گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار علیرضا معصومی با عنوان «در پرده زمان» در گالری اُ برگزار شد. معصومی در گفت‌وگو با هنرآنلاین با بیان اینکه در این مجموعه ۲۷ اثر با تکنیک اکریلیک روی بوم و روان‌نویس روی کاغذ به وجود آمده است، گفت: این مجموعه در ادامه نمایشگاه‌هایی است که قبلاً در گالری اثر و گالری خط سوم دبی داشتم. حدود هشت سال پیش شرایط گوناگون پیش آمد که باعث شد کارهایم به این سمت برود. آتلیه‌ای در جاجرود داشتم و مجبور بودم که هر روز مسیر تهران تا آتلیه را طی کنم. به این ترتیب جاده تبدیل به یک عنصر مهم در زندگی من شد و انتقال از یک نقطه به نقطه دیگر، جابه‌جایی و سرعت، در ذهنم پررنگ شد.
معصومی ادامه داد: مناظر مختلف را در حالی که با سرعت از کنار آن‌ها عبور می‌کردم از پشت شیشه خودرو می‌دیدم. اهل ایستادن در فضا و طراحی اولیه نبودم و درعین‌حال دوست نداشتم از مناظر عکاسی کنم، زیرا احساس می‌کردم این کار ذهنم را تنبل می‌کند. در این شرایط چشم و مغزم فعال‌تر می‌شد، چشم مانند شاتر دوربین عمل می‌کرد و مغز یک تصویر را ثبت می‌کرد تا بعداً بتوانم آن را در آتلیه پیاده کنم.
او با بیان اینکه در حین رانندگی یک طرح اولیه برای خود ایجاد می‌کند، افزود: پس از رسیدن به آتلیه اقدام به پیاده کردن این طرح می‌کردم. ابتدا ممکن بود بخش‌هایی از آن فراموش شود اما بعد از مدتی تمرین و ممارست به مرور بافت‌ها و فرم‌ها به دست می‌آیند. برایم مهم بود که آن سرعت دیدن منظره را در کارهایم نیز به وجود آورم و در واقع سرعت یک عنصر مهم در این نقاشی‌ها است.
معصومی درباره میزان وفاداری به طبیعت یا پرداختن به دیدگاه شخصی گفت: به نظر من در همان زمان که به جستجوی افکار و اندیشه‌های درونی خودمان گام برمی‌داریم، در همان لحظه از خودمان دور می‌شویم. سعی کردم در کل پروسه این نمایشگاه هم خودم را ببینم و هم خود را نبینم، یعنی هم ایده‌های شخصی را پرورش دهم و هم از آن‌ها دوری کنم. در پروسه کاری من همیشه مبارزه‌ای بین اینها وجود دارد. عقیده دارم بیان خود اگر از حد میانه عبور کند ممکن است تبدیل به خودخواهی شود. ممکن است این اتفاق در یک پروژه مناسب باشد اما من در این نمایشگاه سعی کردم کمی خودم را فراموش کنم. این مسئله نیز به خاطر سرعت است زیرا در سرعت بالا واقعیت‌ها تغییر می‌کند.
او با اشاره به تفاوت ابعاد و متریال در آثار این مجموعه گفت: تصویری که تأثیرگذار باشد، مهم نیست که چه ابعادی دارد. من سعی می‌کنم خود را در بوته آزمایش بگذارم و در ابعاد مختلف کار کنم. تابلوی بزرگ یا کوچک برایم یک آزمون است که بتوانم مفهومی را انتقال دهم و انرژی که برای کارهای کوچک صرف کرده‌ام با کارهای بزرگ برابر است.
معصومی ادامه داد: تغییر متریال نیز یکی از آزمایش‌هایی است که می‌توان برای انتقال مفهوم انجام داد و تاثیر زیادی در کار دارد. به عنوان مثال رنگ‌روغن که دیر خشک می‌شود یا روان‌نویسی که جوهر آن سریع جذب کاغذ می‌شود هرکدام امکاناتی به من می‌دهد و درعین‌حال امکاناتی را از من می‌گیرد. به نظر من رویکرد هنرمند به متریال های متفاوت باید در اثرش به چشم بیاید، وگرنه تنها تبعیت از مد است. من بر اساس مد به دنبال متریال نمی‌روم بلکه چیزی را انتخاب می‌کنم که جوابگوی کارم باشد.
او درباره رنگ‌های به کار رفته در آثارش گفت: من در رنگ غرق می‌شوم و از آن لذت می‌برم، اما این کار ناشی از هیجان نیست بلکه با دانش از رنگ و سال‌ها تجربه در رنگ‌سازی این کار را انجام می‌دهم. سعی می‌کنم به طور مستقیم رنگی که در تیوپ وجود دارد را استفاده نکنم بلکه رنگ‌ها را به آن چیزی که می‌خواهم تبدیل می‌کنم.