به گزارش هنرآنلاین، چنگیز شَهْوَق، نقاش و مجسمه‌ساز معاصر، از پیشگامان هنر نوگرای ایران محسوب می‌شود که سال ۱۳۱۲ در باکو متولد شد و سال ۱۳۷۵ در تهران درگذشت.
شهوق از بنیانگذاران بی‌ینال‌های ملی ایران محسوب می‌شود. در بهمن ۱۳۴۰، به همت اداره روابط بین‌الملل و انتشارات هنرهای زیبای کشور، نمایشگاهی از نقاشی‌ها و پیکره‌سازی‌های دانش‌آموزان دبیرستان «ایران فردا» برپا کرد. از آثار خودش هم مجسمه‌ای از سیم و فلز را به نمایش گذشت که بی‌تأثیر از آثار گونزالز نبود. در همان دوره تعداد زیادی کمپوزیسیون‌های رنگ روغن را در تالار رضا عباسی به نمایش گذشت.
بی‌ینال چهارم، اوج آثار او را به نمایش گذاشت. حضور دو داور ایتالیایی، دکتر پالما بوکارلی رئیس موزه هنر مدرن رم و پروفسور جولیو کارلو آرگان استاد تاریخ هنر دانشگاه رم در بی‌ینال، منجر به برنده شدن او و گرفتن بورسیه ایتالیا برای شهوق شد.
علاقه شهوق به کار با مواد پلکسی گلاس و پلی‌استر منجر به ساخت مجسمه‌هایی شد که مثل آثار دیگر هنرمندان نبود. او از مواد مختلف مانند سیم، پشم‌شیشه، لعاب و رنگ برای خلق آثارش بهره گرفت و در تمام این آثار به دنبال خلق وضعیتی بود تا مسائل ذهن را در حالت‌هایی تجسمی نشان دهد. در نیمه دوم دهه ۴۰، مس، نیکل و روی را با پشم‌شیشه و رنگ ترکیب می‌کرد.
با وجود استفاده شهوق از نقش‌مایه‌های سنتی- فلزی ایران، انتزاع از مهم‌ترین وجوه کار او بود. شهوق یک دوره به کار نقاشی برجسته روی آورد و بافت و مواد گوناگون را در کنار رنگ بر بوم آورد. او در حقیقت یک نقاش شیمیست بود. این نوع مطالعات باعث شد دیگر رنگ را آماده خریداری نکند و خود تهیه کند. مجسمه‌های او از طرح‌هایی الگو می‌گرفت که بر کاغذ رسم می‌شد، به همین علت در آثار او پیوسته یک نوع هندسه و مقیاس‌های ریاضی در دل انتزاع وجود دارد.
نمایشگاه آثار شهوق تا ۲ مهرماه در گالری دستان به نشانی خیایان فرشته، خیابان بیدار، شماره ۸، طبقه دوم برپاست. و علاقه‌مندان به دلیل شرایط ویژه کرونا با هماهنگی قبلی می‌توانند از این نمایشگاه دیدن کنند.