به گزارش هنرآنلاین، علیرضا آسانلو، نقاش و مجسمهسازی که به واسطه آفرینش سردیسهای موفق از زندهیادان کیارستمی، شجریان، انتظامی، ملکالشعرای بهار و... شهرت دارد، با رویکردی زیباییشناختی، در مرزی معاصر میان رئالیسم و انتزاع و اصالت بخشی به عنصر تخیل بیننده، المانهایی از فیگورهای هدایت را در لایههایی متعدد از رنگ بازتاب داده است.
«دیدار به قیامت» عنوان این مجموعه از جملات معروف صادق هدایت است و لابد شما انتظار دارید با ورود به گالری مژده با جناب صادق هدایت دیدار کنید که در ۴۸ سالگی بسیار تراژیک و غمانگیز زندگی را به درود گفت؛ اما ده نقاشی این نمایشگاه شما را به دیداری مفهومی و معناگرا رهنمون میکند، نقاش که هم سن و سال جناب سوژه است و سردیسهایی میسازد که با سوژه مو نمیزند در عالم نقاشی، سوژه را آگاهانه در لایه لایه رنگ فرو برده، گاهی با قلم مو، گاه با کاردک، گاهی با انگشت روی بوم کشیده شده و پیداست در پس احساسات جاری در سرانگشتان چهره محو شده و هر مخاطب به صادق هدایتی که خود خوانده و خود میشناسد هدایت میشود؛ نویسندهای که اگر بود سال دیگر به ۱۲۰ ساله نوستالژیک میرسید!
آسانلو درباره چرایی پرداختن به صادق هدایت گفت: «بعضی پرسوناژها حذف شدنی نیستند، حتی اگر درد باشند و یا درمان، حتمن هدایت در تاریخ هنر معاصر ایران جریان ساز است... هدایت برای من یک اتمسفر است، فضایی که با عینک صادق میتوان دید حیرتانگیز است و تکان دهنده، حقایق زندگی روزمره در هم تنیده و از فضایی سورئالیستی سربر میآورد.»
او افزود: «نمیتوان هنرمند بود و هدایت را ندید، نمیشود آثار او را نخواند و معاصر شد، کاری به موضوع آثار ندارم، فارغ از مضامین آثار که در حوزه دانش من نیست، من از منظر ساختار هنر و ماهیت هنرمندانه به مسأله نگاه میکنم، نقاشی در اتمسفر هدایت برای من ضرورت بود، نه انتخاب، جالب است بگویم، این مجموعه از نقاشیها موضوع دیگری دارد با نام « دیدار به قیامت» چیزهایی شبیه صورت که دیگران میگویند صادق هدایت است، و من نظاره میکنم آنچه این آثار در نوع بودنشان در مخاطب میسازند… اگر اتمسفر نقاشیهای من روایتگر دیگری را میخواهد، من کنار میکشم و به تماشا مینشینم.»
آسانلو درباره عنوان نمایشگاه، دیدار به قیامت، گفت: «دیدار به قیامت، آخرین نوشته صادق هدایت، خلاصه جهان بینی فردی که سریع زندگی کرد و آثارش را از دل تودههای مردم بیرون کشید و از دسترس خارج شد است. معمولن اصطلاح « دیدار به قیامت » در فرهنگ ما زمانی استفاده میشود که فرد از تغییر شرایط و یا مواجهه با قدرتی در میماند و برای خالی کردن خشم خود، وعده دیدار به قیامت را نثار میکند، و یا در ناکامیهای عشقی و وابستگیهای معنادار وعده دیدار به آخرت داده میشود، این ضرورت امروز هم در تمام ابعاد زندگی ما احساس میشود، چه اسمی بهتر از این، که حالمان را خوب کند و خشممان را فرو نشاند.»
او در پاسخ به این نکته که خیلیها صادق هدایت را راوی یاس و ناامیدی ارزیابی میکنند اما شما در برخی آثار ردپای هیجانی از شور و زندگی را بازتاب دادهاید گفت: «راستش، متهم اصلی فعلا فراری ست، هدایت در قالب یک روایتگر داستان سرایی کرد و خود واقعیش را در لایههایی از حقایق زندگی در روزگار خودش پنهان کرد، برای رسیدن به او باید از لابلای پرسوناژها و شخصیتها و قصهها عبور کنی، چیزی شبیه هزار و یک شب و در میابی که زیر انباشتی از نوشتهها و داستانهای تب آلود، شخصیتی به شدت آگاه و عصیانگر در آرامش نشسته و به زندگی مینگرد، زندگی مهمترین موضوع آثار هدایت است، و انسان عالیترین پرسوناژ... من دریافتی از هدایت را تصویر کردهام که شامل خود حقیقی و محتوی سرشار از زندگی ست.»
علیرضا آسانلو متولد ۱۳۵۳ در حیطه نقاشی، طراحی و مجسمه، بیش از ده نمایشگاه انفرادی وجمعی داشته که اکثر آنها برای فروش ارائه نشده و تأکید هنرمند بر مضامین ارزشی یعنی زندگی به عنوان اصلیترین موضوع و انسان، عالیترین پرسوناژ برای پرداختن بوده و ثمرهی این تلاش شش نمایشگاه انفرادی طراحی و نقاشی است.
مجسمههای برنزی از غلامحسینامیرخانی، مرتضی ممیز، جلیل شهناز، پرویز تناولی، محمد احصایی، پرویز کلانتری، غلامرضا تختی، سلمان هراتی، پروفسور رضا، پروفسور ستوده، پروفسور گنجی و ضیاالدین امامی که در اماکن فرهنگی و هنری و دانشگاهی و موزهها نصب است، از جمله آثار شناخته شده اوست.
در سال ۱۳۹۵ در اولین سمپوزیوم بینالمللی نقاشی پاریس از طرف یونسکو دعوت شد، و در حضور هنرمندان مدعو مسترکلاس برگزار کرد، علیرضا آسانلو در سفر خود به آمریکا در سالهای ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ با نمایش آثار خود در واشنگتن و مریلند سخنرانیهایی متعددی درباره روند تاریخ هنر معاصر ایران ایراد نمود.
نمایشگاه دیدار به قیامت علیرضا آسانلو تا ۱۲ بهمن در گالری مژده به تماشاست.