گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار نگار فرجیانی با عنوان «نسخه‌های مندرس» در گالری این‌جا برگزار شد. فرجیانی در گفت و گو با هنرآنلاین با بیان اینکه این نمایشگاه شامل چهار مجموعه است، گفت: در یک گروه از آثار این نمایشگاه تمرکز من بر تصاویر نگارگری ایرانی بود که آن‌ها را روی پارچه چاپ کردم و پس از آن با نخ‌کش کردن پارچه‌ها باعث حذف بخش‌هایی از تصویر و کمرنگ شدن آن شدم.
فرجیانی ادامه داد: آثار دیگری که به نمایش درآمده سندهایی است که موجود هستند. در یک مجموعه از آثار به عکاسی از نقاشی‌های دیواری عمارت عالی‌قاپو پرداختم. این نقاشی‌ها برحسب اتفاق یا به صورت عمدی از بین رفته و یا بخش‌های زیادی از آن‌ها واضح نیست. بنابراین ما هیچ تصوری از شکل اصلی این نقاشی‌ها که مضمون بیشترشان بزم و عشاق بوده است نداریم، اما می‌توانیم حدس بزنیم چه حال و هوایی داشته‌اند. من بدون هیچ دخل و تصرفی از این نقاشی‌ها عکس گرفته و آن‌ها را به عنوان سند در این مجموعه ارائه کردم.
او درباره مجموعه عکاسی از پارچه‌ها گفت: مجموعه دیگر به عکس‌هایی اختصاص دارد که از پارچه‌هایی با قدمت حدود ۳۰۰ سال پیش تا دوران معاصر گرفته‌ام. همه آن‌ها بر اثر گذر زمان یا آفت‌هایی مانند بید دچار اضمحلال شده و یک تصویر جدید درست کرده‌اند. شاید نقد این مسئله بخشی از ذهنیت من باشد، اما در این آثار با یک تعریف جدید از تصویری که قبلاً داشتیم مواجه می‌شویم. زمان باعث شده است این پارچه‌ها شکل دیگری پیدا کنند و تأثیر زمان روی هر چیزی انکارناپذیر است. این عکس‌ها نشان‌دهنده یک بخش خیلی کوچک از پارچه‌ها هست که با لنز ماکرو گرفته شده است. در زندگی ما امثال این اتفاقات ریزی که به چشم نمی‌آیند بسیار زیاد است، اما در این مجموعه پررنگ نشان داده شده‌اند.
فرجیانی ادامه داد: مجموعه دیگر عکاسی صحنه‌آرایی شده‌ای است که گیاهان طبیعی را در آتلیه نورپردازی و عکاسی کرده‌ام. بر روی این ۴ گیاه پرده سفیدی مانند آفت‌های گیاهی که در طبیعت وجود دارد دیده می‌شود. البته من این آفت را به شکل مصنوعی با نخ آکریلیک ایجاد کردم و بیننده مصنوعی بودن آن را متوجه می‌شود. ارتباط این مجموعه با سایر کارها در موضوعیت آفت است و اتفاقاتی که می‌تواند باعث زوال هر چیزی در هستی شود.
او درباره نحوه انتخاب این گیاهان گفت: در پارچه‌هایی که روی آن‌ها تصاویر نگارگری چاپ کرده بودم تصاویری از باغ‌های ایرانی دیده می‌شود. طبیعتی که در نگارگری ایران به آن پرداخته شده است نشان‌دهنده تعدادی گیاه خاص است که در باغ‌های ایرانی وجود داشته و گیاهان بومی ایران بوده‌اند. من در جریان یک پروژه مطالعاتی با گروهی از گیاهان که در باغ ایرانی استفاده می‌شد آشنا شدم و در این مجموعه عکس نیز از گیاهان خاصی مانند ختمی و شمعدانی استفاده کردم. در قابی هم که به شکل خاص برای این آثار ساخته شده است تصویر همان گیاه را که در نگارگری‌ها وجود داشته است به عنوان سند در کنار عکس گیاهان قرار دادم.
او با بیان اینکه بیننده باید جستجو کرده و روابط میان این کارها را پیدا کند، افزود: بخشی از معنای عنوان نمایشگاه مسئله زوال است. اما چیزی که می‌خواستم به آن اشاره کنم بی تصویر شدن است. یعنی شِمایی از چیزی را می‌توانید ببینید و حدس بزنید که آن چیست اما تصویر واقعی را نمی‌بینید.
این مسئله می‌تواند زمانی رخ دهد که تصویری وجود داشته اما هنرمند با ایجاد تغییراتی آن را از آن خودش می‌کند. نقاشی‌های عالی‌قاپو وجود دارد اما در این مجموعه با یک کانسپت متفاوت ارائه شده است، یا پارچه‌هایی که مثل پرده آویزان است دیگر تصویر اصلی نقوش در آن‌ها دیده نمی‌شود. اکثریت کارهای این مجموعه اقتباس از یک سند یا آن چیزی است که موجود است.