان دهم که طبقه‌ای که با روش‌های نامناسب به ثروت می‌رسد هیچ اثری از آرمان و فرهنگ به جای نمی‌گذارد و همه را به باد می‌دهد. اگر بخواهیم تولید کننده باشیم باید نیروی انسانی متخصص، خوش قریحه و خلاق داشته باشیم، این نیروهاباید در مدارس پرورش پیدا کنند ودرحال حاضر در مدارسمان دیگر خلاقیتی وجود ندارد و این از مدرسه ادامه پیدا می‌کند تا فرد وارد جامعه می‌شود،چه طور می‌خواهیم با وجود نپرداختن به آموزش و پرورش و شرایط فعلی به این‌نیروهای مولد دست پیدا کنیم؟با این وضعیت آموزش چه طور توقع داریم با کشورهای دیکر رقابت کنیم؟ آموزش و پرورش و معلمان خیلی مظلوم هستند. نمی شود ملتی را نساخت اما مملکت را ساخت. ساخت مملکت نیاز به ساخت ملت دارد.
ترلان پروانه در پایان درباره علت دیده نشدن فیلم "فِراری"گفت:ما حقیقتی را در این فیلم بیان می‌کنیم که تلخ است و در جامعه وجود دارد. درحال حاضرپاک کردن صورت مسئله راحت‌ترین راه حل موجود در جامعه ما شده است. به نظرم نسبت به دیده نشدن "فِراری"هم این اتفاق افتاد.