به گزارش هنرآنلاین، مصطفی گودرزی هنرمند طراح و نقاش درباره انتخاب آثار رشته طراحی گرافیک چهاردهمین جشنواره هنر‌های تجسمی فجر گفت: آثار ارائه شده به بخش طراحی گرافیک چهاردهمین جشنواره هنر‌های تجسمی فجر، از نظر کمی، نسبتاً قابل توجه بود، هر چند با توجه به تعداد طراحان فعال در این حوزه، انتظار حضور تعداد بیشتری هنرمند و دریافت تعداد گسترده‌تری از آثار پوستر وجود داشت؛ در زمینۀ سطح کیفی آثار، به نظر می‌رسد آثار ارائه شده، برآیند و نمایندۀ قابلیت‌ها و توان طراحی گرافیک ایران نبود. تا آنجا که دیده شد، داوران بخش طراحی گرافیک، بر رعایت مبانی و اصول طراحی گرافیک و به طور خاص در زمینۀ طراحی پوستر، ایده، خلاقیت تصویری، استفادۀ خلاقانه و درست فرم و فونت و رنگ، تسلط فنی و اجرای مناسب، و رعایت قاعده‌مند سایر موارد ساختاری نظیر ترکیب‌بندی موفق در جهت میزان شدت و انتقال بهتر پیام، تأکید کردند.
گودرزی جریان و روند گرافیک ایران را روبه‌رشد دانست و افزود: گرافیک معاصر ایران همچون سایر رشته‌ها و گرایش‌های هنر معاصر ایران، پویا و پر جنب‌وجوش است و خوشبختانه هنرمندان بسیاری از نسل‌های مختلف در آن فعالیت می‌کنند. عوامل متعددی همچون تنوع و توسعۀ امور فرهنگی و اجتماعی، توسعۀ فضا‌های مجازی در ارتباطات اجتماعی و... توسعۀ مدارس و مراکز آموزشی مرتبط با طراحی گرافیک، حضور بسیار پررنگ فناوری‌های نوین در عرصه‌های تولید و توزیع آثار هنری و امور دیگری نظیر این‌ها، باعث رونق و رشد کمّی در طراحی گرافیک ایران شده است. این رشد و توسعه، اگر با ملاحظات کیفی لازم امتزاج نیابد، باعث بروز نوعی آشفتگی در قلمرو گرافیک خواهد شد.
داور رشته طراحی گرافیک جشنواره هنر‌های تجسمی فجر در ادامه افزود: در جامعه معاصر ما، بهتر است جشنواره‌های ملی، شرایط حضور جریانات و گرایش‌های گوناگون را فراهم بیاورند. وجود بخش‌های مختلف در این‌گونه جشنواره‌ها، می‌تواند به ایجاد زمینه برای ارائۀ منظر‌ها و سلایق مختلف زیبایی‌شناسی و تنوع دیداری و حتی معنایی در این رویداد‌ها، کمک کند بنابراین، رویداد‌های ملی نظیر جشنواره هنر‌های تجسمی فجر، هم باید گزارشی از وضعیت اکنون رشته‌های مختلف و هنرمندان و موضوعات و مباحث تکنیکی و معنایی آن‌ها ارائه بدهد و هم باید یک بن‌مایه و خط معنایی و فرهنگی از طریق اعلام مباحث و مسائل سیاسی، اجتماعی، تاریخی و فرهنگی مورد نیاز جامعه را از طریق اعلام موضوعات و مضامین مرتبط، پیگیری کند؛ بنابراین، باید دارای بخش‌های متعدد و متنوع، هم آزاد و هم موضوعی، باشد.
وی درباره جایگاه و اهمیت جشنواره هنر‌های تجسمی فجر تأثیرگذاری آن بر جریان‌های هنری امروز ایران گفت: هنر‌های تجسمی، اگر نگوییم پویاترین، لااقل یکی از مهم‌ترین و پویاترین شاخه‌های هنر معاصر ایران است که متأسفانه دولت‌ها و مراکز فرهنگی و هنری به جایگاه و اهمیت آن توجه چندانی نشان نداده و نمی‌دهند؛ این را می‌شود از انتخاب مدیران و مسئولان مرتبط با آن، بودجۀ اختصاصی و برنامه‌های اجرا شده در این حوزه دید. جشنواره هنر‌های تجسمی فجر که در عنوان بین‌المللی و در واقعیت، قابلیت مهم ملی را در خود جا داده است باید بتواند به یک جریان بسیار مهم و تأثیرگذار در قلمرو هنر معاصر ایران تبدیل شود که متأسفانه بسیاری از اوقات، از این منظر فاصله گرفته و در حد یک رویداد کوچک و اصطلاحاً نگارخانه‌ای درآمده است. همکاران و عزیزان زیادی در دوره‌های مختلف برگزاری جشنواره، زحمات زیادی کشیده‌اند، اما به دلایل مختلف، نتیجۀ کار، در تراز فرهنگ و مفاهیم انقلاب اسلامی و هنر ایرانی درنیامده است. شاید بتوان گفت عدم باور هنر‌های تجسمی از سوی دستگاه‌ها و متولیان امر خصوصاً وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و واحد‌های مرتبط با قلمرو تجسمی در درون این وزارتخانه فقدان برنامه‌ای جامع و هدفمند برای جشنواره، عدم وجود شورای سیاستگذاری دائمی متشکل از افراد شاخص و عالم در حوزۀ هنر‌های تجسمی ایران برای طراحی و برنامه‌ریزی و نظارت کیفی و فنی و زیبایی‌شناسیک و معنایی، نبود یک مدیریت تعریف شده و علمی برای اجرای درست و به‌قاعده، و همچنین مقطعی و سلیقه‌ای رفتارکردن برگزارکنندگان در بعضی از موارد، می‌تواند از جمله دلایل و عوامل مؤثر در ضعف نتایج به‌دست‌آمده باشد. با رفع مسائل و مشکلاتی که به چند نمونه از آن‌ها اشاره شد، جشنواره هنر‌های تجسمی فجر می‌تواند بر بخشی از حیات هنر‌های تجسمی معاصر ایران و جریان‌های مرتبط با آن، تأثیرگذاری حتی مستقیم داشته باشد.