گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار پیمان کنجکاو با عنوان «مموری-رمومی» در زیرزمین دستان برگزار شد. کنجکاو در گفت و گو با هنرآنلاین با اشاره به اینکه در این نمایشگاه ۳۲ طراحی، دو ویدئو آرت و یک کار حجمی به نمایش درآمد، گفت: مدتی پیش بدون این که ایده‌ای در ذهنم باشد به طراحی از روی عکس‌هایی که به شکل تصادفی انتخاب کرده بودم پرداختم. من همیشه به طراحی آکادمیک علاقه داشتم و دوست داشتم بار دیگر رجوعی به این کار داشته باشم. پس از مدتی طراحی کردن متوجه شدم که این تصاویر ارتباطی با هم ندارند و صرفاً تکنیک واحدی دارند. وقتی به این فکر کردم که عکس‌ها را بر چه اساس انتخاب کرده‌ام، متوجه شدم که آن‌ها تصاویری هستند که زمانی برایم خاطره بوده‌اند و من با انتخاب آن‌ها وارد این خاطرات می‌شدم.
کنجکاو ادامه داد: در مراحل اولیه عکس‌ها را از اینترنت برمی‌داشتم ولی وقتی کارم جدی‌تر شد از عکس‌هایی که خودم گرفته بودم نیز استفاده کردم. در این عکس‌ها تغییرات زیادی ایجاد می‌کردم، به عنوان مثال صورت‌ها را عوض می‌کردم یا در فضا و پس‌زمینه تغییراتی می‌دادم و یک تصویر جدید از آن خاطراتی که قبلاً وجود داشت خلق کرده و یک خاطره جدید را بازتولید می‌کردم.
او درباره شیوه کار خود گفت: در فتوشاپ تغییرات لازم را روی عکس‌ها انجام می‌دادم و ترکیب‌بندی کارها را به وجود می‌آوردم. بعد بر اساس آن‌ها طراحی می‌کردم و در زمان طراحی نیز تغییرات دیگری اتفاق می‌افتاد. کشیده شدن‌ها و مخدوش شدگی‌ها که در کارهای من هست در مرحله طراحی به وجود آمد.
کنجکاو درباره ویژگی‌های کار با مداد گفت: من با مداد کاملاً مأنوس هستم و برایم ابزار آشنایی است. در طراحی از پاک‌کن استفاده نمی‌کنم و به همین دلیل سعی می‌کنم همه‌چیز را از ابتدا همان‌طور که می‌خواهم بکشم. این شیوه به تمریناتی که در زمان تحصیل داشتم برمی‌گردد و سخت‌ترین شیوه کار است.
کنجکاو ادامه داد: انگیزه اصلی برای شکل‌گیری این مجموعه آن بود که ما امروزه در اینترنت تصاویر زیادی می‌بینیم و هجمه تصاویر در ذهن ما هست. خیلی اوقات از کنار این تصاویر به راحتی می‌گذاریم اما در ناخودآگاه ما شکل این تصاویر می‌ماند و یک سهل‌انگاری در ذهن ما به وجود می‌آورد. وقتی می‌خواهیم خاطره‌ای را مرور کنیم باید خیلی بگردیم تا ببینیم این خاطره واقعی است یا ناشی از همان تصاویری است که در ذهن ما مانده است. خاطراتمان را با هم قاطی می‌کنیم و از دل آن‌ها چیزهای جدید درمی‌آوریم. شاید حتی دروغی باشد که در ذهن ما شکل گرفته و آن را باور می‌کنیم. بخش خلاقانه ذهن ما این کار را انجام می‌دهد و اینها را کنار هم می‌چیند و چیزی بین خیال و واقعیت ایجاد می‌کند تا آن چیزی که دلمان می‌خواهد را به وجود آوریم.
او درباره ویدئوهای این مجموعه گفت: در این کارها افکت‌هایی ایجاد کردم که به جنس طراحی‌ها نزدیک‌تر شوند. مخدوش شدن تصاویر عمدی بود تا هم نزدیک به طراحی‌ها شوند و هم بتوانند همان مفهوم طراحی‌ها را بیان کنند. برای نمایش خاطراتی که در حال محو شدن هستند و دیگر وجود خارجی ندارند از عکس‌ها و ویدئوهای خانگی استفاده کردم. فیلم‌های خانوادگی که شاید دیگر کسی آن‌ها را نگاه نمی‌کند اما من به سراغشان رفتم و با کنار هم قرار دادن آن‌ها روند زندگی را از کودکی تا میان‌سالی و کهن‌سالی نشان دادم.
کنجکاو افزود: برای هر کدام از ما ممکن است این تصاویر آشنا باشد و همه ما خاطراتی شبیه اینها داریم. مخاطبی که این کارها را می‌بیند ممکن است دیدن این آثار فکر کند خاطرات خودش را به یاد می‌آورد.