محمد روح الامین، دبیر بخش گرافیک شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر در گفتگو با خبرنگار هنرآنلاین گفت: زمانی که این مسئولیت به من محول شد با توجه به تحولاتی که در عرصه گرافیک رخ داده است مثل هوش مصنوعی، سعی کردیم آثار خلاق و بدیع را مورد توجه قرار بدهیم و کارهای کیفی را در این جشنواره بپذیریم.  حالا اینکه چقدر در این امر موفق بودیم را صاحب نظران باید در موردش صحبت کنند.

 وی در ادامه افزود: پیشنهاد ما در برگزاری جشنواره برای سالهای آینده این است که بخش تجربی یا دانشجویی برای توجه بیشتر به نسل نو گرافیک ایران، به بخش گرافیک اضافه شود. همچنان که در همین دوره هم سعی کردیم این موضوع را مورد توجه قرار دهیم.

او در ادامه در پاسخ به این شائبه که جشنواره هر سال با افت کیفی آثار مواجه است گفت: به طور مطلق این گزاره را قبول ندارم ولی در دوره های مختلف فراز و فرود زیادی داشته است. در این دوره می توانم بگویم این گونه نبوده و آثار با کیفیتی به دبیرخانه جشنواره ارسال شده است. ولی بدنه جریان گرافیک به سمت رشد نیست. اگر نگوییم که عقب گرد نداشته، پیشرفتی هم نداشته است. دلیلش هم این است که هنرمندان انگیزه شان دیده شدن است. نه کار با کیفیت و کاری که از زیست هنرمند ناشی شود. همین مسأله موجب شده است یک آشفتگی در آثار هنرمندان مشهوده باشد.

 او در ادامه به خلاق بودن، بدیع و تازه بودن و توجه به مفهوم و مخاطب به عنوان شاخصه های داوری آثار اشاره کرد و افزود: دو شیوه در طراحی گرافیک وجود دارد. یک جریان گرافیک را دکوراتیو تزئینی در نظر گرفته است  و دیگری جریانی است که مفهوم  مخاطب در آثار گرافیکی را  مورد توجه قرار می دهد. در حقیقت می توان گفت مفهوم و توجه به مخاطب، حلقه مفقوده گرافیک مدرن است.

وی در مورد آینده گرافیک ایران و رویدادهای هنری همچون جشنواره تجسمی فجر گفت: از طرف سیاستگذاران باید مسئله گرافیک بیشتر مورد توجه قرار داده بشود و بیش از پیش گرافیک را جدی گرفته و به کیفیت بپردازند. تعداد آثار ارسالی به جشنواره ها اهمیت چندانی ندارد. همه جریان های هنری باید اثر را برای مخاطب تولید کنند و محفلی کار نکنند. وقتی نگاه مخاطب تربیت نشود، کارهایی تولید می شود که از نظر سواد بصری بسیار ضعیف است.

وی در انتها خاطر نشان کرد: از ابتدا گرافیک مدرن به دو شکل تقسیم شد. گروهی که در آژانس های تبلیغاتی کارهایی را برای مصارف تجاری تولید می کردند و گروهی که در محافل دانشگاهی، شکل دیگری را دنبال می کردند. البته در طول سالهای اخیر، این دو نگاه به هم نزدیک شده است. هر چند که همچنان توجه به مفهوم  مخاطب، حلقه گمشده هنر گرافیک مدرن است.