به گزارش هنرآنلاین، امسال در بخش "جشنواره جشنواره‌ها" جشنواره جهانی فیلم فجر 11 فیلم سینمایی خارجی از کشورهایی چون آرژانتین، برزیل، لهستان، اسپانیا، اتریش، بلغارستان، آلمان، هلند، بلژیک، کره جنوبی و فرانسه به نمایش در می‌آید.
فیلم "نوعی خانواده" (A Sort of Family ) ساخته دیئگو لرمان محصول 2017 آرژانتین، برزیل، لهستان و فرانسه از فیلم‌هایی است که در این بخش روی پرده خواهد رفت.
درخلاصه داستان فیلم آمده است: مالنا دکتری از طبقه متوسط جامعه است و در بوئنوس آیرس زندگی می‌کند. بعدازظهر یکی از روزها تلفنی به او زده می‌شود و دکتر کوستاس می‌گوید که او باید به‌سرعت به شمال کشور برود، چون زمان تولد بچه‌ای رسیده است که در انتظارش به‌سر می‌برد. مالنا بی‌وقفه و تقریباً بدون فکر، تصمیم می‌گیرد راهی این سفر شود.
دیئگو لرمان کارگردان این فیلم اولین فیلم بلندش را در سال 2002 با عنوان "ناگهان" ساخت که در جشنواره لوکارنو برنده جایزه یوزپلنگ نقره‌ای شد و به موفقیت‌های دیگری نیز دست یافت. او با فیلم بعدی‌اش "در خلال" در سال (2006) به جشنواره ونیز رفت و در سال 2007 با مستندی دوباره به لوکارنو بازگشت. دو فیلم بعدی او یعنی "چشم ناپیدا" در سال (2010) و (2014) "Refugiado" در بخش "دوهفته با کارگردانان" جشنواره کن روی پرده رفتند.
فیلم "نوعی خانواده" لرمان پیش از حضور در جشنواره جهانی فجر و در سال 2017 به جشنواره‌های مختلفی از جمله شیکاگو (برنده جایزه بهترین فیلم بلند)، سن سباستین (برنده جایزه هیأت داوران بهترین فیلم‌نامه)، فیلادلفیا و... حضور یافت.
فیلم "غول" (Giant) ساخته جان گارانیو و آیتور آرِگی محصول 2017 اسپانیا از دیگر فیلم‌های حاضر در بخش جشنواره جشنواره‌ها است.
در خلاصه داستان این فیلم آماده است: مارتین پس از اولین جنگ کارلیست به مزرعه و خانه روستایی‌شان برمی‌گردد و از دیدن برادر کوچک‌ترش غافلگیر می‌شود چون بیش از حد قد کشیده است. مارتین متقاعد می‌شود که مردم خواهان دیدن "بلندترین مرد روی زمین" هستند و آن‌ها عازم سفری دور اروپا می‌شوند که پول و شهرت را برای‌شان به همراه می‌آورد و این خانواده را برای همیشه تغییر می‌دهد.
جان گارانیو متولد 1974، نویسنده و کارگردانی است که پیش از این با فیلم‌های "برای هشتاد روز" (2010) و "گل‌ها" (2014) شناخته می‌شد. آیتور آرِگی هم که در نویسندگی و کارگردانی "غول" مشارکت داشته، به‌جز همکاری قبلی‌اش با گارانیو در "گل‌ها"، فیلم "لوسیو" (2007) را در کارنامه دارد. آن‌ها با فیلم جدیدشان در سال 2017 به شصت‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی سن سباستین رفتند و جایزه ویژه هیأت داوران را به دست آوردند. امسال هم در سی‌ودومین جوایز گویا انبوهی از جوایز را درو کردند.
فیلم "مربی زندگی" (Life Guidance) به کارگردانی روت مادرمحصول 2017 اتریش است که با موضوع اختلاف طبقاتی در این دوره از جشنواره جهانی فیلم فجر حضور دارد.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: در آینده‌ای نزدیک و دنیایی که سیستم سرمایه‌داری تمام‌وکمالی بر آن حاکم شده است، طبقه برتر که "تاپ اچیوِر" خوانده می‌شوند از وضعیت‌شان راضی و خوشحال‌اند و عموم مردم طبقه متوسط را به جامعه‌ای آرمانی دعوت می‌کنند. در این میان، یک نمایندگی با نام "مربی زندگی" مأموریت دارد که این آدم‌ها را به مساعدترین افراد جامعه بدل کند! الکساندر که از آدم‌های طبقه متوسط است و در بخش مالی کار می‌کند، شروع به نافرمانی می‌کند و خیلی زود با چهره هراس‌انگیز نظام روبه‌رو می‌شود.
روت مادر (متولد 1974) نویسنده و کارگردان اتریشی، در سال 1992 اولین فیلم کوتاهش را ساخت اما سال‌ها زمان برد تا اولین فیلم بلندش با نام "تقلا" را در سال 2003 بسازد. او پس از وقفه‌ای نه ساله در سال 2012 مستند "عشق چیست" را کارگردانی کرد و حالا دوباره پس از پنج سال با "مربی زندگی" برگشته است. این فیلم در سال میلادی گذشته در جشنواره بین‌المللی فیلم شیکاگو روی پرده رفت.
فیلم "معجزه" (Miracle) ساخته اِگلی وِرلِلیته محصول 2017 لیتوانی، بلغارستان و لهستان است.
در خلاصه داستان فیلم "معجزه" آمده است: زندگی مالکان یک مزرعه ملی پرورش خوک در دهکده‌ای کوچک با ورود یک آمریکایی خوش ظاهرزیرورو می‌شود چون او وعده می‌دهد که کسب‌وکار در معرض خطر آن‌ها را نجات دهد. اما ایرِنا که یکی از مالکان است در جریان دل بستن به این تازه‌وارد متوجه می‌شود که نیت‌های او کاملاً هم خیرخواهانه نیست.
اِگلی وِرلِلیته کارگردان این فیلم متولد شهر شولی لیتوانی است که در دانشگاه زادگاهش تاریخ خواند و برای تحصیل در رشته فیلم‌سازی به کالج فیلم اروپا رفت. او در ادامه فیلم‌نامه‌نویسی را در مدرسه ملی فیلم و تلویزیون انگلیس آموخت. وِرلِلیته پیش از ساختن اولین فیلم بلندش چند فیلم کوتاه ساخته است. او با "معجزه" به جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو 2017 راه یافت.
فیلم "فراموشی می‌سراید" (Oblivion Verses) محصول 2017 فرانسه، شیلی، آلمان و هلند و ساخته علیرضا خاتمی فیلمساز ایرانی است که در ایالات متحده و فرانسه زندگی می‌کند.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: متولی سالخورده یک سردخانه دورافتاده، حافظه فوق‌العاده‌ای درباره هر چیزی دارد به‌جز اسم‌ها. او روزهای خود را با نشان دادن اجساد به آدم‌هایی پشت سر می‌گذارد که در جست‌وجوی گم‌شده‌های خود هستند. وقتی موج اعتراض‌های مردمی در شهری نزدیک به درگیری منجر می‌شود، آن‌ها برای پنهان کردن اجساد کشته‌شدگان غیرنظامی به سراغ این سردخانه می‌آیند. پیرمرد وقتی با جسد یک زن جوان ناشناس روبه‌رو می‌شود، خاطراتش از یک ضایعه شخصی برایش تداعی می‌شود. او تصمیم می‌گیرد تدفینی شایسته برای زن برگزار کند؛ اتفاقی که او را روانه یک ادیسه سحرآمیز می‌کند.
علیرضا خاتمی متولد 1359، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده‌ای است که در ایالات متحده و فرانسه زندگی می‌کند. او که در داراب استان فارس متولد و بزرگ شده، کارش در سینمای ایران را با دستیاری کارگردانانی چون اصغر هاشمی، همایون اسعدیان و اصغر فرهادی آغاز کرد. خاتمی در سال 2004 به مالزی رفت و پس از تحصیل در رشته "خلاقیت‌های رسانه‌ای" با گرایش جلوه‌های ویژه رایانه‌ای، به عنوان ناظر جلوه‌های ویژه مشغول به کار شد. در سال 2010 به آمریکا رفت و کارشناسی ارشد هنرهای زیبا با گرایش تولید فیلم خواند. چند سال در بیروت و یک دانشگاه آمریکایی، سینما تدریس کرد و اکنون در دانشگاه دوپال در شیکاگوی آمریکا درس می‌دهد. او تا امروز چند فیلم کوتاه ساخته است و "فراموشی می‌سراید" اولین فیلم بلند اوست که در جشنواره ونیز سه جایزه بهترین فیلم‌نامه، جایزه انجمن بین‌المللی منتقدان (فیپرشی) و جایزه اینترفیلم را برنده شد. این فیلم با عنوان فارسی "آیه‌های فراموشی" شناخته شده است اما خاتمی خودش عنوان "فراموشی می‌سراید" را به "آیه‌های فراموشی" ترجیح می‌دهد زیرا آن را شاعرانه‌تر و مناسب‌تر می‌داند.
فیلم "روزی روزگاری در نوامبر" (Once Upon a Time in November) ساخته آندرژی یاکیموفسکی، محصول 2017 لهستان و بیانگر داستان مادر و پسری در زمینه رویدادهای حقیقی است.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: مادر و پسری که مستأجر هستند از آپارتمان‌شان در ورشو بیرون انداخته می‌شوند. داستان زندگی و شرایط آن‌ها در پس زمینه برخی رویدادهای حقیقی روایت می‌شود که راهپیمایی‌های اعتراضی و شورش ملی گسترده را در بر می‌گیرد. از این رو، در کنار تصاویر داستانی، از فیلم‌های آرشیوی و مستند رویدادهای واقعی هم استفاده شده است.
آندژی یاکیموفسکی متولد 1963، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده لهستانی بیشتر برای فیلم‌های "چشم‌هایت را لوچ کن" (2002) و "ترفندها" (2007) شناخته می‌شود. البته او در سال 2012 فیلمی با عنوان "تصور کن" را هم ساخته و با فیلم جدیدش "روزی روزگاری در نوامبر" پیش از جشنواره جهانی فیلم فجر به جشنواره بین‌المللی کلیولند 2018 راه یافته است.
فیلم "غرش" (Pororoca) ساخته کونستانتین پوپِسکو محصول 2017 رومانی و فرانسه است.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: کریستینا و تودور با دو فرزندشان، ماریای پنج ساله و ایلی هفت ساله، زندگی شادی دارند. آن‌ها سی‌وچند ساله هستند و در آپارتمان زیبایی در یکی از شهرهای رومانی زندگی می‌کنند. مرد برای یک شرکت تلفن کار می‌کند و زن، حسابدار است. همه چیز عادی به نظر می‌رسد تا روزی که مرد بچه‌ها را به پارک می‌برد و زن ناپدید می‌شود.
کونستانتین پوپِسکو متولد 1973 در بخارست است. او نویسندگی و کارگردانی را از سال 2004 و با فیلم کوتاه "آپارتمان" شروع کرد. او که با فیلم‌های "قصه‌هایی از عصر طلایی" (2009)، "پرتره مرد جوان مبارز" (2010) و "اصول زندگی" (2010) شناخته می‌شود، تجربه‌های تلویزیونی هم در کارنامه‌اش دارد. پوپِسکو با "غرش " سال گذشته به جشنواره‌های سن سباستین و زوریخ رفت و امسال در جشنواره گوته‌بورگ سوئد حاضر شد.
فیلم "رستاخیز" (Resurrection) اولین فیلم بلند کریستوف هورنائرت محصول 2017 بلژیک از دیگر فیلم‌های حاضر در بخش جشنواره جشنواره‌ها است.
در خلاصه داستان "رستاخیز" آمده است: پیرمردی که خودش را از تمدن دور کرده است با مهمانی غیرمنتظره روبه‌رو می‌شود.
کریستوف هورنائرت نویسنده و کارگردانی بلژیکی است که پیش از اولین فیلم بلندش "رستاخیز" سه فیلم کوتاه را در کارنامه دارد. او با نخستین فیلمش "Kaïn" (2009) به بخش رقابتی پنجاه‌ونهمین جشنواره بین‌المللی برلین راه یافت. او در سال 2013 دومین فیلم کوتاهش را با نام "سقوط" به مدت هفده دقیقه، بدون هزینه و در یک روز ساخت که در بیش از چهل جشنواره در سراسر جهان به نمایش درآمد. سومین فیلمش "امپراتوری" نیز در بخش رقابت جهانی سی‌ونهمین جشنواره فیلم مونترال به نمایش درآمد.
"رستاخیز" کریستوف هورنائرت قبل از جشنواره جهانی فیلم فجر در جشنواره‌های شب‌های سیاه تالین 2017 و روتردام 2018 روی پرده رفته است.
فیلم "هرگز ترکم نکن" (Never Leave Me) ساخته آیدا بِگیچ محصول 2017 ترکیه و بوسنی و هرزگوین و روایت‌گر زندگی سه پسر سوری پناهنده در ترکیه است.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: سه پسر سوری که زندگی سختی را به عنوان پناهنده در شهر ترکی شانلی‌اورفه سپری می‌کنند، در تلاش برای بهبودی روحی و فراموش کردن گذشته تروماتیک‌شان هستند؛ آن‌ها در این راه از ویرانگری‌ها و خصومتی که تجربه کرده‌اند به اهمیت داشتن برای دیگران و عشق می‌رسند. این سه به دوستان صمیمی یکدیگر بدل می‌شوند و آرامش درونی‌شان را دوباره بازمی‌یابند.
آیدا بِگیچ متولد 1976 در سارایوو، نویسنده و کارگردانی است که تا امروز چهار فیلم بلند ساخته است. دو فیلم "برف" محصول 2008 و "بچه‌های سارایوو" محصول 2012 از ساخته‌های او به عنوان نماینده‌های رسمی کشورش بوسنی و هرزگوین به بخش بهترین فیلم خارجی‌زبان اسکار معرفی شدند ولی در نهایت از کسب نامزدی بازماندند. بگیچ با جدیدترین فیلمش "هرگز ترکم نکن" سال گذشته به جشنواره‌های آنتالیا و دبی رفت.
فیلم "حفار" (Excavator) به کارگردانی لی جوهیونگ و بر اساس فیلم‌نامه‌ای از کیم کی‌دوک، محصول 2017 کره جنوبی فیلمی دیگر از آثار بخش جشنواره جشنواره‌ها است.
در خلاصه داستان "حفار " آمده است: کیم سربازی بوده که در ماه مه 1980 به گوانگجو فرستاده شده تا جنبش خواهان دموکراسی را سرکوب کند. او پس از پایان خدمت، به عنوان راننده بیل مکانیکی مشغول به کار می‌شود و به واسطه یک حادثه، با حقیقتی ناخوشایند مواجه می‌شود که بیست سال مخفی بوده است.
لی جوهیونگ پس از یک انیمیشن کوتاه در سال 2009 و یک فیلم نیمه‌بلند در 2011، با حمایت استادش کیم کی‌دوک در سال 2013 توانست اولین فیلم بلندش را جلوی دوربین ببرد؛ فیلمی با نام "خانواده سرخ" که اولین نمایشش را در جشنواره بین‌المللی فیلم توکیو پشت سر گذاشت و جایزه ارزشمند تماشاگران را به دست آورد. این کمدی درام که کی‌دوک نویسنده، تدوینگر و یکی از تهیه‌کنندگان اجرایی آن بود، در جشنواره‌های گوته‌بورگ و تورینو هم روی پرده رفت. اما جوهیونگ دوباره بر اساس فیلم‌نامه‌ای از کیم کی‌دوک "بیل مکانیکی" را ساخته است؛ فیلمی که کی‌دوک یکی از تهیه‌کنندگان آن است و در واقع کمپانی خودش فیلم را تولید کرده است. این فیلم سال گذشته جایزه بهترین کارگردانی را از جشنواره شب‌های سیاه تالین برنده شد و امسال هم به جشنواره‌هایی مانند بنگلور راه پیدا کرده است.
فیلم "آن سوی واژه ها" (Beyond Words) ساخته اورشولا آنتونیاک فیلمسار دورگه و محصول 2017 لهستان، هلند و فرانسه است.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: میشاییل که یک وکیل جوان و موفق برلینی است، ناگهان با پدرش مواجه می‌شود که مدت‌ها فکر می‌کرد او مرده است. این اتفاق میشاییل را دچار یک بحران می‌کند و او پس از رفتن پدرش، دیگر نمی‌تواند به زندگی سابق خود به عنوان یک آلمانی برگردد.
اورشولا آنتونیاک که فیلم‌سازی لهستانی/ هلندی است، در سال 2009 اولین فیلمش را با نام "هیچ چیز شخصی" ساخت که شش جایزه از جشنواره لوکارنو برد و در دو رشته نیز نامزد جوایز آکادمی فیلم اروپا شد. فیلم دوم او "کد آبی" محصول 2011 در بخش "دو هفته کارگردانان" جشنواره کن روی پرده رفت. " آن سوی واژه ها" چهارمین فیلم آنتونیاک است که سال گذشته به جشنواره‌هایی مانند تورنتو و ورشو لهستان رفت و در جشنواره لهستان جوایز بهترین فیلم‌برداری و صدا را به دست آورد.
آدرس سایت رسمی جشنواره Fajriff.com و پست الکترونیکی جشنواره Info@Fajriff.com است.
سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر ۱۹ تا ۲۷ آوریل ۲۰۱۸ (۳۰ فروردین تا ۷ اردیبهشت ۱۳۹۷) به دبیری سیدرضا میرکریمی در تهران برگزار می‌شود.