به گزارش هنرآنلاین، بیست و یکمین برنامه زنده اینترنتی "سی و پنج" با اجرای فریدون جیرانی به موضوع انتخاب فیلمها برای حضور در سی و ششمین دوره از جشنواره فیلم فجر اختصاص داشت و میزبان سیدجمال ساداتیان از اعضای هیئت انتخاب جشنواره فیلم فجر بود که شب گذشته (دوشنبه 11 دی ماه) از تلویزیون اینترنتی تی وی نت tvnet.ir پخش شد.
فریدون جیرانی در ابتدا با اشاره به انتخاب 22 فیلم برای جشنواره فیلم فجر، پرسشهای خود را از مهمان برنامه آغاز کرد.
چند روز فیلم دیدید؟
تصور کنید حدود 67 فیلم را در 10 روز دیدیم. البته فیلمهایی که فرم پر کرده بودند بیشتر از این تعداد بودند اما چون در فرصت معین، کامل نشدند و امسال زمان مشخصی برای ارسال فیلمها مشخص کرده بودند تا هیئت انتخاب ببینند، ما هم ملزم بودیم که تا پایان روز نهم جمعبندی کرده باشیم و روز دهم نظراتمان را اعلام کنیم.
طبق برنامه انجام شد؟
بله، طبق برنامهای که تعیین کرده بودند انجام شد.
اعضای هیئت انتخاب در ابتدای کار در مورد شیوه کارشان با هم صحبتی داشتند؟
حرفهای کلی زدیم چون همه اعضا در این زمینه تجربه داشتند و تجربهشان از من بیشتر بود، البته با آقایان داروغهزاده و حیدریان در حیطه مسائل کلی نشست داشتیم.
پس جلسه خاصی نداشتید و شروع به دیدن فیلم کردید؟
بله، در اواسط کار دیدیم لیستی بیرون آمد که به اعضای هیئت انتخاب منسوب شده بود که این طور نبود، هرچند این مسائل را مطبوعات برای گرم کردن بازار به راه انداخته بودند.
مطبوعات همیشه حدسهایی میزنند و حدسهایشان هم درست از آب در میآید.
بالاخره از روی وجنات کارگردانها میتوانند تشخیص دهند کدام فیلمها انتخاب میشوند.
جمع بندی انجام ندادید؟
خیر، شما خودتان هم قبلا در هیئت انتخاب بودید و قاعدتاً اینگونه است که هر یک از اعضا برای خود یادداشت برمیدارد و روز آخر از این یادداشتها کمک میگیرد.
67 فیلم دیدید. چشم انداز سینمای ایران را در سال 97 با این فیلمها چگونه ارزیابی میکنی؟
به نظرم بخشی از سینمای ما همین فیلمهایی بود که ما دیدیم و بخشی هم نرسیده بودند.
نرسید یا ندادند؟
تا آنجایی که من میدانم نرسید و بالاخره بر اساس قوانین ارشاد باید راف کات باشند و در اندازههای مشخصی باشد.
شما فیلم ناقص هم دیدید؟
ناقص در این حد که 5 دقیقه آخرش نبوده است یا پایان قصه نبود. 90 درصد فیلمهایی که ما دیدیم بالای 80 دقیقه بود ولی سروشکل فیلم خودش را نشان میداد چه کیفیت و استانداردی دارد.
فضای کلی فیلمهایی که انتخاب کردید چگونه است؟
بر اساس ژانر تقسیمبندی نکردیم، اما بر اساس معیارهایی که داشتیم انتخاب کردیم ولی وقتی کارمان تمام شد دیدیم تنوع ژانر هم دارد و فیلم مقاومت، طنز و اجتماعی دارد اما در مجموع آن چیزی که اقتصاد سینما را پایدار نگاه میدارد، اقتصاد سینما و گردش مالی است و سینما بخش اعظمش بعد سرگرمیاش است که باید غالب باشد. هرچند که بخشی از سینما میتواند بازخورد زندگی اجتماعی سیاسی را به تصویر بکشد که این بحثها در کشور ما چالش برانگیز است و هنوز به جمعبندی متقنی با تولیدکنندگان و مسئولان اجرایی نرسیدیم اما در بازخورد زندگی اجتماعی که در برخی فیلمها دیده میشود، موضوعات و دستاوردهایی دارد. در سالی که "ایستاده در غبار" و "ابد و یک روز"، توسط دو کارگردان فیلم اولی به جشنواره آمدند، ناگهان جشنواره را تحت تاثیر خود قرار دادند و واکنش مردم هم چنین موضوعی را نشان میداد.
اما امسال به چنین پدیدههایی بر نخوردید؟
انتظارمان این بود که در کارگردان فیلم اولیها اتفاقات بهتری را شاهد باشیم. نمیخواهم بگویم فیلمهایشان بد بود، اما انتظار داشتیم ابتکارات بهتری را از این بچهها ببینیم.
وجه سرگرمی فیلمها چگونه بود؟
بد نیست؛ به نظرم سر و شکل فیلمها نسبت به سال قبل از نظر گیشه امیدوارکنندهتر است و گیشه سال 97 باید بهتر از سال 96 باشد.
آیا فیلمهایی که انتخاب کردید، وجه سرگرمی را مدنظر قرار دادید؟
بی تاثیر نبود؛ ما معدلی از قصه، نوع روایت، شاکله، نوع جذب مخاطب، بازیگران و همه این موارد را مدنظر داشتیم. من به شخصه این موارد برایم جلب توجه کرد چون اگر فیلمها خیلی خشک و تک بعدی باشند، شاید به اقتصاد سینما هم لطمه وارد کند. برخی فیلمها ممکن است کارگردانی خوبی داشته باشند یا برخی فیلمها روایت قصهشان یا هر کدام از موارد دیگر فیلم خوب باشد، اما من برای انتخاب فیلمها، مدنظرم معدل همه موارد بود.
اگر آیین نامه به شما اجازه میداد فیلمهای دیگری را نیز انتخاب کنید تا چند فیلم دیگر انتخاب میکردید؟
بالاخره شما هم میدانید که فیلمها به لحاظ سلیقه و انتخاب شخصیاش، مرتب میکند مثلا برخی سالها حتی ما 35 فیلم هم داشتیم و بر اساس ظرفیتی که به ما اعلام میکنند، فیلمهای مرتب شده را اعلام میکنیم.
اگر خودت میخواستی از بین این 67 فیلم، تعداد بیشتری انتخاب کنی، کدام فیلمها را انتخاب میکردی؟
به نظرم جا داشت که ما چند فیلم دیگر هم انتخاب کنیم و فاصلههای نزدیکی داشتند. فرض کنید اعلام میشود قصد دارند یک سری مهندس استخدام کنند که یکی معدلش 19 دیگری 01/19 است؛ به نظر شما باید کدام را انتخاب کرد و ممکن است با یک صدم، یکی بالا بیاید و دیگری نیاید. این موضوع را در مسابقات فوتبال هم شاهد هستیم که دو تیم 90 دقیقه بازی میکنند و دو 15 دقیقه هم بازی میکنند و در نهایت با شیر و خط یکی حذف میشود.
خود ما هم دست اندرکار تولید فیلم هستیم و زحمات و مشقت سینماگران را متوجه میشویم. تمامی عوامل هم که در شکلگیری یک فیلم کار کردند علاقهمند هستند که فیلم شان در این رویداد مهم سینمایی کشور دیده شود، چراکه جشنواره فجر از دو منظر قابل توجه است اول اینکه فیلمها به رقابت میآیند و دیگر اینکه تنور دهه فجر را گرم میکنند و همه علاقهمند به حضور در این جشنواره هستند تا به رقابت بپردازند و متوجه شوند که فیلم شان در چه جایگاهی به نسبت رقبایشان است. همه زحمت خود را کشیدهاند و همه انتظار داشتند که فیلمهایشان حضور داشته باشد اما طبعاً اگر ما به جای این 22 فیلم، 22 فیلم دیگر را انتخاب میکردیم فیلمهایی که بیرون بودند نیز معترض میشدند.
تعداد 10 الی 15 فیلم هستند که همیشه در سلیقه همه شوراهای انتخاب مشترکند..
بله، فیلمهایی بود که همه روی آنها اجماع داشتند اما فیلمهایی هم بود که از 7 رای، 4 یا 5 رای داشتند.
در مورد فیلمهایی که 4 یا 5 رای دارند، حرف میزدید؟
همه اعضای هیئت انتخاب وقتی رای خود را میگفتند، سعی میکردند از رای خود دفاع کنند و حرف بزنند. در برخی موارد هم که رایها به هم نزدیک میشد، سعی میکردیم از تئوریهای خود دفاع کنند و استدلال میآوردیم تا شاید بر رای دوستان دیگر تاثیر داشته باشد.
استدلالها بر اساس نوع فیلم و فیلمساز کارها بود؟
بله، از ظنّ خودش سعی میکرد از حق آن اثر دفاع کند که برخی اوقات موثر بود و برخی اوقات هم موثر نبود.
خیلی خوب است که در مورد رایها و فیلمها حرف میزدید. اینکه میگویند جدا جدا فیلم میدیدید، صحت دارد؟
همه با هم فیلمها را دیدیم اما برای مثال من در پیش تولید کار جدیدم هستم و کارهای اجرایی پروژه پردیس سینمایی را دارم که مجبور میشدم سالن نمایش را ترک کنم و بعداً آن فیلم را ببینم.
برای بقیه دوستان هم چنین موقعیتی پیش آمد؟
بله، بالاخره برخی دوستان استاد دانشگاه هستند و گرفتاریهایی داشتند که برخی اوقات اینگونه میشد اما به جرأت میتوانم بگویم که حدود 80 درصد فیلمها را مشترک دیدیم.
برای جمعبندی دچار مشکل نشدید و راحت جلو رفتید؟
به جرأت میتوانم بگویم که روی 18 فیلم به راحتی اجماع داشتیم و رایها به هم نزدیک بود.
جدلی بین شما وجود داشت؟
خیر، هر کسی سعی میکرد از تئوریهای خودش دفاع کند تا حق کسی تضییع نشود.
افرادی که از شورای پروانه نمایش و ممیزی آمده بودند، نظرشان را در شورای هیئت انتخاب دخالت میدادند؟
اصلاً ما با این نظرها کاری نداشتیم و برایمان کیفیت فیلم مهم بود. شاید نقطه نظراتی داشتند و نت هم بر میداشتند اما در هیئت انتخاب هیچ بحثی در مورد ممیزی نداشتیم.
ظاهراً سه نفر از اعضای شورای بازبینی هم بودند. آیا شورای بازبینی جدا فیلمها را قبل از شما میدید؟
خیر، بعضی اوقات ما منتظر فیلمها بودیم و میدیدم که از استودیو فیلمها را میآورند و حتی شخصی که فیلم را میآورد میدیدم که یکی از عوامل فیلم است.
آیا از شورای بازبینی به شما گفتند که یک فیلم را انتخاب نکنید؟
اصلاً
این امکان وجود داشت که مثلا فیلمی به توصیه وزیر ارشاد مورد قبول واقع شود؟
به ما که کسی چنین توصیهای نکرد.
دبیر جشنواره چطور؟
خیر، شاید اگر فیلمی بر اساس رای انتخاب نمیشد، توصیه هم داشتیم!
یعنی همه فیلمها بر اساس رای بالا آمدند و هیچ فیلمی بر اساس توصیه انتخاب نشد؟
بله، ما توصیه از کسی نشنیدیم.
در مجموع، کیفیت 22 فیلمی که انتخاب شده را چطور ارزیابی میکنی؟
اگر بخواهیم معدل کیفیت این فیلمها را بگیریم، متوسط به بالا میشود.
به نظر تو این معدل نسبت به سال گذشته معدل بهتری است؟
به نظرم تا آنجایی که فیلمهای سال قبل را دیدم، امسال فیلمها شرایط بهتری دارند.
دو سال قبل تو داور بودی اما سال قبل فیلمها را در جشنواره دیدی؟
بله، البته من سال گذشته هیئت انتخاب جشنواره فیلم شهر بودم و در آنجا 93 فیلم دیدم که برخی فیلمها را آنجا دیدم که حتی نسبت به آن جشنواره هم امسال در فجر شرایط بهتری را شاهد هستیم.
در فیلمهای منتخب فیلمهای اجتماعی، دفاع مقدس و کمدی حضور دارند. در ابتدا در مورد فیلمهای دفاع مقدسی صحبت کنیم. کیفیت این نوع فیلمها نسبت به سال قبل بهتر است و به مباحث استراتژیک پرداختند؟
برای من این موضوع جای خوشحالی داشت چون یکی از دغدغههای من هم این نوع سینماست و جنگ اتفاق افتاده و حوادث را کشیدیم و متوجه هستیم. با دیدن برخی فیلمها در این ژانر بسیار اذیت میشدم که برای فیلم هزینه شده اما درنیامده است و تاثیرگذار هم نیست. اما این ژانر تقریباً در حال از بین رفتن بود و کسی رغبتی به تولید در این حوزه نداشت و به ضرب و زور پول هم نمیشود یک ابزار موثر را تولید کرد. اینکه فکر کنیم یک ارگان یا سازمان بیاید و پول تزریق کند تا اثری تولید شود، این پول باید در اختیار متخصصش قرار گیرد و تخصص هم با مکتبی بودن تفاوت دارد. بنابراین از حیف و میل شدن پول تاسف میخوردم و گاهی میدیدم که مسئولان ارگانها و سازمانها هم انتظار آثار بهتری را در قبال صرف هزینه داشتند اما خوشبختانه فکر میکنم فیلمهای امسال، این ژانر را احیا خواهد کرد و برای من به شخصه فیلمهای این حوزه بسیار جذاب بود و انصافاً یک قدم جلوتر از خوب هم میتوان در نظر گرفت. مطمئن هستم افرادی که چنین فیلمهایی را دوست دارند با رضایت سالن سینما را ترک خواهند کرد و این نویدبخش خوبی است.
در مورد فیلمهای کمدی هم صحبت کنید که دو فیلم کمدی "مصادره" و "خجالت نکش" به جشنواره راه یافتند.
هر دو فیلم کارگردان فیلم اولی هستند و به نظرم از پسِ ارائه کار قابل قبول برآمدند و قصه فیلم را خوب روایت کردند و برای مردم هم میتواند جذاب باشد.
مجموعاً 4 فیلم کمدی دیدید؟
بله. اگر ظرفیت انتخاب ما کمی بیشتر بود قطعاً یک فیلم دیگر کمدی نیز انتخاب میشد چراکه در مرز قرار داشت.
به نظرت کمدیهایی که انتخاب شدند، آبرومند و خوب هستند؟
بله. کمدیهای بزن برویی نیستند و سر و شکل و قصه خوبی دارند.
بقیه فیلمها اجتماعی هستند؟
بله
امسال فضای فیلمهای اجتماعی جشنواره فجر چگونه است؟
در حوزههای مختلفی کار شده است. سینمای اجتماعی ما الهام گرفته از وضعیت عمومی جامعه است و نویسندگان تحت تاثیر حوادث پیرامونی خودشان هستند. بحث اعتیاد در کشور ما به نظرم در مرحله زنگ خطر است و به راحتی دیده میشود بنابراین این موضوع حاصل تلنگرهایی است که جامعه در ذهن فیلمسازان ایجاد میکند به همین دلیل بیشتر به مباحث مربوط به اعتیاد پرداخته میشود. در حالی که سالها قبل سعی میکردند این موضوع را مخفی کنند، الان حتی در داروخانهها مواد مخدر مثل تریاک توزیع میشود تا به سراغ مواد صنعتی نروند. این موضوع حاکی از آن است که این پدیده شوم توسعه پیدا کرده است. در آثار حوزه اجتماعی با این پدیده به وفور مواجه هستیم و آثار تخریبی و تاثیرات اجتماعی این موضوع در فیلمها شاهد بودیم.
با پرداختهای تازه روبهرو هستیم؟ یا همچنان متاثر از تفکر فرهادی هستند؟
بالاخره نباید بیتاثیر باشد و هر کارگردانی بر اساس سلیقه خودش این موضوعات را طرح میکند و اگر سبک فیلمسازی را کنار بگذاریم، تشابهاتی در برخی فیلمها با تفکر اصغر فرهادی دیده میشود و آن هم حاکی از وضعیت عمومی جامعه است. اما در مقابل، فیلمهایی هم بود که به مسائل امیدوارکننده پرداخته بودند که خیلی هم خوب به تصویر کشیده شده بود.پدیده شبکههای اجتماعی و مجازی که تاثیرات مخرب و منفی دارند، در برخی فیلمها خوب به تصویر کشیده شده بود.
موضوعات اجتماعی متنوع بودند؟
بله متنوع بودند. مشکلات اساسی ما این است که همه چیز شاخص پیدا کرده است و ضریب اعتماد اجتماعی به شدت پایین آمده است. وجدان اجتماعی، دروغ در جامعه و امثالهم از جمله موضوعاتی است که در فیلمها به آن پرداخته شده است.
این نوع سینما توانسته تحلیل جامعی از این شرایط داشته باشد؟
ما در کشور بلاتکلیف هستیم و نقطه نظرهایی که توسط سینماییها مطرح میشود با نقطه نظراتی که توسط مسئولان وزارت ارشاد ارائه میشود، تعارض دارد. مثل اینکه یک فردی برای چکاپ ساده دکتر میرود و ناگهان دکتر سرطان را کشف میکند؛ حال این دکتر وظیفهاش در قبال بیمار چیست؟ اگر بحران را مهار کند بیمار به جای اینکه 6 ماه زنده بماند عمرش زیاد میشود. این دکتر اخلاقاً باید چه کند؟ آیا باید بیماری را کالبدشکافی کند یا اینکه باید قرص مسکن به بیمار دهد؟
نکته در سینما هم اینجاست؛ باید یک معضل اجتماعی توسط هنرمند کالبدشکافی شود تا عریان شود و وقتی یک موضوعی عریان شود همه به صرافت حل و فصل آن میافتند. از ظنّ من سینمایی هم وقتی به یک معضل اجتماعی میرسم علاقهمند به کار کردن در آن مورد هستم تا جلب توجه کند. وقتی به یک موضوعی خوب توجه شود میتواند افکار عمومی و مسئولان را جلب کند تا به صرافت حل آن بیفتند.
این چالشی که ذکر کردید، سبب نشده برخی فیلمها الکن شوند؟
بحث من هم همین است؛ سینمای ما به خاطر ممیزیهای تحمیلی وزارت ارشاد و شواری پروانه ساخت، ترسیده است و در نهایت ناخواسته به خودسانسوری افتاده است. این ترس چندین سال است که حاکم شده است در حالی که باید جسارت در سینمای ما مشهود باشد. نمیخواهم بگویم همه سینمای ما باید اجتماعی باشد و فیلمهای خیلی سخیف هم نداشته باشد ولی میتواند روی پا باشد و چندین درصد آن باید مسائل اجتماعی را درست بپردازد. مسئولان هم باید کمی پیرامون این موضوعات سعه صدر داشته باشند و دائم انگ سیاه نمایی به این فیلمها نزنند.
من نام فیلمها را بر اساس حروف الفبا میبرم و فقط یک جمله در مورد آنها بگویید.
اتاق تاریک: به نظرم برای کارگردانش نسبت به کارهای قبلی، پیشرفت محسوب میشود و از پسِ روایت و ساختار خوب برآمده است.
امپراتور جهنم: آنقدر پیچیده موضوع را مطرح کرده است که شاید برای مخاطب عام خیلی قابل درک نباشد.
امیر: کارگردان فیلم اولی است که فیلمش را خوب روایت و سعی کرده موضوع را شریف مطرح کند. مسئله استیصال یک فرد را خوب روایت کرده که آیا با او صادقانه برخورد میشود یا از او سوء استفاده میکند.
بمب: فیلم دفاع مقدسی است و بحرانهای موشک باران را به تصویر کشیده است. به نظرم آقای معادی نسبت به فیلم قبلیش که با من کار کرده بود، به لحاظ کارگردانی پیشرفت داشت و قصه فیلم را خوب روایت کرده است و شرایط را خوب به تصویر کشیده چراکه برای افرادی که آن شرایط تلخ را دیدند این فیلم میتواند نوستالژیک باشد.
به وقت شام: فیلم قابل قبول و خوبی است و برای تولیدش زحمت کشیدند ولی به سلیقه من شاید قصهاش میتوانست طور دیگری روایت شود، اما سلیقه نویسنده و کارگردان این بوده است. تنها فیلمی است که به موضوع داعش پرداخته است و عملکرد داعش را روایت کرده است. دیدن فیلم مستند "زنانی با گوشوارههای باروتی" نشان میدهد که داعش با مردم چه کرده است و این دوربین مستند خیلی روایت روشنی از وضعیت دارد. فیلم آقای حاتمی کیا نیز به بخشی از گروههای تکفیری سوریه و داعش را به تصویر کشیده است و قابل قبول بود.
تنگه ابوقریب: به نظرم پدیده جدیدی در سینمای ایران و ژانر دفاع مقدس است. این فیلم ژانر دفاع مقدس را احیا میکند.
جاده قدیم: موضوع اجتماعی است و کارگردان از پسِ موضوعی که دستمایه قرار داده، برآمده است.
جشن دلتنگی: شبکههای اجتماعی را دستمایه قرار داده که هم نکات مثبت و هم منفی دارد و کارگردان از پسِ کار برآمده است.
چهارراه استانبول: داستان حادثه پلاسکو را دستمایه قرار داده و در کنار آن قصهای را روایت میکند و قصه بدی نیست و قابل قبول است.
خجالت نکش: طنز خیلی بامزهای دارد و به نظرم خیلی نو بود و تکههای سیاسی داشت و با رئیس جمهور قبلی مزاح کرده بود. طنز ملیح خوبی از آب درآمده است.
دارکوب: یک موضوع اجتماعی با پس زمینههای اعتیاد را به تصویر کشیده که مادری به خاطر عشق رسیدن به فرزندش، اعتیادش را ترک میکند و عشق مادر فرزندی خیلی خوب تصویر شده است.
سرو زیر آب: این فیلم هم یکی از فیلمهای خوبی است که دینش را به دفاع مقدس خوب ادا کرده است.
سوء تفاهم: فیلم بدی نیست، بر اساس ذهنیت خودش یک موضوع را روایت میکند که معلوم نیست خواب است یا واقعیت.
شعلهور: از آقای نعمت الله انتظار بیشتری داشتیم چون سروشکل فیلمهای قبلی اش بهتر بود و روان تر روایت میکرد. نمیگویم که فیلم بدی است، اما سلیس بودن فیلمهای قبلی اش را ندارد.
عرق سرد: یک موضوع اجتماعی است که در طرح موضوعش خوب بود و از پسِ آن برآمده است.
فیلشاه: در حوزه انیمیشن پدیده محسوب میشود و استاندارد انیمیشن کشور را بهبود میدهد و خوشحال میشوم که در این حوزه توانسته ایم پیشرفت کنیم و به همین دلیل مستقل وارد بخش مسابقه شد. از بین انیمیشنهایی که دیدیم فیلشاه بیشتر جلب توجه کرد.
کار کثیف: موضوعی اجتماعی دارد و برای تولیدش خیلی زحمت کشیده بودند و به نظرم کار خوبی است که خیلی مورد توجه هیئت قرار گرفت.
کامیون: به داعش پرداخته و یک موضوع اجتماعی را دستمایه قرار داده است و کار قابل قبولی است.
لاتاری: پیرنگ فیلم به شدت اجتماعی و موضوع فقر است و کار خوبی است.
مصادره: به عنوان یک فیلم اولی به خوبی از پسِ روایت برآمده است.
مغزهای کوچک زنگ زده: یک معضل اجتماعی را دستمایه قرار داده؛ وقتی فقر از جایی وارد شود دین از طرف دیگر خارج میشود. ریشه بسیاری از بدیها را فقر میداند و تاثیرات تخریبی فقر را میتوان دید.
هایلایت: در حوزه اجتماعی است و خیلی قابل قبول است و مورد توجه بخش اعظمی از هیئت قرار گرفت و به راحتی رای آورد.
تاکید میکنم برخی فیلمها که رای نیاورد به دلیل این بود که نمیتوانستیم بیشتر از 22 فیلم انتخاب کنیم و برخی فیلمها واقعا نزدیک بودند. از طرف دیگر دلم میسوزد فیلمهایی که بیرون ماندند، فیلمهای قابل قبولی بودند.
یکی از فیلمهایی که من فکر میکردم راه پیدا کند، "سراسر شب" موتمن بود؟
اگر ظرفیتها کمی افزایش پیدا میکرد، آقای موتمن هم راه مییافت.
فیلم دیگری که شنیدهام رقابت نزدیکی داشته، "آستیگمات" بوده. درست است؟
بله، این فیلم هم شرایط بدی نداشت.
قرار نیست آییننامه تغییر کند و توصیهای شود که فیلمها زیاد شوند؟
ظاهراً مقید هستند بر اساس آن چیزی که از قبل اعلام شده، عمل کنند.
آیا فیلم رزرو دارید؟
انتخابی نکردیم مگر اینکه اگر فیلمی انصراف داد از بین فیلمهایی که رای بالاتری داشتند یکی را انتخاب کنیم. دلیل مهم دیگری که رزرو اعلام نکردیم به این خاطر بود که حاشیهای درست نشود و اگر قرار است از رزروها کسی وارد شود، بعداً در موردش صحبت میکنیم.