"گروه رادیو و تلویزیون هنرآنلاین": شاید سال ها بود که "قاب کوچک" سریالی با محوریت واقعه عاشورا را شاهد نبود.اما این روزها از رسانه ملی به نظاره روایتی از عشق پسری کماندار به نام هلال از خاندان علوی و دختری نازپرورده به نام نائله از خاندان عثمانی هستیم که درگیر مسائل سیاسی - مذهبی دوران میشود. داستان در زمان ورود مسلم به کوفه و حوادث کربلا رخ میدهد.مجموعههای نمایشی تاریخی و مذهبی سریالهایی پرهزینه، زمان بر و سنگین هستند و فرسودگیهایی دارند که شاید سریالهای دیگر نداشته باشند. برای همین در تورم اقتصادی سالهای اخیر کمتر تهیه کننده و کارگردانی سراغ سریالهایی میرود که فرایند تولید سنگین و طولانی داشته باشند؛ از طرفی مدیران و صاحبان فرهنگی هم خیلی به انجام این کارها مایل نیستند. این شاید مهمترین گزاره برای این موضوع باشد که بعد از پخش سریال «مختارنامه» و آثار دیگر کمتر تهیهکننده و کارگردانی به سراغ این نوع سوژهها رفته است؛ «عشق کوفی» در سال 61 هجری قمری اتفاق میافتد و در آن شاهد در ابتدا با قاطعیت باید گفت که این مجموعه از عناصر داستانی استفاده کرده و هم کاراکترها در فیلمنامه مابهازای واقعی ندارند؛ اما در آن شاهد حضور شخصیتهای حقیقی همچون میثم تمار، حبیب بن مظاهر و ام سلمه هستیم.
شاید بتوان گفت خیلی وقت بود که مخاطب سریال ترکیبی از یک رویداد واقعیِ تاریخی - ماجرای بیعت مردم کوفه با امام حسین (ع) - و الزامات درام را شاهد نبود؛ مسئلهای مهم که با نگاهی به «عشق کوفی» میتوان آن را با پوست، گوشت و استخوان لمس کرد.
میزانسن؛ طراحی صحنه و لباس، گریم از جمله موضوعات مهمی است که تاکنون در پخش سریال آن را به نظاره نشستهایم. قبل از اینکه در مورد بازیها و ایفای نقشها صحبت کنیم؛ باید گفت که سه نقش کودک طراحی شده است که حضورشان باعث گرما بخشیدن و شیرین شدن لحظات سریال میشود، به طوری که به روابط جدی و بزرگ سالانهای که به شکل متصل در سریال داشتیم، رنگ و صمیمیت اضافه میکند و گاه ترس و تشنجی که در نقشهایشان وجود دارد، باعث بالا رفتن حساسیت مضاعف برای قصه میشود. بازیگرهای کودک به برملاشدن ابعاد شخصیتی کاراکترهای محوری کمک بسیاری کردهاند. در بحث روانشناسی بازیگری، این موضوع پدیدار است که اگر بچهها بتوانند از عهده نقشهایی که نیاز به بروز خشم، سکوت و ترس دارد، برآیند، گویی چالش مهمی از زندگی هنری خود را گذراندهاند و این در «عشق کوفی» ظهور و بروز کرده است.
«عشق کوفی» پیامی برای جامعه امروزی
سعید شریف: «هلال»؛ شبنم قربانی: «نائله» دو ستارهای که در عین حال که بازیگر چهره و سلبریتی نیستند؛ اما ورود آنها با «عشق کوفی» به دنیای بازیگری را باید به فال نیک گرفت.
سناریوی اصلی اثر بر پایه درام عاشقی توسط نویسندگان خلق شده است؛ اما میتوان گفت از سویی درست است که قصه هزار سال پیش را روایت میکند، ولی مخاطب با دیدن این قصه، پیام امروزی هم دریافت میکند. قصه عشق، قدرت، نفرت، خیانت و... تاریخ انقضا ندارد.
به طور اصولی و اساسی،آثار تاریخی بایستی در چارچوب مشخصی برای مخاطب روایت شود؛ مسئله ای مهم که متاسفانه طی سال های اخیر بعد از تولید مجموعه ای مثل؛ «مختارنامه» دیگر شاهد آن نبودیم. اما «عشق کوفی» با توجه به اینکه هنوز 2 قسمت از آن روی آنتن رفته است؛اما می توان گفت مخاطب می تواند با آن همذ ات پنداری کند؛اگرچه کاراکترها ما به ازای واقعی نداشته و زاییده تخیل نویسندگان هستند،اما توانسته مخاطب را پای تلویزیون میخکوب کند.البته امیدوارم این میخکوب کردن مخاطب تا آخرین قسمت از سریال است،تدوام داشته باشد؛مسئله ای مهم که نباید به راحتی از آن گذشت،چرا که مخاطب امروزی تلویزیون سخت پسند و در عین حال باهوش است.