کوروش سلیمانی، بازیگر تلوزیون، تئاتر و سینما در گفت و گو با «هنرآنلاین» با اشاره به خاطره خود با مرحوم خسرو شکیبایی، اظهار کرد: یک روزی در سال 74 زمانی که بازیگر بودم؛ رفتم پشت صحنه تا به آقای شکیبایی و عوامل یک خسته نباشید بگویم. ایشان محبت داشتند و خم شدند تا دستم را ببوسند.آن زمان این موضوع را به دلیل بزرگ منشی یک بازیگر مطرح کردم.بازیگر نباید دچار غرور و تکبر شود؛ من از آقای شکیبایی این فروتنی را یاد گرفتم.
وی ادامه داد: هر کسی یک سری اعتیادهای مخصوصی دارد؛ برخی اعتیادها منفی و برخی اعتیاد دیگر مثبت است. مثلا اعتیاد به خیرخواهی. برخی ها مثل من اعتیاد به تئاتر دارند.
سلیمانیدر پایان خاطرنشان کرد: آخرین کار تئاتر من «فرودگاه؛پرواز شماره 707» بود.نمایشنامه مرحوم احمدرضا احمدی بود که ایشان به تازگی به رحمت خدا رفتند. برای من موهبتی بود تا از یک آدم بزرگ در عرصه فرهنگ و هنر قدردانی کنم.تئاتر ما نیاز به تنوع؛ مثل کارهای کلاسیک،شاد،تاریخی و خارجی دارد.