گروه سینماو تئاتر هنرآنلاین، سروش صحت یکی از کارگردانهای خوشفکر و محبوب مجموعههای کمدی تلویزیون است که از سال 76 تا 98 به عنوان نویسنده، بازیگر و کارگردان با این رسانه همکاری داشت و در طول این سالها بخش قابل توجهی از مخاطبان تلویزیونی زمان پخش آثار تازه او را انتظار میکشیدند تا برای لحظاتی خود را در دنیای شیرین قصهها و کارکترهای جذاب و ملموسی که خلق کرده بود، رها کنند.
با این اوصاف، از آخرین همکاری سروش صحت با تلویزیون در مقام کارگردان حدود چهار سال میگذرد و او آخرین بار در ماه رمضان سال 1400 به عنوان مجری برنامه «کتابباز» در قاب تلویزیون دیده شد که بعد از حدود 5 سال اجرا در این برنامه با تماشاگران علاقهمند به کتاب که در طول این سالها با او و میهمانانش همراه شده بودند، خداحافظی کرد و برخلاف همه وعده و وعیدها برای ادامه این برنامه پرمخاطب تا امروز از آن خبری نشده است.
حالا او همه تجربیات موفقش را در ساخت سریالهای کمدی با خود به شبکه نمایش خانگی آورده و به تازگی پخش آنلاین مجموعه جدید کمدی او با عنوان «مگه تمام عمر چند تا بهاره؟» از فیلیمو آغاز شده است. به بهانه نمایش آنلاین این سریال مروری داریم بر کارنامه هنری این هنرمند.
زاده اواسط دهه چهل در اصفهان است و حالا 58 سالگی را پشت سر میگذارد. کودکی و نوجوانی او در همین شهر زیبا با پرسه زدن در کتابفروشیها و کتابخانهها و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به مطالعه و جستجو در ادبیات و خواندن آثاری از نویسندگان بزرگ دنیا گذشت و همیشه دلش میخواست روزی یک رماننویس شود.
در سال 63 به عنوان دانشجو وارد تهران شد و با وجود آن که علاقهمند به ادبیات و نوشتن بود اما به توصیه خانوادهاش در مسیر دیگری تحصیل کرد و دست آخر در رشته رادیولوژی (کاردانی) و پس از آن شیمی کاربردی و آلودگی و حفاظت از محیط زیست دریا تا دوره کارشناسی ارشد پیش رفت.
اما در تمامی این سالها، دلبستگیهایش را در حوزه ادبیات و به ویژه نویسندگی دنبال کرد. بعد از ازدواج رفته رفته به این نتیجه رسید که از داستاننویسی و رماننویسی آبی گرم نمیشود وچرخ زندگی نمیچرخد اما میتواند با فیلمنامهنویسی هم علاقهمندیهایش را داشته باشد و هم به درآمدزایی برای گذران زندگی برسد.
در همین راستا، آمدوشدهای او به جلسات فیلمنامهنویسی و نمایش فیلم دانشگاه هنر به دوستی او با رامین ناصرنصیر بازیگر تئاتر انجامید و در خانه او کاملا اتفاقی با مهران مدیری آشنا شد. در این دیدار اتفاقی، او از علاقههایش به نویسندگی گفت و نوشتههایش را نشانش داد ولی مهران مدیری علاوه بر نویسندگی، استعداد دیگری را در او دید و از او خواست به عنوان بازیگر در مجموعه طنز «جنگ 77» جلوی دوربین برود و به این ترتیب دست روزگار با همراهی کمی بخت و اقبال او را راهی جعبه جادو کرد.
جعبه جادو کار خودش را کرد و مجموعه طنز «جنگ 77» که نخستین همکاری سروش صحت با مهران مدیری و اولین حضور او به عنوان نویسنده و بازیگر در قاب تلویزیون بود، به دل مخاطبان نشست. این مجموعه موفق که سال 76 ساخته شد، کار تازهای در حوزه طنز بود و توانست مخاطبان بسیاری را پای تلویزیون بنشاند و لحظات مفرحی را در خاطره آنها ثبت و ضبط کند.
این تجربه موفق به همکاریهای بعدی او با مهران مدیری و دیگر سازندگان آثار طنز و کمدی منجر شد و او را به صورت حرفهای وارد ژانر کمدی کرد و در این مسیر پیش برد.
اتفاق در زندگی حرفهای او نقش پررنگی داشته است همان طور که اولین حضور او روی پرده سینما به عنوان بازیگر نیز وقتی اتفاق افتاد که در سریال جنگ 77 مشغول بازی بود و در همین زمان سیامک شایقی از او برای ایفای نقش در فیلم سینمایی «شراره» دعوت کرد و به این ترتیب دروازه سینمای ایران برای ورود او به عنوان بازیگر باز شد.
سال بعد، همکاری او با مهران مدیری در مجموعه طنز «ببخشید شما» در سال 78 ادامه یافت و پس از آن با رضا عطاران و بهروز بقایی در سریال طنز «قطار ابدی» درمقام نویسنده همکاری کرد که یکی از مجموعههای پرطرفدار در میان تماشاگران تلویزیون شد.
آغاز دهه هشتاد سالهای پرکاری برای سروش صحت بود به طوری که در سه سال نخست این دهه، نویسندگی برای شش مجموعه طنز تلویزیونی را بر عهده داشت. سریالهای «زیر آسمان شهر»، «کارآگاه شمسی و دستیارش مادام»، «بدون شرح» و «کوچه اقاقیا» از جمله این سریال ها هستند که هر کدام جذابیتهایی را برای مخاطبانشان داشتند و تکیه کلام شخصیتهای اصلی آن تا مدتها در میان مردم اسباب شوخی و تفریح بود. همه این بازخوردهای مثبت، سروش صحت را به ادامه مسیرش در نوشتن برای مجموعه طنز تلویزیون مطمئن میساخت.
اواسط دهه هشتاد، سروش صحت که برای آثار بسیاری نوشته و بازی کرده بود، به فکر کارگردانی افتاد و با سریال 90 قسمتی «چارخونه» بخت خود را در این عرصه آزمود. او برای نوشتن فیلمنامه نخستین سریالش، نویسندگانی را به خدمت گرفت که پیش از آن تجربه همکاری در مجموعههای کمدی مهران مدیری و پیمان قاسمخانی را داشتند و با انتخاب بازیگران معروف و پرطرفدار مجموعههای کمدی از جمله حمید لولایی، مریم امیرجلالی، جواد رضویان، فلامک جنیدی، رضا شفیعیجم، بهنوش بختیاری و اردلان شجاعکاوه در همان مسیری گام برداشت که پیش از او دیگران تجربه کرده بودند و البته نتیجه کار هم جذاب و راضیکننده بود.
اما سروش صحت بعد از چند سال وقفه و کسب تجارب بیشتر در ساخت دومین مجموعه کمدی خود با عنوان «ساختمان پزشکان»، وسواس بیشتری به خرج داد و اثر متفاوتی را کارگردانی کرد که امضای او را بر پیشانی داشت و خاطره شخصیتهای دوستداشتنی آن را تا سالها در ذهن مخاطبان تلویزیون باقی گذاشت. با کسب این موفقیت، کارگردانی مجموعههای کمدی هم به فهرست فعالیتهای هنری وی اضافه شد.
یکی از ویژگیهای بارز سروش صحت در ساخت آثارش این است که اغلب به سراغ بازیگران ناشناخته اما بسیار توانمند و بااستعداد تئاتری و یا نابازیگران میرود و با معرفی آنها و نمایش استعدادهایشان، مسیر ورود آنها را به دنیای سینما و تلویزیون تسهیل میکند. مجموعه ساختمان پزشکان نخستین تجربه او در این زمینه بود و نقش اصلی آن را با خیال راحت به بهنام تشکر سپرد که خاستگاهش صحنه تئاتر بود و این مجموعه نخستین حضور او در قاب تلویزیون محسوب میشد. بازی بینقص و درخشان او در نقش نیما خیلی زود توانست جایش را در دل مخاطبان باز کند و به فاصله کوتاهی به یکی از بازیگران پرطرفدار سریالهای کمدی تبدیل شد.
تشکر در این سریال برای نخستین بار در کنار هومن برقنورد از دیگر بازیگران خوب تئاتری ایفای نقش کرد که بازی آنها در نقش دو برادر با شخصیتهایی کاملا متفاوت و متضاد، تجربه خوب و موفقی از آب درآمد و از آنها یک زوج هنری کمدین ساخت به طوری که بعدها این تجربه موفق تکرار شد و در آثار کمدی دیگری نیز در کنار هم ایفای نقش کردند.
سروش صحت در سال 92 دست به کار ساخت سریال «پژمان» شد. طرح و ایده اصلی این سریال متعلق به پژمان جمشیدی بود که به مسائل و مشکلات زندگی یک بازیکن فوتبال کم اقبال میپرداخت. سروش صحت در ساخت این سریال دست به یک تجربه تازه زد و برای نخستین بار از حضور یک چهره شناخته شده دنیای فوتبال به عنوان بازیگر استفاده کرد که نقش خودش را بر اساس نوشتههای تخیلی نویسندگان بازی میکرد.
جمشیدی با وجود بیتجربگی در نخستین نقشآفرینی خود در مجموع حضور موفقی در این سریال داشت و توانست مخاطبان سریال پژمان را راضی نگه دارد. علاقه پژمان جمشیدی به بازیگری همراه با تشویقهای دوستان سینماییاش و دریافت بازخوردهای مثبت از سوی مخاطبان این سریال او را به ادامه مسیرش در بازیگری راغب ساخت و در ادامه با کسب دانش، تجربه، تمرین و پشتکار بیشتر توانست در سریالهای بعدی، خودش را یک سروگردن بالاتر بکشد و نمره قابل قبولی را در بازیگری بگیرد.
جمشیدی بعد از سریال «پژمان» در دهها فیلم و سریال دیگر هم بازی کرد و بارها روی صحنه تئاتر رفت و امروز با تکیه بر این تجارب متعدد او یک بازیگر و کمدین با تجربه، خلاق و محبوب در میان مردم است و همه آثاری که با ایفای نقش او روی پرده میرود، به فروشهای خیرهکننده میلیاردی دست پیدا میکنند.
سروش صحت بعد از «پژمان» در سال 94 سریال «شمعدونی» را ساخت با این تفاوت که این بار نگارش فیلمنامه آن را خودش با همراهی ایمان صفایی بر عهده داشت و شکل متفاوتی از کمدی را ارائه کرد که به زندگی واقعی مردم نزدیکتر بود و از فضای فانتزی فاصله داشت.
او این مجموعه را نیز با معرفی بازیگران جدید دیگری کلید زد که همه آنها از بازیگران باتجربه و شناخته شده تئاتر و یا نابازیگرانی بودند که مخاطبان تلویزیونی با آنها آشنایی نداشتند.
صحت، این بار محمد نادری را در نقش اصلی جلوی دوربین برد و با تمرکز بر زندگی روزمره خانوادههای متوسط شهری نوعی از کمدی را منطبق بر علایق و سلایق شخصی خودش به تصویر کشید که به دلایل متعدد در زمان پخش، آن طور که شایسته آن بود، دیده نشد.
این کارگردان خوش ذوق، مجموعه «لیسانسهها» را با محوریت مسائل و مشکلات زندگی سه جوان لیسانسه در سال 95 ساخت که نقطه عطفی در کارنامه هنری او شد و استقبال از این سریال او را بر آن داشت که ادامه آن را در دو فصل دیگر بنویسد و کارگردانی کند.
او در این سریال برخلاف مجموعه «شمعدونی»، فانتزیهای بیشتری را وارد قصه کرد که برای مخاطب جذاب بود.
صحت که در کارگردانی آثار قبلیاش برای شوخی با جامعه پزشکان و دیگر قشرها، دردسرهایی را تجربه کرده بود در این سریال ترفندی به کار گرفت که به راحتی توانست با اقشار مختلف از جمله پلیس و مسئولان مختلف شوخی کند. او در این مجموعه بعد از هر شوخی با اقشار مختلف، از بازیگران میخواست به طور مستقیم و عمیق به دوربین زل بزنند و با نگرانی از احتمال رنجیدن قشری که با آنها شوخی شده است، توضیح دهند که این صرفا یک شوخی است و به این ترتیب او توانست با این ترفند ظرفیت و تحمل شوخی را در میان اقشار مختلف مردم کمی بالاتر ببرد.
فصل اول سریال «لیسانسهها»، بر اساس آمار رسمی سازمان صداوسیما پربینندهترین سریال تلویزیونی زمان خودش شد و با نامزدی در بخشهای مختلف چند جشنواره در نهایت جایزه بهترین بازیگر کمدی تلویزیون در هفدهمین جشن حافظ به هوتن شکیبا و رویا میرعلمی رسید، جایزه بهترین فیلمنامه هم به سروش صحت و ایمان صفایی اهدا شد و جایزه بهترین مجموعه تلویزیونی را نیز رضا جودی به عنوان تهیه کننده از آن خود کرد.
صحت برای نوشتن فیلمنامه این سریال نیز ایمان صفایی را در کنار خود داشت و در راستای معرفی بازیگران جدید به دنیای تصویر این بار از هوتن شکیبا در یکی از نقشهای اصلی رونمایی کرد و بازی درخشان و دلچسب او در نقش حبیب، برای همیشه خاطره این کارکتر شیرین و بامزه را در ذهن مخاطبان تلویزیونی حک کرد.
هوتن شکیبا با وجود کارنامه پربار در صحنه تئاتر، برای نخستین بار با سریال لیسانسهها به مخاطبان دنیای تصویر معرفی شد. او که در این سریال استعداد ویژهاش را در خلق موقعیتهای کمدی به رخ کشیده بود، پس از آن با حضور در فیلمهای سینمایی مختلف، نقشهای متفاوتی را آفرید که وجوه دیگری از توانمندیهای او را در بازیگری به نمایش گذاشت. استعداد، پشتکار وهوشمندی هوتن شکیبا او را به یکی از بازیگران پرطرفدار و شناخته شده سینما و تئاتر بدل کرده است که برای ایفای نقش در قالب هر کارکتر و در هر ژانری از جان و دل مایه میگذارد و لاجرم بر دل مینشیند.
سریال «لیسانسهها» در سه فصل تولید شد که آخرین فصل با عنوان «فوق لیسانسهها» سال 98 روی آنتن تلویزیون رفت و قرار بود ادامه آن ساخته شود که در نهایت هیچ خبری نشد و خیلیها این بیخبری چند ساله را نشانه پایان همکاری تلویزیون با سروش صحت اعلام کردند.
سال 97 سروش صحت با پشتوانه دو دهه نویسندگی و کارگردانی آثار پرمخاطب تلویزیونی، نخستین فیلم سینمایی خود را با عنوان «جهان با من برقص» در ژانر کمدی درام جلوی دوربین برد که دستاورد آن کسب سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم فجر بود. سروش صحت، فیلمنامه نخستین فیلمش را طبق معمول با همراهی ایمان صفایی نوشت و بازیگرانی را دعوت به کار کرد که جنس بازی آنها را کاملا میشناخت و با برخی از آنها نیز تجربه همکاری داشت و بنابراین به تواناییهای ویژه هر یک از آنها اطمینان داشت.
این فیلم سال 98 روی پرده سینماهای کشور رفت و فروش بالای 6 میلیاردی را تجربه کرد.
این فیلمساز حالا در میانسالی در تدارک ساخت دومین فیلم سینمایی خود در ژانر کمدی با عنوان «صبحانه با زرافه ها» است که تهیه کنندگی آن را محمد شایسته بر عهده دارد.
سروش صحت بعد از تجربه موفق ساخت نخستین فیلم سینمایی خود، دست به کار ساخت سریالی برای شبکه نمایش خانگی شد که این مجموعه با عنوان «مگه تموم عمر چند تا بهاره؟» به مسائل و مشکلات جوانان پرداخته و همچون همیشه بازیگران جدیدی را به مخاطبان معرفی کرده است که سابقه تئاتری دارند.
مجید یوسفی و گیلدا ویشکی چهرههای تازه این مجموعه هستند که در کنار علی مصفا، قدرت الله ایزدی، کاظم سیاحی، آناهیتا افشار، اردشیر کاظمی و... بازیگران این سریال را تشکیل میدهند.
ساخت این مجموعه کمدی با عنوان «مگه همه عمر چند تا بهاره؟» با تهیه کنندگی محمدرضا تختکشیان بیش از یک سال به طول انجامید و اکنون علاقهمندان به آثار این کارگردان میتوانند شاهد پخش آنلاین آن از فیلیمو باشند.