گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار رضا عابدینی با عنوان «تحدید» در گالری دستان+۲ برپاست. عابدینی از چهرههای بینالمللی هنر ایران است که نه در رشتههایی مانند نقاشی و مجسمهسازی، که در طراحی گرافیک توانسته است حضوری جدی داشته باشد. آثار او در نمایشگاههای بینالمللی متعددی به نمایش گذاشته شده و چندین جایزه برای او به ارمغان آورده است. سال ۲۰۰۶ او برنده جایزه پرنس کلاوس هلند به دلیل سهم قابل توجه خود در ارزش بخشیدن به طراحی گرافیک ایران شد و در سال ۲۰۱۰ برنده جایزه طراحی اروپا شد. عابدینی اولین طراح ایرانی است که نامش در «تاریخچه طراحی گرافیک» تألیف فیلیپ بی. مگز به عنوان یکی از طراحان برجسته جهان ثبت شده است.
آنچه عابدینی را در عرصه گرافیک ایران شاخص میکند توجه او به خط فارسی و تایپوگرافی فارسی است. از دهه هفتاد در پوسترها، جلد کتابها و... که توسط او طراحی میشدند حضور پر رنگ نوشتار به چشم میخورد و این مسئله باعث تمایز کارهای عابدینی از دیگر طراحان گرافیک بود. او خط فارسی را نه در قالبهای همیشگی آن، که با فرمی جدید و متناسب با کارکرد معاصر آن به کار میبرد و توانست موجی را ایجاد کند که منجر به افزایش استفاده از خط در طراحی گرافیک ایران شد.
تمرکز او بر تایپوگرافی فارسی باعث شد به مطالعه تطبیقی نمونههای بصری در تاریخ ایران و سایر فرهنگهای بصری رو بیاورد و به این ترتیب طراحی گرافیکی او مملو از ارجاعات تاریخی است. اما جدا از آنچه به عنوان طراحی گرافیک در قالب سفارشهای گوناگون انجام میشود، عابدینی تعلق خاطر خود به خط فارسی را به شکلی دیگر نیز پی گرفته است. او سال ۱۳۹۴ پس از چند سال دوری از ایران یک نمایشگاه با عنوان «طراحیخط» در گالری آب انبار برگزار کرد و آثاری را به نمایش گذاشت که در مرز میان طراحی و خط نوشتاری قرار داشت.
حال مجموعه جدیدی از آثار عابدینی در گالری دستان به نمایش درآمده که در ادامه همان رویکرد شکل گرفته است. در این آثار نوشتار نه برای خواندن و انتقال مفهوم، که برای دیدن و درک فرم استفاده شده است. حروف و کلمات اغلب چنان در هم پیچیدهاند که تشخیص آنها از یکدیگر امکانپذیر نیست، اما همنشینی آنها توانسته است فرمها یا بافتهای گوناگون را ایجاد کند. حروفی هم که گاه به شکل واضح دیده میشوند قابل خواندن نیستند و نمیتوان معنای مشخصی از آنها دریافت کرد.
زمینه سفید کارها با خطوط سیاه نازک پوشیده شده و فرمهایی به وجود آمده است که آنها هم شکل مشخصی ندارند. عابدینی قصد نداشته حروف و خطوط را در فرمهای هندسی یا اشکال شناخته شده دیگر قرار دهد، بلکه خطوط در کنار هم گسترش یافته و تا جایی ادامه پیدا کردهاند که ترکیب بندی مناسبی به وجود آورند.
فضای منفی هم در این آثار نقش مهمی دارد. زمینه خالی و سفید کاغذ توانسته است قدرت خطوط را هر چه بهتر نمایان کند و به فرمها معنا دهد. حروف تو خالی که با دورگیری خط سیاه به وجود آمدهاند، ارزشی یکسان به خط و فضای منفی میدهند. بیننده در هر شکل و از فرم حاصل از ترکیب حروف میتواند مفهومی دریافت کرده و آن را در ذهن خود تفسیر کند.
نمایشگاه آثار رضا عابدینی تا ۳۰ مهر در گالری دستان+۲ برپاست. علاقهمندان میتوانند به نشانی خیابان فرشته، خیابان بیدار، شماره ۸ طبقه ۲ مراجعه کنند.