گروه تجسمی هنرآنلاین: آوا طباطبایی چندی پیش اثر ویدئوآرتی را در یک رویداد آنلاین در هند نمایش داد. طباطبایی در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره این تجربه گفت: من دعوت‌نامه‌ای از گروه هنری Hexxyduxxybox در هند دریافت کردم که در همکاری با مرکز راه رزیدنسی در ایران، رویدادی را با عنوان «بعد از غم و مرگ» برگزار می‌کردند و من ویدئوآرتی با عنوان «رقص مرگ» را ارائه کردم که از لحاظ مضمون با این رویداد مرتبط بود. این رویداد در دو دوره اخیر به دلیل کرونا به صورت آنلاین برگزار شده و هر روز تعدادی از فیلم‌هایی که هنرمندان برای فستیوال ارسال کرده بودند به نمایش درمی‌آمد.
طباطبایی ادامه داد: در سال‌های اخیر در حوزه پرفورمنس، ویدئوآرت و فتو ویدئوآرت کارهایی درباره وضعیت زاینده‌رود انجام داده بودم و در این اثر نیز به پل‌های اصفهان بعد از خشک‌سالی توجه داشتم. پل‌ها زمانی که رودخانه جریان دارد محل زندگی آبزیان و تولیدمثل آن‌ها است، اما وقتی رودخانه آب ندارد زیر پل محل تجمع معتادان و بی‌خانمان‌ها است و ناهنجاری‌های رفتاری زیادی آنجا رخ می‌دهد.
او با بیان اینکه در این ویدئوآرت به پل‌های سنتی مانند سی‌وسه پل و پل خواجو توجه نداشته است، افزود: روی این پل‌ها رفت و آمد انسانی زیاد است و تحت کنترل هستند، اما سایر پل‌ها که محل عبور ماشین هستند و زیر آن‌ها آب جریان ندارد چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد. پل‌های سیمانی که مورد توجه من قرار گرفته بود در زیر سقف آن‌ها بافتی وجود دارد که مانند ردیف قبرهای خالی است که بر روی زمین حفر شده‌اند. من پرفورمنسی در آن محل اجرا کردم و از آن فیلم‌برداری شد و پس از آن بافت شبکه‌ای روی سقف را با تدوین فیلم به پایین آوردیم و انگار من بر روی قبرها و در میان آن‌ها مشغول اجرا هستم. به طور کلی در آثارم به قضیه مرگ هم از لحاظ زیست‌محیطی و هم هنجارهای اجتماعی و رفتارهای آدم‌ها که تحت تاثیر این اتفاقات است می‌پردازم.
طباطبایی درباره سایر فعالیت‌های خود گفت: در دومین فستیوال ملی هنرهای دیجیتال، یک مقاله با عنوان «مصورسازی اطلاعات به روش هنری» ارائه کردم که پذیرفته و ثبت شد. در این مقاله به نحوه ثبت اطلاعات ادارات، شرکت‌ها و... پرداختم که از نمودارهای مختلف استفاده می‌کنند. ما این کار را به شیوه هنری با تصویر و موشن گرافیک انجام دادیم تا شکل آن جذاب‌تر شده و برای مخاطب قابل فهم تر باشد.