در تئاتر باید جادو و انتزاع وجود داشته باشد/ یک کارگردان باید روح و جسم بازیگر را درک کند

گروه تئاتر«هنرآنلاین» : نمایش«تهران پاریس تهران» با حضور فرزین محدث، سینا ساعی و آیدا ماهیانی این روزها در تماشاخانه ملک روی صحنه رفته است.

در خلاصه داستان نمایش آمده است: سارا دختری جوان، پس از مرگ پدرش برای انتقام از عوامل قتل او، نقشه‌اش را شروع کرده و به پاریس می‌رود اما پس از بازگشت به ایران وارد قصه‌ای پیچیده می‌شود …

سعید دشتی کارگردان این نمایش در رابطه با چرایی انتخاب این متن برای اجرا به خبرنگار هنرآنلاین گفت: ترجیح و سلیقه من در آوردن یک نمایش روی صحنه آثار رئالیستی است. به این جهت که مخاطبان امروزی با آن راحت‌تر ارتباط برقرار می‌کنند. اما در عین حال باورپذیری شخصیت‌ها و این که مانند درام کلاسیک، خیر و شر مطلق نداشته باشیم و آدم‌ها خاکستری باشند هم برایم مهم است. این نکته در شخصیت‌های این نمایشنامه وجود داشت و باعث شد مورد توجه من قرار بگیرد.

این هنرمند با اشاره بر این که لحن بازیگران رئالیستی است اما نمایش هرچقدر جلوتر می‌رود به رئالیسم جادویی نزدیک می‌شود، بیان کرد: به عقیده من در تئاتر باید جادو و انتزاع وجود داشته باشد که با سینما تفاوت داشته باشد. من حس می‌کنم که دیگر دوره آثار ناتورالیسمی بر صحنه به پایان رسیده است. تئاتر ترکیبی از مجسمه‌سازی،نقاشی، موسیقی، معماری و نور و رنگ است و وقتی به سمت انتزاع می‌رود دست‌مان بازتر است که از همه این هنرها استفاده کنیم. اما اگر در شیوه اجرایی در مرحله رئالیسم و ناتورالیسم باقی بماند، تنها یک برش از زندگی روی صحنه می‌آید که تازگی و طراوتی ندارد.

وی در رابطه با این که قصه نمایش از زوایای مختلفی بیان می‌شود گفت: وقتی آدم‌ها با یکدیگر درگیر می‌شوند و به مشکل می‌خورند، دائما از زاویه خودشان درحال قضاوت یکدیگر هستند و مدام از سایر افراد گله و شکایت می‌کنند. هیچ‌وقت افراد خودشان را مقصر نمی‌دانند و انگشت اتهام آن‌ها همیشه به سمت دیگران است. درصورتی که در زندگی هر اتفاقی که رخ می‌دهد در مرحله اول باید از زاویه دیگران به این مشکل و اتفاق نگاه کرد. شاید آن زمان به آن‌ها حق دهیم و دیگر احساس نکنیم که همه گناهکارند و ما بی‌گناهیم. تک تک افراد به اندازه خودشان در اتفاقات سهم دارند.

دشتی افزود: در زندگی واقعی تلاش من این است که یک اتفاق را از زوایای مختلف ببینم که هرچند به طبع ذات آدمیت گاهی موفق نیستم، در این نمایش هم این امر را لحاظ کردم. یک بخشی از آن مربوط به نمایشنامه است که به درستی نگارش شده است اما من در شیوه اجرایی هم تلاش کردم نشان دهم که آدم‌ها از کنار یکدیگر رد می‌شوند و همدیگر را حس می‌کنند اما نمی‌بینند.

بازیگر سریال «پوست شیر» در رابطه با نحوه انتخاب بازیگران اظهار کرد: با سینا ساعی  در نمایش دیگری کار کرده بودم که احساس کردم توانایی‌های ایشان در آن نمایش به خوبی نشان داده نشده است و همان زمان تصمیم گرفتم که نمایش دیگری با مختصات درست‌تری با ایشان کار کنم. به نظرم در این نمایش توانایی‌هایش را به خوبی به رخ می‌کشد و بسیار توانمند است. مهم‌تر از توانمندی، اخلاق، نظم و دیسیپلینی است که دارد که برای کارگردان لذت‌بخش است.

وی ادامه داد: فرزین محدث هم بازیگر موردعلاقه من است و بارها گفته‌ام که او یکی از نخبه‌های تئاتر است.آیدا ماهیانی هم که گمان می‌کنم هیچکدام از تماشاگران ما حدس نمی‌زنند که این اولین کار تئاترش است. شخصیت‌پردازی کاراکتر ایشان بسیار اتفاقات روحی و جسمی در طول اجرا دارد و نقش سختی است.  به طور کل فکر می‌کنم ترکیب این نمایش درست‌ترین ترکیبی بود که هرکس سرجای خودش است.

کارگردان نمایش«تهران پاریس تهران»  با اشاره بر تاثیر بازیگر بودنش، در شیوه کارگردانی گفت: همیشه این مطرح است که یک کارگردان باید ادبیات، تاریخ، جامعه‌شناسی و روانشناسی بداند. این‌ها لازم است اما به عقیده من هر کارگردانی باید یک دوره بازیگری بگذراند تا احوال بازیگر را درک کنند. متاسفانه در اکثر کارها بازیگران را مانند یک ابزاری می‌دانند که شبیه به یک کارمند کارش را انجام دهد. برخوردی که در طول پروژه از ورود تا خروج یک بازیگر حس می‌شود، اگرچه با احترام همراه است اما شبیه به کارمند است. یک کارگردان باید روح و جسم بازیگر را درک کند. رفتار بازیگر نیازمند یک روانشناسی است. من به واسطه بازیگر بودنم از مزایا و معایبش بهره بردم و از کارگردانانی هم که این نکات را رعایت می‌کردند، یاد گرفتم و این به کارگردانی من کمک می‌کند.

 دشتی ادامه داد: بازیگری یک مقوله بسیار جذابی است که اکثر آدم‌هایی که به سمت سینما می‌آیند میل به بازیگری دارند و بعد مدتی آن میل به مرور به سمت دیگری سوق پیدا می‌کند. بازیگری برایم جذاب است اما نه به شدت گذشته که دائم بخواهم تجربه کنم. احساس می‌کنم در کارگردانی فضای خلاقانه‌تری وجود دارد برای این که جهان‌بینی‌ات را در اثر نشان دهید و تاثیرگذاری بیشتری دارید. این صحبت‌ها به معنای این نیست که بازیگری آسان است یا خلاقیت ندارد. اتفاقا بسیار جذاب است که کمی از زندگی فاصله بگیریم تا نقش مختلف را تجربه کند. من درحال حاضر با این که بازیگری هم انجام می‌دهم اما انتخابم بیشتر کارگردانی است.