به گزارش هنرآنلاین، هدیه تهرانی که داور ششمین جشنواره فیلم سبز بود درباره تماشای فیلمهایی با درونمایه محیطزیست گفت: دیدن فیلم با مضمون محیطزیست برایم حسی همراه با امید و تأسف داشت زیرا من معتقدم زمین مانند فرش زیر پای انسان است و از بین رفتن نقش و نگار زمین هم مانند منفک شدن تاروپود فرش است.
وی ادامه داد: در حال حاضر، محیطزیست نیاز به توجه دارد، باید برای بازگشت بافتهای از بین رفته این قالی تلاش کنیم و موجب فرسودگی و پوسیدگی بیشتر آن نشویم.
تهرانی درباره ارزیابیاش از فیلمهای این جشنواره گفت: فیلمهای جشنواره کیفیت خوبی دارند، این باعث شده برای انتخاب برترین اثر با مشکل مواجه شویم. در این میان فیلمهایی که ازنظر پرداختن به موضوعات محیطزیست بهروز هستند، موردتوجه هیئتداوران است. بهطورکلی کیفیت فیلمها ازنظر داوران خیلی خوب بوده است.
وی ادامه داد: اکثر فیلمهای حاضر در جشنواره فیلمساز مخاطب را به فکر وامیدارد. نام آثار در خاطرم نمیماند اما اغلب آثار این حس را به من انتقال میداد. فیلم "واقعاً به کجا میرویم؟" یکی از آثاری است که مخاطب را تحت تأثیر قرار میدهد.
تهرانی بابیان اینکه وضعیت محیطزیست بسیار بحرانی است، گفت: نمیتوانم بگویم ناامیدکننده است اما وضعیت خطرناکی است. در این شرایط احساس خطر میکنم. در کنار مسائل اجتماعی و اقتصادی، محیطزیست نیاز به توجه، شناخت و آگاهی دارد. باید برای حفاظت از محیطزیست فرهنگسازی صورت گیرد.
وی افزود بابیان اینکه محیطزیست توجه بیشتری را میطلبد، توضیح داد: وقتی مردم درباره موضوعی شناخت عمیق نداشته باشند، دغدغهای هم در قبال آن نخواهند داشت. دولت، مسئولین و رسانهها باید به افزایش شناخت مردم از محیطزیست کمک بیشتری کنند. هرچقدر کارشناسان، علاقهمندان و فعالان محیطزیست تلاش کنند، بیفایده است زیرا آنها اقلیتی از جامعه را تشکیل میدهند. حفاظت از یک سرزمین نیاز به همت تمام مردم دارد. تا زمانی که مردم در پیچوخم مشکلات روزمره محیطزیست نباشند، امکان اصلاح این روند وجود ندارد. باید مدام از محیطزیست مطلع شوند تا دراینباره دغدغه پیدا کنند.
تهرانی در ادامه یادآور شد: افزایش تولید زباله و حضور آن در کوچه و خیابان، دلیل بارزی بر وجود آلودگی تصویری است که در اطراف زندگی ما دیده میشود.