به گزارش هنرآنلاین، کیانوش عیاری به مناسبت برگزاری جشنواره فیلم کوتاه تهران یادداشتی را در اختیار ستاد خبری جشنواره قرار داد.
متن این یادداشت به شرح زیر است:
فیلم کوتاه ساختن، یک هدف نیست؛ در بیشتر موارد استارتی برای شروع است؛ شروعی که قرار است به ساخت فیلم بلند ختم شود؛ شروعی که عاقبت آن شکل‌گیری حرفه سازنده فیلم کوتاه خواهد بود؛ اما اگر این برنامه‌ریزی آگاهانه یا ناآگاهانه برای آینده تحقق یابد و فیلم‌ساز فیلم کوتاه پا به عرصه سینمای حرفه‌ای بگذارد دیگر دلیلی برای فکر کردن به ساخت فیلم کوتاه ندارد. امکانات بیشتر فیلم بلند حرفه‌ای هر کسی را متقاعد می‌کند که دو دستی حرفه اش را بچسبد و به دوران جذاب تجربه‌گری فکر نکند؛ اما ممکن است یک فیلم‌ساز حرفه‌ای که در گذشته فیلم کوتاه می‌ساخته قادر به سازش با سانسور و اختناق نباشد و یاد دوران شیرین ساخت فیلم کوتاه بیفتد و بخواهد با رجوع به آن دوران هوای پاک را به ریه‌هایش بکشاند؛ اما این اتفاق از فرط کمیابی فقط یک حسرت دور از دسترس است و همانند نگاه دل‌شکسته یک فرد بزرگ‌سال به خاطرات سرزنده کودکی‌اش ...
من نمی‌دانم وقتی میکل آنجلو آنتونیونی تصمیم گرفت برای ساخت فیلمی بلند با دوربین هشت میلیمتری به چین برود در پی چه گمشده‌ای بود؟!
آیا می‌خواست فیلمی بسیار ارزان بسازد یا به آزادگی دوربین آماتوری به منزله نماد پرواز به هر جایی که دوست داشت محتاج بود؟
همراهان او در ساخت این فیلم حتما آماتور نبودند و از میان همان یاران حرفه‌ای سابق انتخاب شده بودند. در این صورت او از دوربین هشت میلیمتری چه می‌خواست؟
اگر به آن چه که خودش گفته توجه نکنیم شاید فکر می‌کرده این دوربین برای او شانس می‌آورد، یا همانند هاله‌ای امن او را از بدشانسی در امان نگه می‌دارد و شاید هم برای فیلمش فرخنده و پر برکت باشد...
به‌یاد بیاورید مردی را که باید به سفری سخت و خطرناک برود و مادرش به او دم خرگوش یا دندان حیوانی یا سنگ سلیمانی بدهد تا بلایا از او دور باشد.
من فکر می‌کنم آنتونیونی دوربین آماتوری را برای شگون با خود به چین برده بود.
سی‌و‌چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران ۲۵ تا ۳۰ مهرماه برابر با ۱۷ تا ۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ به دبیری سیدصادق موسوی در پردیس سینمایی ملت برگزار خواهد شد.