گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار احسان شایق با عنوان «قنات» در گالری طراحان آزاد برگزار شد. شایق در گفتگو با هنرآنلاین درباره موضوع آثارش گفت: قنات با خاطرات من ارتباط دارد و پدرم خاطراتی از زمان کودکی خود را که در قنات کار می‌کرد برایم تعریف کرده بود. من ساکن ایتالیا هستم و چون در حیاط دانشگاه هنر‌های زیبای ورونا یک چاه وجود دارد، من پروژه‌ای به نام قنات اجرا کردم و با یک اثر چیدمان، قنات را برای ایتالیایی‌ها توضیح دادم. به نظر من قنات فقط برای اتصال آب نبوده بلکه اتصال فرهنگ نیز انجام می‌داده است. قنات موضوع مهمی در توسعه ایران بوده و قنات‌هایی که نیاکان ما درست کرده‌اند بخشی از تمدن ایران بوده است.
شایق با بیان اینکه نگاهش همیشه به محیط زیست و منابع طبیعی بوده است گفت: در ده سال گذشته متریال کار‌های من سنگ آتشفشان یا همان سنگ پا است. این سنگ در دمای ۳ هزار درجه درون زمین وجود داشته و بعد به سطح زمین آمده است. با توجه به اینکه رشته تحصیلی من در ایران سرامیک بود و با مواد آشنا بودم می‌دانستم که این تنها سنگی است که می‌توان آن را در کوره گذاشت. بنابراین سنگ را با گِل آغشته می‌کنم و لعاب می‌دهم و در کوره می‌گذارم.
این هنرمند افزود: سنگ و زمین با هم پیوند دارند و من از سنگی استفاده می‌کنم که خلل و فرج دارد و مانند دالان‌هایی هزارتو است. این دالان‌ها حرکت را همراه دارد و در آن جریان و سیالیت هست، پس این سنگ با موضوع کار من که قنات است هماهنگی دارد. همچنین سنگ تشکیل دهنده زمین ماست و سفال هم از خاک ساخته شده است و به خاطر همین این ماده را برای معرفی قنات مناسب دیدم.
شایق ادامه داد: چیدمان اصلی این نمایشگاه شامل ۳۶ قطعه است که به شکل یک دایره کنار هم چیده شده‌اند. آن‌ها مانند پیاله‌هایی هستند که درونشان آب وجود دارد. سنگ‌ها را از بزرگ به کوچک کنار هم چیده‌ام و به این ترتیب پرسپکتیو ایجاد کرده‌ام. هشت کار هم روی دیوار نصب شد که همه آن‌ها عنصر بصری خط را نشان می‌دهد، زیرا قنات هم مجموعه‌ای از خط را درون زمین شکل می‌دهد. سعی کردم با الهام از شیوه حفر قنات، در این آثار زمین، آب و خط را نشان دهم.
او درباره پرداختن به موضوع محیط زیست در آثار هنری گفت: هنرمند باید به دغدغه‌های روزمره خودش توجه کند و دریچه‌ای برای مخاطب باز کند. سالهاست کار من با منابع طبیعی پیوند خورده است و به هرچه می‌بینم توجه می‌کنم. مثلاً در سفر‌هایی که می‌روم خانه‌هایی را می‌بینم که خالی از سکنه هستند. شاید آن‌ها زیبا به نظر برسند اما واقعیت این است که ۵۰ سال پیش آنجا روستایی بوده که حالا متروک شده است و اینکه چرا به این روز افتاده است باید مورد توجه قرار گیرد. من پنج سال پیش در ایتالیا با همکاری شهرداری ورونا یک چیدمان انجام دادم و کویر را بازسازی کردم و گفتم کویر از آنچه فکر می‌کنید به شما نزدیکتر است. حالا در روزنامه‌های ایتالیا می‌خوانیم که بخش بزرگی از جنوب کشور تبدیل به کویر شده است و این نشان می‌دهد که تغییرات اقلیمی بسیار جدی است. این تغییرات صرفاً به معنای خشکسالی نیست بلکه آب شدن یخ‌ها نیز باعث می‌شود بعضی کشور‌ها زیر آب برود. بنابراین تغیرات اقلیمی می‌تواند مورد توجه هنرمندان قرار بگیرد و من هم علاقه دارم این کار را با یک دغدغه ادامه دهم. وقتی می‌بینم یک تمدن سه هزار ساله با قنات‌های فراوان، در سال‌های اخیر با چاه‌های عمیقی که‌زده است آب را به سطح زمین آورده و از بین برده است، این موضوع توجهم را جلب می‌کند و در حد توان خود به این موضوع می‌پردازم.