سرویس تجسمی هنرآنلاین: پژوهش یکی از مهم‌ترین مسائلی است که در کنار وجوه آموزشی و آکادمیک هنر همواره به عنوان عنصری در خدمت پویایی هنر اهمیت دارد. پژوهش بنا بر دو رویکرد می‌تواند درباره خود هنر و مفاهیم آن باشد و یا درباره بسترهایی که این هنر و مفاهیم دارد در آن شکل می‌گیرد را مطالعه کند. البته رویکرد سومی نیز وجود دارد و آن این که چه حاصلی از ادغام این دو جنس پژوهش که عنوان شد بر جای می‌ماند که بتوان آن را حاصل زمانه و دوره‌ای خاص عنوان کرد.
نمایشگاه "رویکردها و گرایش‌ها در هنر معاصر ایران" در حقیقت بر اساس چنین مبنایی به وجود آمده تا بتواند بر اساس یک نگاه جامع به عملکرد هنرمندان معاصر در خلق آثار هنری، نگاه دقیقی به زمینه‌های شکل‌گیری نگرش خلاق هنرمندان وابزار هنری که این هنرمندان، برای بیان مفاهیم ذهنی خود اتخاذ می‌کنند، داشته باشد.
برخی از آثار این نمایشگاه با توجه به بهره‌گیری از برخی المان‌های ایرانی که به خصوص در آثار شهریار احمدی و امیرحسین بیانی متجلی شده است؛ آثاری است که به واسطه انتخاب رنگ، نمادها و نشانه‌ها در ساختار و شکلی جدید به خصوص در انتخاب نوع ارائه به واسطه شکل بوم نشانی از همان هویت‌خواهی ایرانی در مواجه با هنر مدرن را دارند.
از سویی برخی آثار این نمایشگاه با توجه به نوع متریال انتخابی هنرمندان به بیان معاصر آن آثار کمک کرده است. به عنوان مثال آثار سمیرا علیخانزاده، بیتا وکیلی، نسترن صفایی و مونا پاد که در آن‌ها مفاهیم به واسطه متریال‌های معاصر به نمایش در آمده، رویکردی را نمایندگی می‌کنند که از ابزارها و متریال برساخته معاصر در بازیابی هویت و یا ساخت هویت ایرانی عمل کرده‌اند.
بخشی از آثار این نمایشگاه نیز از طرفی رویکردهایی را نمایندگی می‌کنند که هنرمند در جستجوها و تجربه‌های خود بر روی یک اثر هنری به دنبال کشف پتانسیل‌هایی است که در خود مدیوم هنری و در تکنیک‌ها وجود دارد و بنا بر مفاهیمی که در نظر دارند سعی می‌کنند این تکنیک‌ها را تعمیم بخشیده و قابلیت‌ها و پتانسیل‌هایی را با توجه به ایجاد بیان شخصی خود کشف و ایجاد کنند.
این هنرمندان نماینده طیف جوان‌تری از هنرمندان تثبیت شده در عرصه هنر معاصر هستند که نمی‌توان نگرش و رویکردهای آن‌ها نسبت به هنر را به عنوان یک نگرش کلی در نظر گرفت.
این نمایشگاه می‌تواند با ایجاد یک زمان‌بندی از نظر میانگین سنی نقاشان و با توجه به سال‌های فعالیت‌شان به صورت دوره‌ای تداوم داشته باشد تا بتوان نگاه گسترده‌تری را به دست آورد.
صرف به نمایش گذاشتن این آثار علیرغم این که مفید است نیاز به سمینارها و نشست‌های پژوهشی دارد که بتواند به صورت جامع‌تری ما را با رویکردها و گرایش‌های معاصر آشنا کند.
همچنین به جز تنها اثر آرمین پورفهیمی به عنوان "وی هد دریمز" که از ساحتی چند رسانه‌ای و اینستالیشن بهره برده است، ما در این نمایشگاه تنها با رویکردهای مجسمه‌سازان و نقاشان معاصر مواجهیم؛ در حالی که بخش عظیمی از آثار هنر معاصر در قالب هنرهای مفهومی و نیومدیا تعریف شده و آثار متنوع و قابل تاملی در این زمینه وجود دارد.
در نهایت نکته‌ای که درباره این نمایشگاه وجود دارد آن است که صرف برگزاری آن یک اتفاق شایسته و قابل تامل است اما به نظر می‌رسد که باید با چشم‌انداز و برنامه‌ریزی‌های دقیق‌تر دست اندرکاران آن، شکلی مستمر پیدا کند.
این نمایشگاه می‌تواند به عنوان یک مرکز جامع یکی از مکان‌های مورد رجوع دانشجویان هنری باشد در صورتی که با توجه به ایجاد یک پلان منسجم و برگزاری مداوم و برنامه‌ریزی شده بتواند جایگاه خود را تثبیت کند.
نمایشگاه "رویکردها و گرایش‌ها در هنر معاصر ایران" با آثار هنرمندانی چون، پویا آریان‌پور، نسیم ابوالقاسم، شهریار احمدی، مسعود اخوان‌جم، مریم اشکانیان، امیرحسین بیانی، مجتبی تاجیک، مونا پاد، مهدیه پازوکی، مرتضی پورحسینی، آرمین پورفهیمی، بهناز جلالی، وحید چمانی، شیما خشخاشی، سلمان خوشرو، فرناز ربیعی‌جاه، آزاده رزاق‌دوست، روشنا رستمی، حامد رشتیان، لیلی رشیدی، بابک روشنی‌نژاد، کامبیز صبری، نسترن صفایی، طاهره صمدی‌طاری، قدرت‌الله عاقلی، کیوان عسگری، سمیرا علیخانزاده، زهرا قیاسی، بهنام کامرانی، کورش گلناری، یسری مجتهدی، احمد مرشدلو، مانلی منوچهری، نزار موسوی‌نیا، نگار نادری‌پور، بنفشه همتی، بیتا وکیلی، لیلا ویسمه، الهه یزدانیان و محمدرضا یزدی به نمایش درآمده است و این نمایشگاه تا نوزدهم خرداد در پردیس سینما گالری ملت میزبان علاقمندان است.