سرویس سینمایی هنرآنلاین: فلور نظری که این روزها فیلم "افسانه گل آباد" را بر پرده سینماها دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درخصوص تازه‌ترین فعالیت‌های خود گفت: این روزها مشغول بازی در سریال 60 قسمتی "عروس تاریکی" به کارگردانی محمود معظمی هستم. یک سریال با فضای اجتماعی که محمدرضا تخت کشیان تهیه کنندگی آن را بر عهده دارد.
وی ادامه داد: داستان از جایی آغاز می شود که زن و شوهری به نام سیمین و سیاوش پس از سال‌ها جدایی، قصد بازگشت به هم را دارند. در این مسیر برای ساخت زندگی جدید باید با مهارت‌های زندگی آشنا شوند و با تلاش و امید و گذشت خوشبختی را بنا کنند. داستان سریال حول محور پنج خانواده است که من هم عضو یکی از این خانواده‌ها هستم. تم کار زنانه است و امیدوارم کار خوبی شود.
این بازیگر افزود: صحبت‌هایی درباره ساخت فصل دوم سریال"گسل" شده است که مردادماه سال آینده وارد پیش تولید می‌شود و فکر می‌کنم از اوایل پاییز سال آینده کلید بخورد.
فلور نظری در نمایی از فیلم "افسانه گل آباد"
نظری در ادامه درباره حضور در فیلم سینمایی "افسانه گل آباد" بیان کرد: کار برای کودک همیشه برایم جذاب بوده است و هر زمان که کار کودک و نوجوان به من پیشنهاد می‌شود، بدون اتلاف وقت آن را می پذیرم، چرا که معتقدم تمام مفاهیم عالی انسانی و جامعه اول باید به کودک و نوجوان یاد داده شود و با این تم افکاری آنها را بزرگ کرد تا برایشان نهادینه شود و در بزرگسالی بتوان از آن بهره گرفت.
وی اظهار کرد: در زمان گذشته مادربزرگ‌ها وظیفه قصه گویی برای کودکان را برعهده داشتند ولی حالا دیگر این اتفاق بسیار کمرنگ شده است. در واقع " افسانه گل آباد" براساس قصه‌های فارسی خودمان است و ما این بخش از زندگی را به شکل تصویری می‌بینیم. زمانی که فیلم در جشنواره کودک و نوجوان اصفهان به نمایش درآمد با استقبال خوبی از سوی مخاطب خود مواجه شد و خوشحالم که بچه‌ها کار را دوست دارند، با آن شاد هستند و از کودکی خود لذت می‌برند. غیر از این فیلم ویژگی خاص دیگری ندارد و خیلی ساده است تنها تفاوتش این است که کاملا موزیکال است و ما دیالوگ‌هایمان همگی شعر بود و فیلمی پر از رنگ و شادی است.
بازیگر "گسل" درباره سختی موزیکال بودن فیلم نیز گفت: "افسانه گل آباد" کار ساده آبرومندی است و با همان ابزار ساده تلاش شده تا کاری آبرومند تولید شود، آنچه بر پرده سینماها دیدم خیلی بهتر از آن چیزی بود که در فیلمنامه خواندم، هرچند خالی از اشکال نیست، اما باید این نکته را در نظر داشت که در سینمای پس از انقلاب چنین تجربه‌ای نداشتیم و برای اولین بار است که چنین اتفاقی رخ داده و یک فیلم تمام موزیکال به روی پرده رفته است.