سرویس سینمایی هنرآنلاین: علی قوی تن نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی "پل سفید " با به نمایش گذاشتن مشکلات دانش‌آموزی که پس از سانحه و آسیب، مجبور می‌شود برای اثبات سلامتی خود راه طولانی و دشواری را طی کند، در سی‌امین جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان، توسط هیئت‌داوران بخش یونیسف مورد تقدیر قرار گیرد.
قوی تن پیش از این نیز برای سینمای کودک فیلم ساخته و در این حوزه فعالیت داشته است. او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره تازه‌ترین اثر خود گفت: "پل سفید " زندگی واقعی بهاره نوروزی بازیگر فیلم است. هشت ماه پیش از شروع فیلم‌برداری من به این نکته در زندگی او پی بردم و با کمک خودش فیلم را پردازش کردم. او بعد از گذشت چند ماه از اولین سال تحصیلی، در بیمارستان بستری می‌شود و مدتی از درس خواندن باز می‌ماند؛ اما سال بعد از او می‌خواهند تست بدهد و بعد از رد شدن در این تست او را وادار به تحصیل در مدرسه استثنایی می‌کنند و...
وی افزود: مدتی است تصمیم گرفته‌ام فیلم‌ساز نباشم. قبلاً هفت فیلم با حضور بازیگران چهره ساخته‌ام؛ اما در دوره‌ای از زندگی‌ام به بعد تصمیم گرفتم در شهرستان‌ها و روستاها فیلم بسازم و مشکلات مردم را به تصویر بکشم. این قصه در واقع یک فیلم کوتاه بود و شاید وفادار خوبی به قصه نبودم که آن را به فیلم بلند تبدیل کردم. شاید باید آن را به شیوه مستند کار می‌کردم. البته مستندسازی خود تبعاتی را به دنبال دارد.
این کارگردان همچنین با پیش‌بینی میزان استقبال از اثرش خاطرنشان کرد: به نظرم مردم از فیلم استقبال خواهند کرد. وقتی آن‌ها در ساعات بامداد شب فیلم را در جشنواره تماشا می‌کنند، بنابراین در اکران عمومی نیز از آن استقبال خواهند کرد. ضمن اینکه امسال فیلم‌های خوبی در جشنواره حضور داشت و به نظرم داریم به سینمای واقعی کودک و نوجوان نزدیک می‌شویم.
قوی تن در ادامه درباره وضعیت سینمای کودک و نوجوان بیان کرد: من فکر می‌کنم نیاز جامعه ما این است که به معضلات کودکان و نوجوانان بپردازیم و زیاد هم بپردازیم، چراکه به همین زودی و با همین سرعت یک دهه می‌گذرد و این‌ها تبدیل به جوانان کشور شده و در جامعه صاحب جایگاه می‌شوند. اگر به این معضلات پرداخته نشود و مسئولین و خانواده‌ها دقت نکنند و خودشان هم از زندگی همدیگر درس نگیرند، مطمئناً ما آینده بدی خواهیم داشت.
وی در ادامه اظهار کرد: سینمای کودک و نوجوان باید متنوع باشد. این سینما نیازمند فیلم‌های سرگرم‌کننده، فانتزی، عروسکی و فیلم‌های رئالی است که یک‌گونه از شکل پرورشی و آموزش را به همراه دارند. باید همه جور فیلم ساخته شود و مسئولین این وظیفه را دارند که برای اکران فیلم‌ها چاره‌اندیشی کنند و حمایت داشته باشند و در ساخت موضوعات مختلف پشتیبانی لازم را از فیلم‌ساز کنند و خط کش نگذارند و تقسیم‌بندی نکنند. به نظرم فیلمسازان وقتی پویا می‌شوند که حمایت شوند. در این صورت فیلم‌ساز علاقه‌مند شده و به سراغ موضوعاتی می‌رود که شاید مسئولین آن‌ها را نبینند.
کارگردان "پرواز بادبادک‌ها " در ادامه گفت: در تمام دنیا سینمای کودک ژانرهای مختلفی دارد. در دهه‌های قبل در ایران این‌گونه بود که فیلم‌های کودک و نوجوان همه صرفاً از سری فیلم‌های پرفروش نبودند. نمونه آن در ایران "کلاه قرمزی " است و در خارج هم "هری پاتر "؛ سینمای هالیوود همیشه نمی‌تواند "هری پاتر " بسازد و ما هم همیشه نمی‌توانیم به سراغ ساخت "کلاه قرمزی" برویم؛ بنابراین در دهه 60 که دهه طلایی سینمای کودک بود ما هم "شهر موش‌ها " را داشتیم، هم "بادکنک سفید "، "خانه دوست کجاست "، "دونده "،" کیسه برنج "، "کلید "،" گربه آوازه‌خوان "، "سفر جادویی "، "دزد عروسک‌ها " و خیلی از فیلم‌های موفق دیگر را داشتیم. ضمن اینکه همه موفق جلو می‌رفتند به این دلیل که کسی که فیلم تربیتی می‌ساخت فیلمش به همان‌انداز خودش بازتاب داشت و کسی که تجاری می‌ساخت هم بازتاب اثرش را به‌اندازه فیلم خودش بود. فیلم‌سازی که تجاری کار می‌کرد بازتابش را خودش می‌گرفت و نیازی به حمایت مسئولین نداشت، چراکه کارش فروش کافی داشت؛ اما فیلم‌های هنری، تربیتی را مسئولین حمایت می‌کردند و به آن‌ها بها می‌دادند و همین باعث می‌شد که هر دو عرصه مخاطب داشته باشد. حمایت وظیفه دولت و مسئولین فرهنگی است تا از تمام فیلم‌ها به‌خصوص فیلم‌های فرهنگی نه فیلم‌های تجاری این پشتیبانی صورت گیرد.
قوی‌تن با بیان اینکه تفکر اشتباهی بین مسئولین و فیلمسازان شکل‌گرفته درحالی‌که تفاوتی بین خواسته بچه‌های امروز و دیروز نیست، ادامه داد: بچه‌های دهه‌های گذشته هم برای خودشان دنیاهایی داشتند و دوست داشتند فیلم‌های پرتحرک و سرگرم‌کننده ببینند. ما سری‌دوزی نمی‌کنیم. وظیفه ما فرهنگ‌سازی است و گفتن یک معضل اجتماعی که سعی می‌کنیم در قالب فیلمی جذاب بگوییم، اما نه به هر قیمتی تا موضوع خراب شود و بیننده متوجه اصل آن نشود. ما وقتی فیلم می‌سازیم، سوژه روز را انتخاب می‌کنیم و فیلم متعلق به همین دوره است تاریخی نیست که بگویم متعلق به بچه‌های امروز نیست. بازیگر من اگر امروز در فیلم من حضور یافته از بچه‌های امروز است و درباره مشکلات خودش صحبت می‌کند.
کارگردان "سرود تولد " در ادامه اظهار کرد: این روزها فیلم‌های مختلفی ساخته می‌شوند اما چون به لحاظ اکران و نمایش سرخورده می‌شوند، فیلمسازان خیلی به سراغ ساخت فیلم در این عرصه نمی‌روند. در دهه 70 ارشاد می‌گفت این تعداد فیلم ساخته‌شده و باید اکران شوند و وقتی فیلم‌ها اکران می‌شدند، سینما دار ملزم به اکران فیلم بود. فیلمی که کمتر از حد مجاز فروش داشت زودتر از پرده برداشته می‌شد ولی درهرحال فیلم‌ها اکران می‌شد و آموزش‌وپرورش هم از این سینما حمایت می‌کرد.
وی ادامه داد: زمانی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با یک آپارات در مدارس، روستاها و شهرهای مختلف فیلم‌هایی که در این حوزه ساخته می‌شدند را اکران می‌کرد، اما امروز این اتفاق نمی‌افتد. من حاضرم به‌عنوان تهیه‌کننده و کارگردان همین فیلم اخیرم را با یک‌چهارم بلیت بدهم آموزش‌وپرورش تا در سالن‌های مدارس در اوقات فراغت برای بچه‌ها به نمایش بگذارد. مطمئن باشید اگر از بچه‌ها پرسیده شود که دوست دارند فوتبال بازی کنند یا فیلم ببینند سینما را انتخاب می‌کنند، ولی این حمایت از فیلم‌ساز رخ نمی‌دهد و مشکل اصلی سینمای کودک گردونه اکرانی است که گریبان آن را گرفته است.
قوی‌تن در خاتمه اظهار کرد: متأسفانه یکی از مشکلاتی که باید بررسی شود، زمان اکران فیلم‌هاست. ما از اینکه همین جشنواره کودک و نوجوان سالی یک‌بار برگزار می‌شود ممنون هستیم اما چرا باید جشنواره‌ای که برای کودک و نوجوان است فیلم را ساعت 12 و نیم شب اکران کند. در هیچ کجای دنیا بعد از ساعت 9 شب دیگر برای کودک فیلم اکران نمی‌کنند، ولی ما متأسفانه در جشنواره‌ای که برای کودکان و نوجوانان است تا پاسی از شب فیلم اکران می‌کنیم و این اساساً اشتباه است.