گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار مینا محسنی با عنوان «و دیوارها و تیرها» در گالری اعتماد برگزار شد. محسنی در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره آثار این مجموعه گفت: حدود چهل اثر در این نمایشگاه وجود داشت که شامل دو انیمیشن، چاپ، لایت باکس و طراحی روی کاغذ بود. آماده‌سازی این مجموعه یک سال و نیم طول کشید و بیشتر وقت من صرف انیمیشن‌ها شد زیرا تکنیک آن‌ها دو بعدی است و ابتدا آن‌ها را طراحی کردم، سپس اسکن کرده و در کامپیوتر به حرکت درآوردم و این پروسه بسیار زمان‌بر بود.
محسنی ادامه داد: ایده این مجموعه از ابتدای قرنطینه و اتفاقات اولیه کرونا شکل گرفت، اما از فضای قرنطینه و کرونا به یک فضای خفقان کلی‌تر رسیدم و این مسئله برایم پررنگ‌تر شد. تلاش انسان برای بقا و دست‌کاری‌هایی که در طبیعت کرده و در نهایت منجر به ایزوله شدن خودش شده است، برایم مسئله مهمی شد و سعی کردم کلی‌تر به این اتفاق نگاه کنم.
محسنی افزود: در این مجموعه سعی کردم المان‌ها را مختصر کنم. اتفاقاتی که در این مدت برایمان افتاد از نظر ذهنی ما را به این سمت برد که در طبیعت نیز باید فقط به ضروریات بپردازیم و من فکر کردم در زیبایی‌شناسی هم فقط باید به آنچه ضروری است بپردازم و بقیه چیزها را حذف کنم. در کارهایم فیگورهای انسانی هویت، جنسیت یا جغرافیای مشخصی ندارند. فضای معماری و فضای بسته و جعبه‌ها در کارم دیده می‌شود. اما از عناصر طبیعی تنها المانی که در کارم هست دریا و آب است که چند سالی است به عنوان سمبل در کارهایم وجود دارد و با متریال‌های مختلف می‌خواهم آن بافت را نشان دهم.
این هنرمند ادامه داد: این بار با استفاده از نور و نخ این کار را انجام دادم. چون مضمون کلی این نمایشگاه امید و مقاومت است فکر کردم نور عنصر مناسبی است و به همین خاطر لایت باکس‌ها را ساختم. ابزاری که همیشه از آن استفاده می‌کنم طراحی است اما خودم را محدود نمی‌کنم که سراغ شیوه‌های دیگر نروم. در این نمایشگاه نیز انیمیشن‌ها که شکل‌دهنده محتوای کلی مجموعه هستند ابتدا با طراحی شروع شد. طراحی روی کاغذ و کاغذ پوستی برایم خیلی مهم بود زیرا این کاغذها مانند زندگی شکننده و حساس هستند و فکر کردم باید سایز کارها کوچک باشد و متریال کارم ظریف و آسیب‌پذیر باشد تا با موضوع ارتباط برقرار کند. همچنین از نخ استفاده کردم که بافت آب را بسازم و ظرافت آن هم برایم مهم بود.
او درباره انیمیشن‌های این مجموعه گفت: انیمیشن ها روایت خطی ندارند بلکه روایت‌ها لایه‌لایه روی هم قرار می‌گیرد. ساخت آن‌ها به این دلیل بود که احساس کردم تصویر ثابت برایم کافی نیست و نیاز دارم آنچه می‌خواهم بگویم حرکت داشته باشد. در انیمیشن دستم بازتر بود تا آن چیزهای پیچیده ذهنی را نشان دهم. این حرکت در سایر آثار هم دیده می‌شود و طراحی‌هایم در یک فریم ارائه نشدند بلکه هر کدام در چند فریم کنار هم ارائه شده‌اند. در چاپ نیز همین مسئله را مدنظر داشتم که می‌توانم آن‌ها را تکثیر کنم. حرکت و تکثیر مفهوم معاصری که با شرایط فعلی و ایده من که درباره مقاومت و ایستادگی است هماهنگی دارد.