گروه تجسمی هنرآنلاین: فیلیدا بارلو، مجسمه‌ساز بریتانیایی برای بیش از ۵۰ سال مجسمه‌هایی خلق کرد که پوچی را بر عظمت، اولویت می‌دادند. مواد کاربردی مانند مقوا، پیچ و مهره، پارچه و تخته سه‌لا، روی هم چیده، دوخته و با رنگ‌های زنده رنگ‌آمیزی می‌شدند. درز‌ها اغلب قابل مشاهده بودند. بافت‌ها متضاد بودند و تقارن نادیده گرفته می‌شد. گاهی اوقات به طور خطرناکی به پهلو خم می‌شدند. بسیاری از آثار او بزرگ هستند، اما مقیاس، راهی برای بررسی مذاکرات فیزیکی بین اشیا و فضا بود.
بارلو سال ۲۰۱۰ در مصاحبه‌ای گفت: «ساختن با چیز‌های سبک وزن و دور ریختنی، کار را به بنای یادبود شبیه می‌کند. با این مواد به درد نخور می‌توان یک بازی تاریخی انجام داد، و چون این مواد ارزشی ندارند می‌توان با آنها سر و کله زد و هر کاری با آنها انجام داد.»
بارلو سال ۱۹۴۴ در نیوکاسل آپون تاین انگلستان به دنیا آمد و در لندن بزرگ شد. او در کالج هنر چلسی با جورج فولارد مجسمه‌ساز برجسته تحصیل کرد که تأثیری ماندگار بر رویکرد بارلو در هنر داشت. فولار توانست این را القا کند که عمل ساختن به خودی خود یک ماجراجویی است. بارلو از درس‌های خود به یاد می‌آورد: «مجسمه‌ای که روی زمین می‌افتد یا می‌شکند، به همان اندازه هیجان‌انگیز است که خود را نشان می‌دهد. »
چیدمان‌های مجسمه بارلو به روش‌های حیله‌گرانه و غیرقابل دست‌ورزی تکامل یافتند. برخی شبیه خانه‌های سورئال بودند که چکه می‌کردند و کج می‌شدند یا با یک لایه نازک سیمان پوشانده می‌شدند تا تصوری فریبنده از جرم ایجاد کنند.
او با اشاره به یکی از آثار خود با عنوان بارانداز، که شامل چیدمانی عظیم از مواد ساخت کشتی مانند الوار، فلز، پارچه و... بود، می‌گفت: «مجسمه‌سازی چیز‌ها را به جهان می‌آورد و در حال حاضر چیز‌های زیادی در جهان وجود دارد. بنابراین، این یک چیز پوچ است، و پوچ بودن آن چیزی است که به نظر من جذاب است. بنابراین شاید به این معنی باشد که مردم باید در اطراف آن قدم بزنند و امیدوارم کنجکاوی آنها درباره مجسمه‌سازی، در مورد چیستی و چرایی آن چیزی که هست، را برانگیزد. »
بارلو سال ۱۹۹۸ نامزد دریافت جایزه ترنر بود و سال ۲۰۰۶ جایزه هوگو باس را از آن خود کرد. او در سال ۲۰۰۸ به عضویت آکادمی سلطنتی هنر انتخاب شد و در سال ۲۰۱۷ نماینده بریتانیا در دوسالانه ونیز بود.