گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار علی پیران با عنوان «نقش نیمروز» در گالری شماره یک خانه عکاسان برگزار شد. پیران در گفت‌وگو با هنرآنلاین با بیان اینکه ۵۵ نقاشی آبرنگ با موضوع طبیعت سیستان در این مجموعه به نمایش درآمده است، گفت: در این آثار که حاصل سه سال کار هستند به دیروز سیستان که سرسبز و آباد بوده و امروز که به خاطر خشکسالی، شادابی و طراوت آن بسیار کم شده است پرداخته‌ام.
پیران ادامه داد: این نقاشی‌ها تصاویری مستند هستند که بر اساس عکس‌های خودم یا عکاسان مختلف از دورانی که سیستان طبیعت سرسبزی داشته و همچنین سیستان خشک امروز به تصویر کشیده شده‌اند. من زاده کناره رودخانه هیرمند هستم و سرسبزی منطقه در حافظه‌ام نقش بسته است. هر زمان که آب در رود باشد بلافاصله سرسبزی به وجود می‌آید اما وقتی آب نیست طوفان شن و بادهای موسوم به ۱۲۰ روزه شکل می‌گیرد که معمولا تا شش ماه طول می‌کشد. شن و ماسه‌ای که از بستر رود برمی‌خیزد زندگی مردم سیستان را مختل کرده است و همین مسئله باعث شده است که بسیاری از مردم از شهر خود کوچ کنند.
این هنرمند افزود: در این نقاشی‌ها سعی کردم تا حد زیادی به طبیعت و آنچه می‌بینم وفادار بمانم. قصد نداشتم سیاه‌نمایی کنم یا واقعیت را وارونه جلوه دهم، بلکه به عنوان یک هنرمند انعکاس دهنده گوشه‌ای از مشکلات و رنج های مردم سیستان هستم.
پیران ادامه داد: من در زاهدان در رشته نقاشی تحصیل کردم و همزمان با دوران دانشگاه، خوشنویسی را هم آموختم. در چند جشنواره ملی توانستم عناوینی در خوشنویسی کسب کنم و این کار برایم جدی تر شد تا این که سال ۹۱ به درجه استادی در خط شکسته نستعلیق رسیدم. به همین دلیل بیشتر در زمینه خوشنویسی شناخته شده‌ام، اما احساس کردم با نقاشی می‌توانم مسائل و مشکلات اطرافم را بهتر بیان کنم. بنابراین این تابلوها را نقاشی کردم تا فریاد مظلومیت مردم سیستان را سر دهم و از مسئولین بخواهم که پیگیر حق‌آبه سیستان باشند.
او درباره دلیل استفاده از آبرنگ در این آثار گفت: نقاشی آبرنگ حال و هوای خاصی دارد و روحیه شاداب و شفافیت آن جذاب است. با این حال کار با آبرنگ بسیار سخت است، به ویژه در منطقه ما که هوا بسیار خشک است و زمانی که رنگ روی کاغذ گذاشته میشود به سرعت خشک میشود. بنابراین کار با آبرنگ مستلزم آن است که سرعت کارم را بالا ببرم تا بتوانم کار کنم.
پیران ادامه داد: در این نقاشی ها طبیعت، آثار باستانی، خشکسالی و عظمت تاریخ پر افتخار سیستان را نمایش دادم. در این آثار به ندرت آدم ها دیده می شود زیرا بسیاری از مردم از اینجا رفته اند و زمانی که توفان را نقاشی می کنم طبیعی نیست که آدم‌ها در آن باشند، زیرا در این شرایط ممکن است مردم چند روز از خانه بیرون نیایند. سعی کردم آثارم واقعیت رئالیستی باشد اما خیلی وارد ساخت و ساز و جزئیات نشوم.