گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار سمانه صمیمی در گالری اُ برگزار شد. صمیمی در گفتگو با هنرآنلاین با بیان اینکه دو گروه از آثارش در این مجموعه به نمایش در آمد گفت: یک بخش از کار‌هایم شامل ۱۳ اثر چاپ دستی کالکوگرافی است که بیشتر شامل چاپ‌های اچینگ، اکواتینت، درای پوینت و... است. دسته دیگر ۱۷ طراحی است که با ترکیب مواد به وجود آمده‌اند. در بعضی از این آثار ابتدا مونوتایپ انجام دادم و بر روی آن با زغال و مداد و... کار کردم و تعدادی دیگر از آثار ابتدا طراحی کردم و بعد روی آن‌ها با مرکب افست یا مرکب‌های پایه آب کار کردم.

صمیمی با بیان اینکه چاپ دستی را از سال ۹۳ آغاز کرده است گفت: سال ۹۵ یک نمایشگاه گروهی چاپ دستی در شیراز برگزار شد و آثار من با استقبال خوبی مواجه شد. کار‌هایم برگرفته از منظره‌های شیراز بود و کسانی که آن‌ها را دیدند عقیده داشتند که نگاه جدیدی به منظره پردازی داشته‌ام. در شیراز منظره پردازی سابقه دارد و افراد زیادی در این زمینه کار کرده‌اند، ولی کار من چون تکنیک و نگاه متفاوتی نسبت به سایر منظره پردازی‌ها در شیراز داشت مورد توجه قرار گرفت. در آن زمان تمرکزی روی منظره نداشتم اما بعد سعی کردم هم چاپ را با این موضوع ادامه دهم و هم طراحی‌هایم را با همان ویژگی کار کنم.

او درباره خصوصیات آثارش گفت: کنتراست بالا ویژگی کار‌های من است. اتفاقی که در خاکستری‌ها به وجود آمد باعث شد فضا بسیار خیالی شود و می‌خواستم همین را در طراحی نیز بیاورم و آن حال و هوا را ایجاد کنم. به همین دلیل متریال‌های زیادی را تجربه کردم تا در حد ممکن این فضا را ایجاد کنم.

صمیمی افزود: منظره پردازی‌هایی که در شیراز وجود داشت دارای ساخت و ساز دقیق بود، اما من از ابتدا نمی‌خواستم یک منظره معمولی کار کنم که از ابتدا تا انتها آن را بسازم. بلکه هدفم این بود که یک فضای خیالی به وجود آورم که گاهی با ترس همراه است. درختان را طوری نشان دادم که مثل فیگور انسان به نظر می‌رسند و انگار آدم‌ها را در موقعیت‌های مختلف می‌بینیم. برای این کار درخت‌هایی را انتخاب می‌کردم که انبوه باشند و در نور شب یا نزدیک صبح، کنتراستی که وجود داشت باعث می‌شد آن‌ها مثل یک فیگور دیده شوند.

این هنرمند افزود: حذف کردن بخش‌هایی از عناصر در کارم بسیار مؤثر بود. من ابتدا عکس‌هایی که از مناظر گرفته بودم را در رایانه تغییر می‌دادم و از واقعیت خود دور می‌کردم. پس از آن اتود می‌زدم و بعد که می‌خواستم طرح را چاپ کنم باز هم تغییر می‌کرد، چون در جریان پیاده کردن طرح روی فلز باز هم تغییراتی به وجود می‌آمد و از تصویر اصلی دور می‌شدم. لایه به لایه کار کردن و چند مرحله در اسید گذاشتن فلز باعث می‌شد با اتفاقاتی که رخ می‌داد جلو بروم و از اتود اصلی دور شوم. این تخریب و بازسازی برایم جذاب بود و سعی کردم در طراحی‌ها نیز این روند را داشته باشم و کار‌ها به خیالی بودن نزدیک شود.

صمیمی ادامه داد: چاپ دستی ذهنم را باز می‌کرد و اجازه خلاقیت به من می‌داد. هر کاری که انجام می‌دادم‌ایده‌ای برای کار بعدی شکل می‌گرفت. اتفاق در چاپ خیلی دخیل است و هرچه در زمان کار دقت کنید باز هم اتفاقاتی وجود دارد که آن را تغییر می‌دهد و‌ایده جدید به وجود می‌آورد. ابعاد کار‌های چاپی من به خاطر دستگاه پرسی که داشتم کوچک بود و البته همان هم جذابیت‌هایی داشت، اما در طراحی‌ها اندازه کار را تغییر دادم و این امکان متفاوتی به من می‌داد و فضایی بود که می‌توانستم با مواد روی یک صفحه تجربیاتی داشته باشم. بنابراین ترجیح دادم این دو امکان متفاوت را با هم پیش ببرم و هر کدام ویژگی‌هایی داشت که به من کمک کرد.