به گزارش هنرآنلاین، در دومین روز از جشنواره فیلم شهر ، کارگاه فیلمبرداری پیتر جیمز فیلمبردار استرالیایی برگزار شد.
تورج منصوری، رئیس صنف فیلمبردارهای خانه سینما در ابتدای این کارگاه عنوان کرد: پیتر جیمز از کسانی که است که حافظه خواندن و نوشتن بالایی ندارد، اما حافظه تصویری و شنیداری خوبی دارد و حتی میتوان گفت او ذاتا فیلمبردار است!
پیتر جیمز فیلمبردار در حالی که از حضور جمعیت در این کارگاه خوشحال بود، عنوان کرد: من معمولا کارگاهها را برای گروه اندکی از دانشجویان فارغالتحصیلشده برگزار می کنم و باعث افتخار است که چنین جمعیتی را امروز اینجا میبینم و امیدوارم هر سوالی که در جریان صحبتها داشتید، بپرسید.
او ادامه داد: بودن در کنار فیلمبردارهای عزیز همیشه برای من افتخار بزرگی بوده و فیلمبرداریهایی که انگیزه زیادی دارند، برای من هم جذابیت دارند و قطعا در میان شما هم فیلمبردارهای حرفهای، هم کسانیکه تازه وارد این کار شدهاند و هم آنهایی که میخواهند فیلمبردار شوند، حضور دارند.
این فیلمبردار با بیان اینکه باید روی فیلمهایی کار کنیم که خودمان هم آنها را دوست داشته باشیم، مخاطب آن باشیم، اظهار کرد: شخصا ترجیح میدهم فیلمهای خشن کار نکنم، اما در کارنامه کاری من فیلمهایی را پیدا میکنید که خشونت دارند، اما قطعا آنها گنگستری و کشت و کشتاری نبودند، البته در همین فیلمها از لنزی استفاده کردم که فاصله آدمها را کمتر از چیزی که بود نشان میداد و اینطور بود که فاصله امنی برای بازیگرها و ضربه زدنهای آنها وجود داشت.
او همچنین افزود: استفاده از ماشین به عنوان یک کاراکتر در فیلم کار خیلی مشکلی است و در این شرایط انتخاب ماشینی که بزرگ باشد، کار فیلمبرداری را آسان میکند که از فضای داخلی آن هم بتوان استفاده کرد. همچنین در حین فیلمبرداری نمیتوان هر لحظه نحوه کار را تغییر داد، اما شخصا جایی که احساس میکنم تغییر احساسات در فیلم داریم، نحوه فیلمبرداری را تغییر میدهم.
جیمز با اشاره به اینکه فیلم "لباس سیاه" جز سختترین کارهای کارنامهاش است، اما آن را خیلی دوست دارد و در زمان کار روی آن از سرما یخ زده بودند.
این فیلمبردار با اعتقاد به اینکه فیلمبردار باید در پروژههای کاری نامرئی باشد، اظهار کرد: فیلمبردار نباید نظرات خودش را در فیلم دخیل کند، به هر حال هر کدام از ما نگاه خاصی را داریم و برخی از فیلمبردارها هستند که با دیدن تنها دو دقیقه از آنها مشخصص میشود کار چه کسی است، مطمئنا هم من این سبک کاری را دارم و در سالیان برای من به وجود آمده است؛ برای مثال در همه فیلمهای من استفاده از نور ملایم را میبینید که قطعا یکی از امضاهای من است.
او ادامه داد: هر فیلمی باید فیلمبرداری متفاوتی داشته باشد، چون هر کدام روایت کننده داستان متفاوتی هستند.
منصوری همچنین در این بخش اضافه کرد: آقای جیمز معتقد هستند که هر فیلمبردار باید استایل خودش را داشته باشد، اما قطعا هرکسی برای خودش و به صورت ناخودآگاه امضایی را پیدا میکند، اما این چیزی نیست که روی آن فکر خاصی کرده باشد.
پیتر جیمز درباره تجربه ساخت فیلمهایی با بودجه کم توضیح داد: کار خیلی سختی است که بخواهید با بودجه کم، کار خوبی تحویل بدهید. البته غیر ممکن نیست مخصوصا با دوربینها و دیگر تجهیزاتی که وارد بازار شده، فیلمبرداری را تا حد مطلوبی انجام داد.
او همچنین درباره نورپردازی اظهار کرد: من تا جایی که امکان داشته باشد از نور طبیعی استفاده میکنم، مگر اینکه زاویه مناسبی نداشته باشد. بر اساس تجربه باید بگویم که خیلی از فیلمهایی که در شب هستند را در روز فیلمبرداری میکنیم، چون هم آسانتر است و هم هزینهها کمتر میشود. از طرفی نورپردازی به داستان بستگی زیادی دارد که بر اساس آن سایه داشته باشیم یا نورها را بالانس کنیم.
جیمز در بخش دیگری از صحبتهایش درباره کار با کارگردانها توضیح داد: یک کارگردان خوب به همه صحنه تسلط دارد و حتی در یک شات هم به خوبی میداند که قرار است چه اتفاقی بیفتد، آغاز و پایان هر صحنه را به خوبی میداند، همچنین او به خوبی میداند یک سکانس را چطور در ادامه سکانس بعدی قرار دهد. اگر کارگردان اینطور نباشد، قطعا فیلم ضعیف میشود و در این موارد معمولا تدوینگر یا تصویربردار است که میتوانند با تدوین درست یا تصویربرداری صحیح به کمک فیلم آیند. به هر حال برخی از کارگردانها هستند که ایده درستی از بخشهایی که میخواهند در فیلم داشته باشند، ندارند.
تورج منصوری، محمد آلادپوش، هومن بهمنش، مرتضی غفوری، امین جعفری، امیرحسین بزرگزادگان و ... از جمله چهرههای مطرح حاضر در این کارگاه تخصصی بودند.