گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار مهشید روشن تبار با عنوان «نهفتگی» در گالری باوان برپاست. روشن تبار در گفت و گو با هنرآنلاین با بیان اینکه متریال اصلی کارش سرامیک است گفت: در لایه‌های درونی کار‌ها از مواد مختلف مانند پاپیه ماشه، فلز، پارچه و غیره استفاده می‌کنم اما در نهایت آنچه دیده می‌شود سرامیک است. با این حال مخاطب با دیدن آثارم متوجه نمی‌شود که چه متریالی استفاده شده است زیرا ظاهر کار‌ها هیچ اشاره‌ای به سرامیک و شکل سنتی این متریال ندارد. با وجود اینکه روند کار من کاملاً سنتی بوده اما تلاش کردم آن را به شکلی نو ارائه بدهم.
روشن تبار با بیان اینکه کار‌هایش بر اساس تکثیر و تکرار به وجود آمده‌اند گفت: شیوه کار من کنار هم قرار دادن فرم‌های کوچک و رسیدن به یک فرم واحد است. این روش به هنر‌های سنتی شباهت دارد و در هندسه نقوش ایرانی و کاشی‌کاری و... نیز می‌بینیم که از کنار هم قرار گرفتن نقوش کوچک به یک فرم واحد بزرگتر می‌رسند. در کار من نیز دایره‌های کوچک دانه دانه ساخته می‌شوند و بعد کنار هم قرار می‌گیرند تا فرمی که در نظر گرفته‌ام را بسازند.
این هنرمند افزود: سرامیک متریال سختی است و من با آزمون و خطا توانستم فرمول خاک مورد نیازم را به دست آورم و خاکی را بسازم که سبک باشد تا اثر سرامیکی من حتی قابلیت نصب روی دیوار را داشته باشد. ساخت این آثار بسیار وقت گیر است و کنش فیزیکی شدیدی برای ساخت آن‌ها دارم. پروسه دشوار کار باعث می‌شود فرم نهایی هر اثر آخرین چیزی باشد که به آن فکر کرده‌ام.
روشن تبار ادامه داد: کار‌های من قابل ترمیم هستند و در کنار همه آثارم یک جعبه ترمیم قرار دارد. به عنوان مثال اثری با عنوان «تخت خیالی» از توپ‌های کوچک درست شده که می‌توان روی آن نشست. این متریال شکننده است و آدم‌ها می‌ترسند که با کار‌ها برخورد نکنند، اما من می‌گویم اشکالی ندارد اگر قسمت‌هایی از کار‌ها بشکند زیرا هر کدام از این توپ‌ها قابل تعویض است و اگر بخشی از اثر آسیب دید می‌توان آن را جایگزین کرد. آدم‌ها وسوسه می‌شوند این کار‌ها را لمس کنند و این وسوسه همیشه در کار‌های سرامیکی به دلیل براق بودن آن وجود دارد. من می‌خواستم مخاطبان ترسی از این کار نداشته باشند و قابل ترمیم بودن آثار به این مسأله کمک می‌کند.
او با بیان اینکه کار روی این مجموعه از سال ۹۶ آغاز شده است گفت: فرم دایره را انتخاب کردم چون کُره یک فرم آزاد است و تا جایی که مانعی سر راه آن نباشد می‌تواند جلو برود. انتخاب رنگ صورتی برای کره‌ها نیز به خاطر همین آزادی بود. با استفاده از فرم‌های ریز و کنار هم قرار دادن آن‌ها در نهایت می‌خواستم به آزادی برسم.
روشن تبار با بیان اینکه چند تابلوی نقاشی هم در این مجموعه به نمایش درآمده است گفت: در مجسمه‌ها می‌خواستم به آزادی برسم اما در نقاشی‌هایم برعکس عمل کردم. کار با سرامیک بسیار دشوار و زمان‌بر است و باید با دقت زیاد کار کرد، اما من برای اینکه بتوانم آزادانه هر فرمی که می‌خواهم را در هر فضایی بسازم، اجزای کوچک را به صورت جداگانه ساختم تا بتوانم فرم‌های بزرگتر را با آن درست کنم. اما در نقاشی‌هایم خلاف این رخ داده است، زیرا نقاشی یک رسانه خیلی آزاد است که قلم را برمی‌داریم و آزادانه روی بوم کار می‌کنیم. ولی من می‌خواستم دخالت مستقیم دست یا بداهه پردازی در کار‌هایم نباشد و قصد داشتم خودم را محدود کنم.
او با اشاره به اینکه از رنگ ماشین در نقاشی‌هایش استفاده کرده است گفت: این رنگ سریع خشک می‌شود و چون باید به سرعت با آن کار کرد امکان سایه زدن یا کار با قلم وجود ندارد و باید با پمپ و با استفاده از شابلون به فرم‌های مورد نظر برسید. بنابراین من به صورت دقیق در نرم‌افزار طراحی می‌کنم و بعد با استفاده از کاترپیلار به ساخت شابلون می‌پردازم. این کار‌ها قابل ترمیم نیستند و اگر کوچکترین اشتباهی صورت بگیرد قابل جبران نیست، در حالی که مجسمه‌ها را می‌توانم بار‌ها ترمیم کنم. بنابراین مجسمه‌ها و نقاشی‌هایم نقطه مقابل یکدیگر هستند و به چالش کشیدن ویژگی‌های رسانه‌های هنری و متریال برایم اهمیت داشت. به چالش کشیدن ماده و متریال برایم رضایت بخش است و می‌خواهم به روش‌های جدید برسم، نه اینکه صرفاً یک اثر هنری زیبا درست کنم.
نمایشگاه آثار مهشید روشن تبار تا ۲ خرداد در گالری باوان به نشانی خیابان مطهری، خیابان لارستان، خیابان عبده، پلاک ۷ برپاست.