به گزارش هنرآنلاین،کارگاه «مستند انیمیشن» سه‌شنبه ۲۸ آذرماه و در دومین روز از جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» با تدریس اینا ساهاکیان مستندساز و فیلمنامه‌نویس ارمنی ساعت ۱۰ تا ۱۲ در سالن شماره چهار پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.
ساهاکیان که به صورت تماس تصویری با مخاطبان جشنواره «سینماحقیقت» ارتباط برقرار کرده بود، در ابتدای این کارگاه ضمن سلام و خوش‌آمدگویی به حاضران در سالن گفت: می‌خواهم در این کارگاه بگویم که چگونه مستند انیمیشن «طلوع آرورا» ساخته شد و در این مسیر تجربیاتم را با شما به اشتراک بگذارم.
این فیلمساز ادامه داد: وقتی در ارمنستان به دنیا آمده باشید با مساله نسل‌کشی روبه رو خواهید شد؛ مساله‌ای که نسل‌های پیش از من آن را تجربه کرده بودند. من از ابتدا نمی‌خواستم به امر نسل‌کشی وارد شوم ولی وقتی جلوتر رفتم، متوجه شدم که باید به این مساله پرداخته شود. آرورا از بازماندگان واقعه نسل‌کشی در ارمنستان بود و در مستند انیمیشنی که درباره او ساختم، می‌خواهم بگویم چگونه از نسل‌کشی جان سالم به در برد و و به آمریکا رسید. البته او زندگی آسانی نداشت و بارها به عنوان برده جابه‌جا شده بود.
ساهاکیان تاکید کرد: وقتی می‌خواستم ساخت این فیلم را شروع کنم، نصف ماجرای زندگی او را می‌دانستم و در جریان بقیه داستان نبودم؛ او زمانی که هنور در ارمنستان زندگی می‌کرد، کتابی درباره مصائبی که دیده، نوشته بود و بعد از فرار به آمریکا منتشر شد. من قسمت دوم ماجرای ارورا را نمی‌دانستم و آن را زمانی فهمیدم که با یک موسسه در کانادا که به مساله نسل‌کشی در ارمنستان می‌پرداخت، آشنا شدم، آنجا ۷۰۰ مورد بررسی شده بود که داستان خود را بازگو کرده بودند و یکی از آن‌ها آرورا بود.
این مستندساز افزود: داستان زندگی آرورا از یک جهت تفاوت داشت؛ او در ۱۴ قسمت داستان زندگی خود را در آمریکا منتشر کرده بود که در نهایت جمع‌آوری و به یک کتاب تبدیل شد. سال 1991 هالیوود سعی کرد فیلمی درباره آرورا با عنوان «حراج جان‌ها» بسازد، با دیگر جنبه‌های زندگی او آشنا شدم، زمانی که آرورا ۱۷ یا ۱۸ سال سن داشت و در این فیلم صامت نقش‌آفرینی کرده بود و من در «طلوع آرورا» از تکه‌هایی از «حراج جان‌ها» که باقی مانده بود، استفاده کردم.
ساهاکیان خاطرنشان کرد: روایت رنج و مسائلی که قربانیان نسل‌کشی متحمل می‌شوند، سخت است اما آرورا این شجاعت را به خود نشان داد و آن را بازگو کرد تا هم جهانیان با این مشکلات آشنا شوند و هم دیگران راحت‌تر بتوانند درباره اینگونه مسائل صحبت کنند. فیلم بسیار پرطرفدار شد اما کارزارهایی در کنار نمایش آن راه افتاد که برای حمایت از بی‌سرپرستان ارمنی، توانست میلیاردها دلار جمع‌آوری کند.
این مستندساز افزود: تنها قسمت‌هایی از فیلم صامت «حراج جان‌ها» باقی مانده بود که آرورا در آن صحبت کرده بود، البته بیشتر فیلم از بین رفت و فقط مقداری باقی مانده بود. از آنجایی که اطلاعات مستند زیادی از آرورا وجود داشت، در ابتدا قصد ساخت انیمیشن را نداشتم اما همین مساله در دسترس نبودن ابزار و اطلاعات، باعث شد که به سمت انیمیشن رفتم تا ماجرا را بدین شکل روایت کنم. همچنین باید در نظر داشت که اتفاقات آرورا مربوط به گذشته بود و با استفاده از رنگ و نماد توانستم آن را روایت کنم.
ساهاکیان در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره چگونگی ورود به انیمیشن و هزینه‌های آن مطرح کرد: وقتی می‌خواستم وارد حوزه انیمیشن شود با تیزر شروع کردم که زمان 2 تا سه دقیقه‌ای داشت و هزینه‌های زیادی هم متحمل نمی‌شدیم، ولی ساخت مستند انیمیشن زمان طولانی‌تری را می‌طلبد و به راحتی تیزر نیست و باید تخیلات خودتان را هم در آن دخیل کنید. ما در انیمیشن مشکل بودجه داریم و باید حدالامکان تصاویری را که می‌خواهیم در فیلم قرار دهیم، لحاظ کنیم چراکه استفاده بی مورد آن‌ها هزینه‌بر هستند.
او در پایان با تشکر از همه حاضران در کارگاه بیان کرد: جنگ و خشونت همیشه در دنیا وجود دارد، امیدارم که تمام فیلمسازان به سمتی بروند که بتوانیم هرچه سریع‌تر به خشونت‌ها پایان دهیم و از استعدادهای‌شان در این راه استفاده کنند.