سرویس تجسمی هنرآنلاین: بهداد لاهوتی که این روزها مجسمه‌هایش با عنوان "پاییز است" در گالری پروژه‌های آران به نمایش درآمده است به هنرآنلاین گفت: من به دنبال تصویر یک زندگی یا یک مرگ با شکوه بودم که در یک زندگی جدید جریان پیدا کرده است و نتیجه آن به نمایشگاه "پاییز است" ختم شد. از طرفی من به 40 سالگی رسیده‌ام و خود من در آستانه یک پاییز قرار دارم و به این قضیه توجه می‌کنم.
وی ادامه داد: من دوست داشتم تجربه‌ای که برای خودم به دست آمده را تعمیم بدهم. من از نمایشگاه "بامیه" به این سو دائم در این فکر بودم که چه چیزی این اجسام را جذاب کرده است. در نهایت به این نتیجه رسیدم که زندگی در این اجسام دیده می‌شود.
این هنرمند مجسمه‌ساز گفت: از سویی من به این دقت کردم که این اجسام بعد از خشک شدن یا به نوعی مرگ هم زیبا هستند و همان‌گونه در اوج باقی می‌مانند. این نکته‌ای مشترک میان ما و طبیعت است. این که یک درختی زیبایی را داشته، میوه داده و باز هم وقتی دچار مرگ می‌شود به یک نوع زیبایی می‌رسد قابل توجه است.
لاهوتی گفت: شاید بتوانم بگویم در این نمایشگاه ایده‌ای که در نمایشگاه "بامیه" داشتم پخته‌تر شد و نسبت به آن نمایشگاه پیشرفتی حاصل شده و من چند گام جلوتر رفتم.
وی اظهار داشت: نکته مهم این است که من چگونه می‌خواهم با مرگ کنار بیایم و این قدر غلو کردن در به تصویر کشیدن این اشیاء به نظرم به خاطر همان است که می‌خواهم با مرگ کنار بیایم. من سعی کرده‌ام با این مجسمه‌ها از ترس وجودی خودم در مقابله با مرگ بکاهم.
این هنرمند مجسمه‌ساز گفت: این مجسمه‌ها در واقع یک کارکرد دیگری هم دارند. ما هر چیزی که درباره زندگی پس از مرگ شنیده‌ایم لوکس است و به همین دلیل امکان این که نتوانیم به کلی باورش کنیم وجود دارد. در حقیقت ترس می‌گوید هر چیز غیرقابل باوری لوکس است.
لاهوتی ادامه داد: این رنگ‌ها خیلی رنگ‌های تند و غیر واقعی هستند. این چیزی است که ما دلمان می‌خواهد ببینیم و این چیزی است که تنها برای من وجود ندارد و من فکر می‌کنم حس مشترکی بین همه ماست.
وی در مورد تکنیک آثار بیان کرد: من در این کارها به دلایلی بیشتر خود را معطوف به استفاده از فایبرگلاس کردم. من در کنار این آثار، کارهایی با متریال برنز هم داشتم که ترجیح دادم به نمایش در نیایند. دلیل این کار هم به شدت کاربردی بود و مربوط به مفهوم اثر نبود.
این هنرمند مجسمه‌ساز گفت: دوست داشتم این نمایشگاه از منظر اقتصادی تفاوتی با نمایشگاه قبلی‌ام داشته باشد. برای من مخاطب این نمایشگاه مهم بود. دلم می‌خواهد این آثار در خانه‌ها برود و از آن‌ها استفاده شود و تنها با مجموعه‌داران مواجه نباشم.
لاهوتی گفت: اعتقاد دارم باید برای جامعه کار کنم و امروز متاسفانه ما مخاطب‌مان را گم کردیم هرچند در این سال‌ها به خاطر شرایط بازار بد هنر وضعیت از لحاظ دیگه‌ای بهبود یافته است. پیش از این کسانی که این محصولات هنری را خریداری می‌کردند مجموعه‌دارانی بودند که این مجسمه‌ها را می‌خریدند و در مکانی انبار می‌کردند که من به نظرم این اتفاق موجب این شده بود که از مخاطب هنر به معنای مصرف‌کننده کاسته شود.
وی گفت: سعی کردم در این نمایشگاه آثارم را یک پله به توان و قدرت گالری‌گردهایی نزدیک کنم که توانایی خرید کمتری دارند که این البته در روند معلوم می‌شود. در حقیقت سعی کردم با این کار این اتفاق را کمی آسان کنم.
این هنرمند عرصه تجسمی گفت: این اتفاق برای مردم به نوعی واجب است. چرا که متاسفانه اثر هنری در خانه مردم کم پیدا می‌شود و من هم چنان به دنبال آن هستم که چه تابویی وجود دارد که این اتفاق رخ نمی‌دهد. حتی زمانی در هیئت مدیره انجمن این مسئله را مطرح کردم که ما باید مجسمه‌هایی را در سطخ خیابان بسازیم یا مجسمه‌هایی را تولید کنیم که قابلیت پخش میان خانه‌ها را داشته باشد.
لاهوتی گفت: در نمایشگاه "چنکگ" 12 اثر داشتم که 7 تا 70 میلیون تومان قیمت‌گذاری شده بود. اما در مقایسه با این نمایشگاه که در آن تقریبا 100 قطعه کار وجود دارد آثار بین 700 هزار تا 25 میلیون تومان قیمت‌گذاری شده‌اند و معتقدم همین ممکن است تاثیرگذار باشد.
نمایشگاه مجسمه‌های بهداد لاهوتی با عنوان "پاییز است" 21 آبان‌ماه در گالری پروژه‌های آران واقع در خیابان نوفل‌شاتو ، بعد از حافظ ، کوچه لولاگر ، پلاک 5 افتتاح شد و تا 15 آذر ادامه دارد.