سرویس تجسمی هنرآنلاین:علی فرامرزی با حضور در غرفه هنرآنلاین در نمایشگاه مطبوعات، گفت:من معتقدم که اقتصاد هنرهای تجسمی بعد از حراج‌ها به دو قسمت تقسیم شد؛ یک اقتصاد که حراج می‌گرداند و یک اقتصاد که اقتصاد بدنه هنرهای تجسمی ماست. اقتصاد حراج یک اقتصاد بخش خصوصی است و کارکرد خودش را دارد ولی اقتصاد بدنه با آن فرق می‌کند.
او افزود:ما نباید اقتصاد حراج را در آمارها، مصاحبه‌ها یا تصمیم‌گیری‌های‌مان با اقتصاد بدنه تجسمی اشتباه بگیریم و آن‌ها را جای یکدیگر بگذاریم. الآن واقعاً جامعه هنرهای تجسمی به لحاظ اقتصادی زیر فشار است. من از مسئولین خواهش دارم که این دو را با یکدیگر اشتباه نگیرند چون وضع اقتصاد تجسمی بد است. کم‌ترین پیامد اشتباه گرفتن این دو نوع اقتصاد، خشم جامعه تجسمی است.
این هنرمند نقاش گفت:مسئولین به این مشکلات باید توجه بیشتری داشته باشند و مدیر هنری و مدیر فرهنگی را با مدیر صنعتی و اقتصادی اشتباه نگیرند. بقیه امور کشور به غیر از حوزه فرهنگ بر اساس آمار و عدد می‌گردد. مدیر بخش غیر فرهنگی لزومی ندارد که حتماً گردانندگان و سرمایه‌گذاران را بشناسد، چون در آن‌جا بحث تولید انبوه و تعداد مطرح است. اما بحث حوزه فرهنگ کاملاً از این مباحث جداست چون فرهنگ ثمره تولید و خلاقیت افراد منفرد است و افراد منفرد هستند که چرخ فرهنگ را به لحاظ کیفیتی و حتی کمیتی می‌گردانند. یک مدیر فرهنگی باید کاملاً متوجه باشد که با انسان‌های تک‌تکی سر و کار دارد، بنابراین باید یک ارتباط مستقیم با افراد این حوزه داشته باشد.
فرامرزی اظهار داشت:اگر این ارتباط کافی، دائمی و مستمر نباشد، حوزه مدیریت اعتبار خودش را در ذهن جامعه فرهنگی از دست می‌دهد و همین اتفاق باعث ایجاد بی‌تفاوتی مدیران و بدبینی و سوء تفاهم بین هنرمندان جامعه می‌شود. به نظرم بخشی از مشکلات بین هنرمندان حوزه تجسمی با مدیران از سوء تفاهم سرچشمه می‌گیرد. این سوء تفاهم می‌تواند با ارتباطات و توضیح بیشتر و جدی گرفتن افکار عمومی در حوزه فرهنگ و هنر از بین ببرد.
وی در مورد عملکرد گالری های خصوصی گفت:گالری خصوصی جایگاهی است که اکثریت هنرمندان را پوشش می‌دهد. هر چقدر تعداد این گالری‌ها بیشتر شود، طبقه اکثریت بیشتری را در بر می‌گیرد و طبیعتاً اقتصاد طبقه اکثریت فرهنگی را اکثریت جامعه (طبقه متوسط جامعه) می‌تواند به حرکت در بیاورد؛ طبقه متوسطی که مازاد درآمد دارد و از یک آگاهی فرهنگی برخوردار است.
این هنرمند نقاش گفت:بنابراین این طبقه با خریدی که انجام می‌دهد، اقتصاد فرهنگ و هنر را به حرکت در می‌آورد. اگر طبقه متوسط جامعه درآمد کافی و اضافی برای سبد فرهنگی خود نداشته باشد، طبیعتاً چرخ هنر نمی‌گردد. علت آن‌که گالری‌های خصوصی فعالیت می‌کنند اما با مشکل اقتصادی و فروش روبرو هستند، این است که از درآمد اضافی طبقه متوسط جامعه روز به روز کاسته می‌شود.
فرامرزی ادامه داد:ابتدا باید مسئولین و بخش خصوصی هم‌نشینی کنند و صادقانه واقعیت‌ها را به ما بگویند چون حتی بخشی از آمار بخش خصوصی نیز خیلی صادقانه و شفاف نیست. بنابراین آن‌ها باید روراست بنشینند و نتیجه‌گیری کنند که باید به چه کارکردهایی برسند. دولت‌ها اگر نسبت به این اتفاقات احساس مسئولیت داشته باشند، باید بیایند و تصمیماتی کوتاه و بلند مدت بگیرند. از جمله تصمیمات کوتاه مدت، مشوق‌ها و طرح نیم درصد بودجه عمرانی است که این طرح در سال 82 ،83 در مجلس تصویب شد و در یکی دو دوره به اجرا درآمد.
وی در پایان تاکید کرد:البته این طرح هم مشکلات خاص خودش را دارد ولی برای شرایط ویژه و استراتژی که اکنون در آن قرار داریم، می‌تواند یک حرکتی به چرخ اقتصاد تجسمی و اقتصاد هنر بدهد. همچنین دولت می‌تواند از مشوق‌های مالیاتی استفاده کند، کما این‌که در کشورهای دیگر از چنین مشوق‌هایی برای سرمایه‌داران و طبق تولیدکننده استفاده می‌شود. همچنین باید رابطه مسئولین با جامعه هنری یک رابطه خیلی قوی، رو در رو و مستقیم باشد.