گروه تجسمی هنرآنلاین: در «ایران حماسی» بازدیدکنندگان با تماشای ۳۰۰ اثر هنری و تاریخی شامل نقاشی، تندیس، کاشی، عکس و فیلم گذشته پربار سرزمین پارس را از ۳۰۰۰ سال پیش تا بیست و یکمین سال قرن ۲۱ مرور می‌کنند. هر چند برای تماشاگران علاقه‌مندتر دیدن پیوند میان تاریخ ایران و هند در «ایران حماسی» می‌تواند شگفتی‌ساز و رویایی باشد.
ایران و هند از دیرباز روابط فرهنگی عمیق و گسترده داشته‌اند و این نکته‌ای است که در بازدید از نمایشگاه بزرگ موزه ویکتوریا اند آلبرت لندن به چشم می‌آید. تیم استنلی، نمایشگاه‌گردان «ایران حماسی» در این باره می‌گوید: «از قرن ۱۱ میلادی به بعد یک تعامل پیوسته و دامنه‌دار در حوزه فرهنگ و هنر وجود داشته است، به اندازه‌ای که گاهی سخت بتوان تمیز داد یک اثر هنری یا تاریخی مربوط به ایران است یا جنوب آسیا.»
یکی از آثار موجود در نمایشگاه «ایران حماسی» دیوان سعدی شیرازی، شاعر بلندآوازه ایرانی قرن هفتم هجری (سیزدهم میلادی) است. این نسخه دستنویس چند قرن بعد سرمشق خوشنویس و خطاط نامدار ایران و اصفهان، میرعماد شد و سپس به هند رفت تا هنرمندان هندی با آراستن و طلاکوب کردن آن، نهایت احترام خود را به شاعر پرآوازه جهان پارسی‌زبان اینگونه نشان دهند.
ویلیام داریمپل، نویسنده و تاریخدان در تشریح بیشتر روابط فرهنگی میان ایران و هند چنین می‌گوید: «یکی از نخستین تبادل‌های فرهنگی میان دو کشور به دوران آشوکا بازمی‌گردد؛ زمانی که هنر بودایی از هنر و فرهنگ ایرانی الهام می‌گرفت. نصیرالدین همایون، پادشاه مغول هم بسیاری از هنرمندان را از دربار صفویه در ایران فراخواند و با بازگشتن آنها تاثیر هنر و فرهنگ ایران بر آثار مغولی بیش از پیش نمایان شد.»
کارشناسان و تاریخ‌نگاران معتقدند گرچه ابتدا هنر هند متاثر از فرهنگ و هنر ایران‌زمین بود اما رفته رفته این تاثیرگذاری دوجانبه شد و به ویژه در اندازه نقاشی‌های دوران قاجار می‌شد نمونه‌هایی از تاثیر هند را بر هنرمندان ایرانی دید. از این رو، حضور در نمایشگاه «ایران حماسی» و تماشای آثار آن می‌تواند پیوندهای میان دو امپراتوری بزرگ دوران دور را نمایان کند.
استوانه کوروش، نسخه دستنویس و تذهیب‌کاری‌شده شاهنامه فردوسی و کاشیکاری ۱۰ متری اصفهان با نقش‌های بی‌نظیر روی آن از جمله آثار برتر و برگزیده «ایران حماسی» در موزه ویکتوریا اند آلبرت لندن است. داریمپل می‌گوید: «این نمایشگاه می‌توانست بزرگ‌تر و شگفت‌تر باشد اگر تحریم جلوی حضور برخی از آثار بی‌نظیر هنر و فرهنگ ایران را نمی‌گرفت. با این حال، همچنان با یک نمایشگاه خارق‌العاده روبه‌روییم.»