سرویس سینمایی هنرآنلاین: اصغر یوسفینژاد سال گذشته در جشنواره فیلم فجر تبدیل به یک پدیده شد. او که اولین فیلم سینماییاش با عنوان "ائو "(خانه) اکران شد، مورد توجه بسیاری از منتقدان قرار گرفت و در جشنواره جهانی فیلم فجر نیز تندیس بهترین فیلم را از آن خود کرد.
یوسفینژاد در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره زمان اکران این فیلم بیان کرد: بعد از تعطیلات عید فطر، برای دریافت پروانه نمایش اقدام میکنیم و فیلم در اختیار پخشکننده آنکه گروه هنر و تجربه باشد، قرار میگیرد تا دوستان خودشان زمان اکران فیلم را مشخص کنند. باید کار کارشناسی درباره زمانبندی اکران انجام شود. با توجه به اعتمادی که به دوستان هنر و تجربه داریم این کار انجام خواهد شد و در زمان مناسب "ائو " به روی پرده سینماها خواهد رفت.
وی درباره فعالیتهای جدید خود نیز عنوان کرد: مشغول طراحی و نگارش کار بعدی هستم و بیشتر وقتم را صرف این موضوع میکنم و فکر میکنم اواخر سال بهپیش تولید برسیم. این کار نیز به زبان ترکی است، البته قرار نیست روال کار همیشه اینطور باشد، اما طرح و ایده این فیلمنامه قبل از شکلگیری "ائو " طراحیشده بود. از نظر مختصات و به لحاظ تولیدی، ظاهری نزدیک به فیلم "ائو " دارد، اما فضای کار متفاوت است. زمان میخواهد تا نگارش آن کامل شود، اما این بهمنزله خوب یا بد بودن و نگاه از منظر کیفی و ارزشی فیلم نیست.
یوسفینژاد در پاسخ به این سؤال که آیا عنوانی برای فیلم بعدی انتخاب شده است یا خیر، اظهار کرد: سختترین کار در بخش نوشتن، انتخاب عنوان فیلم است و معمولاً بعد از اتمام فیلمنامه عنوان را انتخاب میکنم. همانطور که "ائو" (خانه) را نیز پس از اتمام نگارش فیلمنامه انتخاب کردم. عنوان موقت را دوست ندارم، چراکه میچسبد به کار و بعد پاک کردن آن از ذهن مخاطب کار سختی است.
این کارگردان در پاسخ به سؤالی دیگر درباره نداشتن زیرنویس فارسی فیلم در زمان اکران جشنواره جهانی و تجربیاتی که از اکران فیلم در جشنواره به دست آورده است، گفت: دو اکران در جشنواره داشتیم که یکی برای مهمانان خارجی بود و با نسخه زیرنویس انگلیسی اکران شد و خودم هم کمی ناراحت بودم از این بابت که مخاطبان ایرانی که آذریزبان هم نیستند، نمیتوانند دیالوگها را متوجه شوند، ولی در آخرین اکران فیلم با زیرنویس فارسی پخش شد. مهمترین تجربهای که در اکران فیلم در جشنواره به دست آوردم این بود که در کار بعدی حجم دیالوگها را کمتر کنم، چراکه فرهنگ فیلم دیدن با زیرنویس هنوز برای مخاطب داخلی جا نیفتاده است. مخاطبان خارجی با زیرنویس مشکلی نداشتند و این برای من تجربه جالبی بود ولی در داخل انتقاداتی بود که بهجا هم بود و حجم دیالوگها را برای کار بعدی قطعاً پایین میآورم تا مخاطب راحتتر ارتباط برقرار کند.
وی در ادامه درباره تفاوت فرم اجرایی فیلم بعدی با "ائو" توضیح داد: تفاوت فرم و محتوا در سینما یک اصل است؛ ذهنیت خیلی آمادهای برای فرم فیلم بعدی فعلاً ندارم تا پیشبینی کنم که چه اتفاقی خواهد افتاد. هیچ قیدوبندی هم ندارم، اما واقعیت این است که منتظرم فیلمنامه کامل شود و بعد از تمرین با بازیگران و حال و هوایی که ایجاد میشود فرم نهایی انتخاب شود. شاید به فرمی شبیه به "ائو " برسم و یا به سمتی بروم که نقطه مشترکی این دو فیلم باهم نداشته باشند. یکی از کارهایی که باید انجام بدهم در هنگام نگارش این است که از شخصیت کارگردان فاصله بگیرم و بهنوعی بنویسم که انگار برای شخصی دیگر مینویسم و بعد از روشن شدن و اتمام کار در قالب کارگردان کار باشم و درباره آن تصمیم بگیرم.
یوسفینژاد در پاسخ به این سؤال که انتخاب بازیگران بومی تا چه اندازه ریسک است، گفت: یکبخشی از این انتخاب ریسک است، اما صد درصد نیست. من سالهاست پتانسیل جایی که زندگی میکنم میشناسم و با اعتماد به سراغ دوستان رفتم. در کارهای تلویزیونی که انجام دادم هم غالباً با زبان فارسی کارکرده و از بازیگران حرفهای بهره گرفتم، اما این کار با یک شناخت بود و تنها از این منظر ریسک است که مقبولیت آن در بدنه سینما به چه شکل است که خوشبختانه از آن سمت نیز با استقبال مواجه شد.
وی در خاتمه اظهار کرد: قبل از این که وارد عرصه سینما شوم، مطبوعاتی بودم و میدانم که حضور رسانهها تا چه اندازه در اکران موفق یک فیلم و شناخت آن تأثیرگذار است. امیدوارم در هنگام اکران هم دوستان مطبوعاتی به کمک فیلم بیایند و از این فیلم مستقل حمایت کنند تا دیده شود و همکاران من هم از این فضا در شهرستانها بهرهمند شوند.