گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار ‌نگار ذنوبی با عنوان «هرس» در گالری اعتماد برگزار شد. ذنوبی در گفت و گو با هنرآنلاین با بیان اینکه حدود ۲۰ اثر طراحی در این مجموعه به نمایش درآمده است گفت: در همه سال‌هایی که نقاشی کرده‌ام طبیعت نقش پر رنگی در آثارم داشته و آثارم خیلی رنگین بودند. اما این مجموعه از سه سال پیش با طراحی‌هایی آغاز شد که بر اساس عکس‌هایی از اندام‌های داخلی بدن مانند تاندون، استخوان و... شکل گرفته بودند.

ذنوبی ادامه داد: من بر اساس این عکس‌ها طراحی‌های کوچک انجام دادم و به مرور این فرم‌های داخلی بدن با فرم‌های طبیعت ادغام شد. در نتیجه فرم‌های ارگانیکی شکل گرفت که مرز بین انسان و گیاه بود و درعین‌حال هیچ‌کدام از آن‌ها نبود، بلکه فرم‌های تخیلی بود. پس از آن کارها ربط مستقیمی به طبیعت و انسان نداشت و خود فرم‌ها و شباهت‌هایشان،  به موضوع اصلی مجموعه تبدیل شد. رفته‌رفته فرم‌ها از حالت ارگانیک خارج شده و تخیلی‌تر شدند. آن‌ها در فضا سیال و معلق شدند و فرم‌هایی بی‌وزن هستند که به کادر برخورد نمی‌کنند.

ذنوبی افزود: کانسپت دیگری که از میانه مسیر به کارهایم اضافه شد، قطع شدن است. خط‌های سفید یا خط‌های صاف و شکسته‌ای آمده و این فرم‌ها را قطع می‌کند. در این مسیری که جلو می‌رفتم درگیر حس‌های متفاوتی بودم که درون خودم داشتم. با حس‌های متضادی درگیر شده بودم و این ضعف و قدرت، فشار و آزادی و... که حس می‌کردم در کارم نیز وارد شد و در فرم‌ها هم دائماً با آن درگیر بودم. بنابراین فرم‌ها از تعادل خارج شدند و هارمونی بین آن‌ها کم شد. فرم‌ها پاره شدند و در کارهای آخر مجموعه به فرم‌های ابرگونه و خیلی محو رسیدم و نهایتاً به خیال و سیالیتی که می‌خواستم نزدیک شدم. از نظر مفهومی هم این درهم‌تنیدگی حس‌های متضاد بود که این مجموعه را شکل داد.

او درباره وجود محدود رنگ در این مجموعه گفت: با توجه به اینکه آغاز این مجموعه با طراحی بود، در ادامه نیز از جوهر، قلم و مداد استفاده کردم. اما جدا از این مسئله، آن دنیای رنگین پیشین برایم چندان جذاب نبود و ترجیح می‌دادم که نهایتاً یک رنگ در کارها وجود داشته باشد. به عنوان مثال از یک رنگ آبی استفاده کردم که نشانه نگاه غیرمادی، ملکوتی، معصومیت و خلوص است. سعی کردم به رنگ‌ها هم شخصی نگاه کنم و نمی‌خواستم هر رنگی را در کار بیاورم. در واقع از نقاشی‌های رنگی به کار تک‌رنگ و بعد بی‌رنگی و حتی محو بودن رسیدم.

ذنوبی ادامه داد: مینیاتور و نگارگری از کودکی برایم جذاب بود و حرکت‌های قلم که باحوصله کار شده  بود برایم جذابیت داشت و همیشه سعی می‌کردم در نقاشی‌هایم این ظرافت قلم را به کار ببرم. این مجموعه کارهای جدید که بیشتر دارای ظرافت است، بیشتر به من نزدیک است و آمدن از نقاشی به سوی این کارها نه تنها آزادی را از من نگرفت، بلکه مفهوم دیگری از آزادی را پیدا کردم که در فی‌البداهگی فرم‌ها بود.