گروه معماری هنرآنلاین: پاریس یکی از نخستین شهرهای قاره اروپاست که یک موزه به خودش هدیه داد و مسئولیت نگه داشتن ارزشمندترین دارایی‌های شهر به دوش موزه کارناواله افتاد. بارون ژرژ اوژن اوسمان از طراحان نامدار شهری در میانه‌های و اواخر قرن ۱۸ در فرانسه بود و کار تبدیل کردن هتل کارناواله را به موزه در ۱۸۶۶ در دست گرفت و آن را در ۱۸۸۰ برای بازدید مردم آماده کرد.
پس از حدود یک قرن تمام فضاهای موزه پر شد و مدیران شهری پاریس ناچار شدند بنای کناری را هم به آن بیفزایند. کارناواله با داشتن بیش از ۶۱۵ هزار قطعه و شیء ارزشمند موزه محبوب پاریسی‌ها لقب گرفت و برای ۱۵۰ سال کسی به سر و گوش آن دست نکشید. تا اینکه مدیران شهری پاریس پنج سال پیش به فکر بازسازی و نوسازی موزه با هزینه ۵۸ میلیون یورویی افتادند و سرانجام آن را بازگشایی کردند.
بازدیدکنندگانی که این روزها وارد موزه کارناواله می‌شوند، در یک مسیر پیچ در پیچ تقریبا دو کیلومتری بر اساس ترتیب زمانی پیش می‌روند و می‌توانند تاریخ ۸۰۰۰ سال اخیر را در قالب ۳۸۰۰ نمایشگاه ریز و درشت ببینند. حدود ۶۰ درصد از آنچه به تازگی در موزه به نمایش درآمده، پیش از این در انبارها خاک می‌خورد و از ماجراهایی چون آتش‌سوزی کلیسای نتردام و حمله‌های تروریستی سال ۲۰۱۵ هم نمادهایی در موزه وجود دارد.
طراحان موزه کارناواله در بازسازی و نوسازی اخیر شیوه به نمایش درآوردن اشیا و آثار ارزشمند تاریخی به گونه‌ای مدیریت کرده‌اند که بیش از ۱۰ درصد آنها در ارتفاعی به اندازه چشم کودکان قرار گرفته است. به این ترتیب، بچه‌ها هم آسان‌تر می‌توانند از موزه بازدید کنند. نقاشی، پوستر، تندیس، عکس، مدال، سکه و فایل‌های صوتی و تصویری گفتگوها، مستندها و حتی بازی‌ها در موزه به نمایش درآمده است.
موزه کارناواله بیش از ۳۰ اتاق دارد و هر اتاق آن به یک دوران تاریخی اختصاص یافته است. یکی از اتاق‌ها هم بازسازی اتاق خواب مارسل پروست، نویسنده نامدار فرانسوی است و مدیران موزه کوشیده‌اند بسیار به شکل اصلی وفادار باشد؛ از جمله تختی که پروست رمان تحسین‌شده «در جستجوی زمان از دست رفته» را روی آن نوشت و بازدیدکنندگان می‌توانند در اتاق بخش‌هایی از این کتاب را بشنوند.
