سرویس سینمایی هنرآنلاین: دانیل دی-لوییس بازیگر برنده سه جایزه اسکار که خیلی‌ها او را یکی از برجسته‌ترین بازیگران نسل خود می‌دانند، از دنیای بازیگری کناره‌گیری می‌کند.
بازیگر 60 ساله بریتانیایی که در حدود چهار دهه فعالیت نقش روسای جمهور، نویسندگان و رهبران گروه‌های خلافکار را بازی کرده است، یک فیلم آخر دارد که هنوز روی پرده نرفته است. داستان این پروژه بی‌نام در دنیای مد می‌گذرد و قرار است 25 دسامبر 2017 اکران شود.
به گزارش ورایتی، دی-لوییس در آخرین فیلم بار دیگر با پل تامس اندرسن همکاری کرده است. اندرسن در 2007 دی-لوییس را در نقش یک غول نفتی در فیلم "خون به پا می‌شود" کارگردانی کرد که جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را برای او به همراه داشت. به گفته یکی از نزدیکان دی-لوییس، او قصد دارد به تبلیغ فیلم جدید که داستانش در دهه 1950 در نیویورک روی می‌دهد، کمک کند.
دی-لوییس دلیل بازنشستگی خود از دنیای بازیگری را اعلام نکرده است. لسلی دارت سخنگوی دی-لوییس در بیانیه‌ای با تأیید خبر کناره‌گیری او گفت: دانیل دی-لوییس دیگر به عنوان یک بازیگر کار نخواهد کرد. او از تمام همکارانش و تماشاگران در همه این سال‌ها بی‌اندازه ممنون است. این یک تصمیم شخصی است و او و نمایندگانش درباره این موضوع توضیح بیشتری نخواهند داد.
دی-لوییس تنها بازیگری است که سه بار اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت کرده است. او اولین بار برای بازی در نقش کریستی براون نویسنده و هنرمند در فیلم "پای چپ من" (1989) برنده اسکار شد. دی-لوییس در 2012 برای بازی در نقش آبراهام لینکلن در فیلم "لینکلن" به کارگردانی استیون اسپیلبرگ برای سومین بار اسکار گرفت.
او دو بار هم برای فیلم‌های "دار و دسته نیویورکی" و "به نام پدر" نامزد اسکار بوده است. دی-لوییس بعد از "لینکلن" در فیلمی بازی نکرده بود. "9" (2009) به کارگردانی راب مارشال تنها فیلم دیگری است که او در یک دهه اخیر در آن بازی کرده است.
او که فرزند سسیل دی-لوییس شاعر و جیل بالکن بازیگر بریتانیایی است، اولین بار در 14 سالگی در فیلم "یکشنبه، یکشنبه لعنتی" (1971) به کارگردانی جان شله‌زینگر مقابل دوربین رفت. او بعدها با کار در تئاتر و تلویزیون مورد توجه قرار گرفت و با دو فیلم سینمایی "لباس‌شویی زیبای من" (1985) و "اتاقی با یک چشم‌انداز" (1986) منتقدان را شگفت‌زده کرد.
"گاندی" (1982)، "کشتی بونتی" (1984)، "سبکی تحمل‌ناپذیر هستی" (1988)، "آخرین موهیکان‌ها" (1992)، "عصر معصومیت" (1993)، "به نام پدر" (1993) و "مشت‌زن" (1997) از دیگر فیلم‌های دی-لوییس است که به خاطر شکل متغیر و تنوع مهارت خود در بازیگری شهرت دارد.
دی-لوییس در اواخر دهه 1990 نیز برای مدتی بازیگری را کنار گذاشت و پینه‌دوزی می‌کرد، تا این که اسکورسیزی او را راضی کرد در "دار و دسته نیویورکی" بازی کند.
دی-لوییس سه فرزند دارد. ربکا میلر نویسنده و کارگردان همسر اوست.