گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار آرمین ابراهیمی با عنوان «قطعه گم‌شده» در گالری اُ برپاست. ابراهیمی در گفت و گو با هنرآنلاین با بیان اینکه آثار این مجموعه با رنگ روغن و ترکیب مواد روی بوم و مقوا به وجود آمده اند گفت: کارهای روی کاغذ را سال‌هاست با توجه به موضوع و فضا به این شکل کار می‌کنم و کارهای روی بوم نیز تقریباً همزمان با همه گیری کرونا شروع شد.
ابراهیمی ادامه داد: نگاهی به نقاشی دارم که آن نگاه مهمتر از موضوع است. یک روند در کارم هست که نقطه شروع آن با درگیری ها و جریاناتی که در زمان های مختلف وجود دارد شکل می گیرد و با نگاهی انتزاعی تبدیل به یک نقاشی می شود. من به دنبال شکل دادن یک مجموعه خاص نیستم. اگر نقاشی بخواهد راهش را پیدا کند علاوه بر کیفیت کار و مهمتر از همه، روشمند بودن نقاشی کردن است. من هر روز خیلی زیاد کار می‌کنم و در نهایت تعدادی از آثارم را برای نمایش انتخاب کردم.
او با بیان اینکه بسیار تحت تاثیر تاریخ نقاشی است گفت: در ایران تاریخ هنر به ما آموزش داده می‌شود ولی تجربه نمی کنیم که این تاریخ هنر و نظریه های هنری را چطور استفاده کنیم. من به تاریخ نقاشی از ماتیس به بعد خیلی توجه دارم و همچنین ارتباط گرفتن با تصویرگری‌هایی که در هر دوره تاریخی در کتاب‌ها داریم برایم مهم است. در ایران امکانات ادبی داریم که از شعر و ادبیات می‌توانند وارد نقاشی معاصر شوند و امکانات بصری وجود دارد که پیش از تاریخ نقاشی ما، از فرش و معماری شروع می‌شود. در فرش‌های ما خلوص رنگی و رابطه‌ای که فرم‌ها دارند بسیار جذاب است و سعی می‌کنم این روابط را در کارم استفاده کنم.
ابراهیمی افزود: من نقاشی بازنمایانه نیز انجام می‌دهم اما در شرایطی که لازم باشد از آن استفاده کنم. در آثار من شیوه بیان متفاوت است و ممکن است با نقاشی کلاسیک، ویدئو و... انجام شود. برای من بین سینما و نقاشی هیچ فرقی نیست و هر مدیایی را که مناسب ببینم برای کارم استفاده می کنم. زمانی که در ایتالیا تحصیل می‌کردم بیشتر به ساخت ویدئو آرت می‌پرداختم اما در تهران نقاشی کردن برایم راحت‌تر است، زیرا نقاشی بیشتر در انزوا شکل می‌گیرد و ساز و کار خودش را دارد اما پرفورمنس از ریشه‌ای می‌آید که آن را در ایران نداریم.
او با اشاره به علاقه خود به انیمیشن و بازی‌های دیجیتالی گفت: در زمان کودکی و پیش از اینترنت، ما همه چیز را از طریق تلویزیون و بازی‌ها می‌دیدیم. من همه بازی‌ها را انجام می‌دادم و این بازی ساختن در نقاشی کردن و خود نمایشگاه نیز برایم معنی پیدا می‌کند. همچنین از ادبیات نمایشی خیلی بهره می‌گیرم و برخوردم با نقاشی تحت تأثیر ادبیات نمایشی و سینماست. از کادرهای سینمایی واید اسکرین استفاده می‌کنم تا تابلوهایم شبیه یک فریم از فیلم باشد.
ابراهیمی ادامه داد: از نظر تکنیکی همه این درگیری‌ها برای من به لبه‌های بوم خلاصه می‌شود. یعنی باید در کادر نقاشی ارتباط این فرم‌ها با یکدیگر را طوری نگه دارم که به تعادل برسند. دوست دارم کارهایم آرامش داشته باشد و در عین حال یک شلوغی را نشان می‌دهد که در کشور ما هم وجود دارد. در این نمایشگاه می‌خواهم به زبانی ساده و بدون پیچیدگی کاری کنم که احساس مخاطب تغییر کند و حتی سعی می‌کنم از توانایی‌های تکنیکی خود کمتر استفاده کنم تا کار ساده و ابتدایی به نظر برسد.
نمایشگاه آثار آرمین ابراهیمی تا ۱۹ اردیبهشت در گالری اُ به نشانی خیابان سنایی، خیابان شاهین (خدری)، پلاک ۱۸ برپاست.