سرویس سینمایی هنرآنلاین: در جلسه هفته جاری شورای صدور پروانه نمایش خانگی، پروانه ویدئویی فیلم "کوپال" ساخته کاظم ملایی صادر شد.
ملایی در گفت وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره نمایش "کوپال" در شبکه نمایش خانگی گفت: قرار نیست فیلم بهزودی وارد شبکه نمایش خانگی شود. درواقع ما زودتر کارهای دریافت پروانه را انجام دادیم و به همین دلیل نیز عنوان فیلم در لیست فیلمهای دریافتکننده پروانه نمایش خانگی دیده میشود.
وی در ادامه درباره حضور فیلم در جشنوارههای بینالمللی بیان کرد: فیلم در حال حاضر برای چند جشنواره بینالمللی دیگر ارسالشده است که منتظر پاسخ آنها هستیم.
ملایی همچنین درباره حمایت سازمان حفاظت محیطزیست از فیلم "کوپال" که بهعنوان فیلمی محیط زیستی از آن یاد میشود اظهار کرد: فیلمنامه فیلم "کوپال" سال ۹۴ برای جلب حمایت و جذب مشارکت به سازمان حفاظت محیطزیست ارائه شد. بعد از چند ماه پیگیری این فیلمنامه در سال ۹۵ موفق به تصویب در شورای اطلاعرسانی این سازمان شد، ولی روابط عمومی وقت اعلام کرد که این سازمان در سال جاری هیچ بودجه فرهنگی نداشته و امکان حمایت مالی از فیلم "کوپال" را ندارد، بطوری که تنها توانش این است که بهعنوان حامی معنوی در کنار پروژه سینمایی "کوپال" قرار بگیرد. جالب است بدانید که خیلی کم پیش میآید این سازمان از فیلمنامهای خوشش آمده و تصمیم بگیرد که از ساخت آن حمایتی داشته باشد، ولی قصه ما درنهایت جزو معدود کارهایی بود که توانست نظر مثبت آنها را به دست بیاورد.
این کارگردان جوان ادامه داد: در آن روزها هرکسی فیلمنامه ما را میخواند، فورا به خاطر ماجرای فیلم تصور میکرد که سازمان محیطزیست سرمایهگذار و اسپانسر فیلم است، چراکه قصه "کوپال" کاملاً در جهت تبلیغ اهداف این سازمان بود، ولی وقتی متوجه میشدند که آنها صرفاً قرار است بهعنوان حامی معنوی فیلم به ما کمک کنند، اصلاً باورشان نمی شد و میگفتند حتماً ما بهصورت پنهانی بودجهای از آنها گرفتهایم که داریم بعضی از اهداف مهم آنها را در داستان فیلممان بیان میکنیم.
وی افزود: درنهایت از آنجائی که من بههیچعنوان موفق به متقاعد کردن هیچ تهیهکننده و پیدا کردن هیچ سرمایهگذاری برای ساخت "کوپال" نشدم، مجبور شدم بعد از سالها تقلا برای ساخت فیلم اولم ریسک کرده و با گرفتن ۴ وام بانکی ۲۴ درصد، خودم شرایط ساخت آن را به وجود بیاورم. آن زمان سازمان محیطزیست معنی واقعی حمایت معنوی را به من یاد داد و با قرض دادن چند حیوان تاکسیدرمی شده با هزاران سفارش و خواهش و تمنا، ما را مجبور کرد که برای ساخت شایسته فیلممان دست به دامن شکارچیان غیرمجاز شویم و به ارتباطات و رایزنیهای شخصی پناه ببریم. دستآخر با مشقت بسیار زیاد و با لطف دوستان بسیار زیادی تولید شد. علی رغم اینکه ۲۲ تهیهکننده به فیلم ما نه گفته بودند ولی فیلم توانست به قول سینماییها فقط با داشتن یک پروانه ویدئویی بیارزش، شایستگی حضور در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر سال گذشته را به دست بیاورد. تا به امروز که من دارم با شما صحبت میکنم این فیلم در بخش مسابقه ۳۰ جشنواره بینالمللی حضورداشته و توانسته است عنوان بهترین فیلم ۹ فستیوال خارجی را به دست بیاورد. جالب است که بدانید یکی از این حضورها نامزدی در ششمین جشنواره بینالمللی فیلم سبز خودِ سازمان محیطزیست بود که به شکل عجیبی هیچ توجه ویژهای به آن نشد، چراکه با اطمینان خدمتتان عرض میکنم فیلم "کوپال" تا به امروز تنها فیلم سینمایی محیط زیستی تاریخ سینمای ایران است که به گفته خودشان به شکل شایستهای در نکوهش شکار غیرمجاز و حمایت از حیوانات و حفاظت از محیطزیست داستانسرایی کرده است.
ملایی در پاسخ به این سؤال که آیا با تغییر مدیریت سازمان حفاظت محیطزیست اقدامی برای فیلم انجامشده است یا خیر، تصریح کرد: از آنجائی که قرار بود این فیلم در نیمه آبان ماه امسال اکران شود، اوایل مهرماه سال جاری دوباره سراغ ریاست این سازمان رفتم تا این بار با داشتن یک رزومه مفصل از حضورهای جهانی این فیلم، امیدوار باشم که آنها در تبلیغات و بهتر دیده شدن این فیلم به من کمک میکنند. بعد از نامهنگاری با جناب کلانتری ریاست جدید سازمان و تقاضای کتبی بنده مبنی بر حمایت از اکران این فیلم، روابط عمومی این سازمان پاسخی به نامه من داد که واقعاً همه ما را غافلگیر و شرمنده بزرگواری خود کرد، بدین شکل که این سازمان دوباره به علت داشتن مشکلات عدیده مالی، تنها قول مساعدت و همراهی در یک مورد را به ما داد که تازه آنهم هنوز روند اداریاش به پایان نرسیده و به تصویب مدیر مربوطه نرسیده بود! این سورپرایز بزرگ چیزی نبود جز انعکاس اخبار فیلم "کوپال" در سایت و کانال تلگرام سازمان حفاظت از محیطزیست! شک ندارم که مشکل محیطزیست ما آلودگی هوای اهواز و کشته شدن پلنگهای مازندران و خشک شدن دریاچه ارومیه و زیادشدن پارازیت و مگس سفید و مبارزه با کوه خواری و زمینخواری و نبود بودجه فرهنگی نیست. مشکل واقعی محیطزیست ما نبود نیروهای متخصص اکولوژیستی در سطح مدیریت دولتی است که با اعتقاد قلبی تلاش فعالان محیطزیست را ببینند و آنها را تشویق کرده و به معنای واقعی حمایتشان کنند. "کوپال" تنها فیلم محیط زیستی ایران است که گویا قرار است تا به انتها تنها بماند و مورد بیمهری و بیتوجهی مسئولین ما قرار بگیرد.