سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی‌های شهرو خردمند در گالری آ ، نمایشگاه نقاشی‌های رضا هدایت در گالری شیرین یک، نمایشگاه نقاشی‌های امیر بختیار سنجابی در گالری شیرین دو، نمایشگاه نقاشی‌های هادی فراهانی در گالری گلستان و نمایشگاه آثار بهزاد بزرگی در گالری والی، نمایشگاه‌هایی هستند که در گالری‌گردی این هفته به سراغ آن‌ها رفته‌ایم.
نقاشی‌هایی که خشونت جهان معاصر را فریاد می‌زنند
نقاشی‌های انتزاعی شهرو خردمند بسیار تحت تاثیر و پیرو نقاشان مدرنیست ایرانی به خصوص نقاشان مکتب اکسپرسیونیسم انتزاعی است. او در اغلب این آثار که نقاشی‌های متاخر او نیز هستند در استفاده از رنگ‌ها و بر هم ریختن و در هم تنیدن آن‌ها بر روی بوم جسارت بالایی به خرج داده است و حاصل آن‌ها به تصاویری ختم شده است که در نگاه نخستین و البته با نگاهی دقیق‌تر نیز بیانگر نوعی خشونت و یا ناآرامی تشویش است.
البته او در نقاشی‌هایش هم چنان رنگ و بویی از فرهنگ شرقی را حفظ کرده است که در ظاهر نقوشی محو در زیر لایه هر تابلو اندکی از تشویش و خشونت موجود در آثار کاهیده است.
این نقاشی‌ها در واقع آثاری هستند که در زمان اقامت این هنرمند در کشور ایتالیا شکل گرفته‌اند و بنا بر تجربه‌های زیسته هنرمند ، این آثار می‌تواند بیانگر احساس و برخورد او با جهان پیرامونش باشد که در غالب رنگ‌هایی به شدت هیجانی بروز کرده است.این حقیقت در واقع شاید هشداری است که خردمند در مواجه با پیرامونش درک و ارائه کرده است.
داستان‌سرایی با رنگ‌ها و تصویرهای تند و تیز
رضا هدایت در مجموعه نقاشی‌های جدید خود که بر روی بوم قرار گرفته است به تصویرسازی بسیار نزدیک شده است و از جهاتی می‌توان گفت که از قابلیت‌های تصویرسازی در نقاشی‌های خود بهره برده است.
نوع استفاده از رنگ، خطوط و البته فیگورها و شخصیت‌هایی که در هر کدام از تابلوها به تصویر در آمده است به گونه‌ای تصویرهایی داستان‌گو هستند که به نظر می‌رسد سیر مشخصی را دنبال می‌کنند و مخاطب می‌تواند جدای از این که تلقی خود را از هر تابلویی داشته باشد همزمان داستانی را به صورت سریالی نیز از تابلویی به تابلویی دیگر دنبال کند.
او در آثارش به سراغ رنگ‌هایی تند و تیز رفته است. هر چند در برخی از آن‌ها زمینه سفید و تنالیته‌های روشن، ایجاد تعادل می‌کند اما این انتخاب رنگ کمی فضای آثارش را تحت تاثیر قرار داده است؛ به گونه‌ای که وجوه اکسپرسیو به خود گرفته است. هدایت در نقاشی‌هایش با ایجاد تصاویر تو در تو و رسم نقوشی در میان فیگورها و درخت‌های داخل هر تصویر بیش از آن چه که به نظر می‌رسد در خیال انگیز کردن تصاویر افزوده است.
بازی با رنگ‌ها برای ارائه تصویر انتزاعی طبیعت
امیر بختیار سنجابی در آثار خود به دنبال برداشتی از طبیعت پیرامونش در وجهی انتزاعی به چیدمان رنگ‌ها بسنده کرده است. در آثار او سه نوع رویکرد به چشم می‌خورد؛ فضای آثار او که در وجهی بزرگ‌تر به نمایش در آمده است؛ او در رنگ‌گذاری دست خود را باز گذاشته تا بتواند با پوشاندن حجم بیشتری از بوم به واسطه رنگ‌ها، زمینه وسیع‌تری را برای به تصویر در آوردن ذهنیتش به دست آورد.
سنجابی در این آثار بیشتر از رنگ‌های گرم و تیره استفاده کرده است. رنگ‌هایی که به واسطه سایه و روشن‌هایی که به وجود آمده بیشتر شباهت بسیاری به تصاویر کهکشانی دارند. البته دیگر آثار این نمایشگاه که در قطع بزرگ‌تر هستند هم بی‌شباهت با این آثار نیست، چرا که تنها تفاوت در نوع استفاده از رنگ‌ها و اختصاص میزان فضای روی بوم به رنگ‌ها است که شاید به واسطه تغییر در تصویر و ادراک احساسی که به دست داده، بیننده را در شرایط متفاوتی قرار دهد.
او در نقاشی‌های کوچک خود که از نظر تکنیک هم با کارهای روی بوم متفاوت است، به سمت فضای مینیمالیستی‌تر رفته است و سعی کرده با حفظ پس زمینه سفید، مرکز تصویر را با ایجاد سایه روشن‌هایی، تقریبا در یک حجم موازی به سمت یک انتزاع آشناتر ببرد.
نگاه طنز آمیز به هویت در فانتزی‌های قاجاری
هادی فراهانی در نقاشی‌های خود با در هم آمیختن دو عنصر کاملا متعارف اما ناهمگون نسبت به یکدیگر فضای چندپاره‌ای را به وجود آورده است. او با اضافه کردن تصاویر رادیولوژی و تصاویری مربوط به علم آناتومی به تصاویر به جای مانده از دوره قاجار، ما را به یک بازخوانی در گذشته دعوت کرده است.
او با غیر متعارف کردن نمادهایی که بیش از حد برای ما آشنا هستند، فضایی را خلق کرده است که در آن پرسش‌های متعدد درباره هویت تاریخی و از سویی واقعیت پشت پرده آن چه درباره این هویت وجود دارد را ایجاد می‌کند.
او البته در خلق این تصاویر که وجهی فانتزی دارند به گونه‌ای برخورد کرده است که تفسیرپذیری را گسترش داده است و مخاطب می‌تواند، برداشت‌های متعددی را داشته باشد اما گروتسک و طنز نیش‌دار این هنرمند وجهی است که به درستی در همه آثار پدیدار شده است.
شکوه مینیاتورها بر بوم‌های نقاشی
بهزاد بزرگی با بزرگ کردن نقوش مینیاتورهای ایرانی در آثار خود به آن‌ها شکوه و جلایی دو چندان بخشیده است. او با حفظ ساختارهای مرسوم در نقاشی مینیاتور و آوردن آن‌ها در فضایی مدرن بر روی بوم‌هایی با ابعاد بزرگ جلوه آن‌ها را دو چندان کرده است به گونه‌ای که این نمادها و تصاویر درون یک قاب جدید از نو تعریف شده و جلوه‌ای نو به خود گرفته‌اند.
او با تغییر این فضا و با قرار دادن این مینیاتورها میان فضاهای منقش به خطوط شبه کوفی و ایجاد تنوع در استفاده از رنگ‌ها جلوه بصری این آثار را گسترش داده است و توانسته فضای مورد نظر خود را در وجهی تمیز و پسندیده به تصویر بکشد.
علیرضا بخشی استوار