گروه تجسمی هنرآنلاین: چهارمین دوره نمایشگاه جواهرسازی هنری معاصر تهران در نگارخانه آریا به صورت آنلاین برپا است. در این دوره از نمایشگاه بیش از سی هنرمند شرکت دارند که با استفاده از کیفیت تلفیقی رسانه‌های مختلف و بهره گرفتن از قابلیت‌های مشترک حوزه‌هایی همچون مجسمه‌سازی، نقاشی، طراحی صنعتی، صنایع‌دستی و طراحی مد و لباس به خلق آثار متنوع در قالب دستبند، گل سینه، گوشواره، گردن‌آویز و انگشتر پرداخته‌اند.
جواهرسازی هنری معاصر (contemporary art jewelry) با نگاهی میان‌رشته‌ای جایگاه ویژه‌ای را در هنر معاصر برای خود به دست آورده است. آنچه توسط هنرمندان این رشته به وجود می‌آید چیزی فراتر از لوازم تزیینی است و اغلب به‌عنوان یک رسانه معاصر، مسائل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جهان کنونی را به چالش می‌کشد.
در واقع مخاطب با حجم‌ها و نقش‌هایی با ابعاد کوچک مواجه می‌شود که به جای چارچوب و پایه، بر روی زمینه‌ای به نام بدن انسان قرار می‌گیرند و در ارتباط با این بستر، هویت پیدا می‌کنند. جواهرسازی معاصر با محور قرار دادن بدن به مثابه زمینه، فرصتی خلاقانه برای ایده پردازی، انتخاب متریال، تکنیک و... برای هنرمند به وجود می‌آورد.
در چهارمین نمایشگاه جواهرسازی هنری معاصر تهران آثاری ارائه شده است که به رابطه متقابل بدن انسان به عنوان زمینه و جواهرات به عنوان شیء نمایش داده شده روی آن، توجه دارد. در این نمایشگاه شاهد آثاری متنوع با رویکردها و مدیاهای متفاوت هستیم که هرکدام نشان‌دهنده خوانش شخصی هنرمندان ایرانی از مفهوم جواهرسازی معاصر هستند. تعدادی از آثار با آنچه از مفهوم زیور در ذهن داریم همخوانی بیشتری دارند اما با استفاده از متریال و طراحی‌های مختلف، آثاری خلاقانه و با بیان شخصی را به وجود آورده‌اند. اما دسته‌ای دیگر از آثار چنین نیستند و فقط بدن را به عنوان زمینه‌ای برای ظهور خود به کار برده‌اند. در این آثار با محصولِ زیبایی‌بخش مواجه نیستیم، بلکه با قطعات غیر تزیینی و عجیبی مواجه می‌شویم که رابطه آن‌ها با بدن تعاریف متفاوتی دارد. این مسئله در انتخاب مواد نیز دیده می‌شود و هنرمندان در بسیاری از آثار به جای استفاده از فلزات گران‌بها و سنگ‌های زینتی، از مواد نامتعارف و حتی بی‌ارزش برای ساخت آثار خود استفاده کرده‌اند.
ملاحت اخلاقی اثری با عنوان «اسرار نهان» ارائه کرده است که می‌تواند گوشواره یا گل سینه‌ای زردرنگ باشد که فرم آن برگرفته از بخشی از مغز انسان است و می‌خواهد اسرار درون ذهن را به گوش و قلب انسان برساند.
مهتاب جاوید علاقه خود به طبیعت را در گردنبندی نشان داده که از پوست درخت چنار ساخته شده است و دانه‌های ریز درخشانی که روی آن قرار دارد مانند جریان رودی باریک بر روی زمین است.
گردنبندی که توسط ابوالفضل قصاب ساخته شده است با استفاده از مس اکسید شده، درخت سروی را نشان می‌دهد که پشت سیم‌های خاردار قرار گرفته است.
اما آنچه شیما الماسی ساخته است با همه زیورآلات متفاوت بوده و به شکل گوشواره، گردنبند و... نمی‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. او بخشی دیگر از بدن را به عنوان بستر قرارگیری اثر خود انتخاب کرده و بر اساس فرم آن، ترکیب‌بندی کارش را شکل داده است. این اثر که «غروب» نام دارد مانند بالی است که از شانه انسان روییده و سردی و استقامت فلز را در کنار سرخی فرم‌های آتشین قرار می‌دهد.
پگاه وداد گردنبندی را ساخته است که فرم آن ترکیبی از یک ساز ایرانی و قلب انسان است. او در این اثر به ارتباط تنگاتنگ میان انسان و موسیقی اشاره دارد.
فرحناز انصاری در قالب گوشواره به یکی از بیماری‌های دوران معاصر پرداخته است. او ویروس اچ آی وی را نشان می‌دهد که به یاخته‌های حیاتی دستگاه ایمنی بدن انسان حمله کرده است.
شهرزاد اکبری در اثری با عنوان « نفس آینده» با پیش‌بینی آینده‌ای که در آن اکسیژنی برای تنفس وجود ندارد، لوله‌های تنفسی را با نگین‌هایی تزیین کرده است تا آدم‌ها برای استفاده روزمره از آن‌ها رغبت بیشتری داشته باشند.
بهزاد نادعلیان با الهام از فرم برقع که از زمان‌های دور توسط عده‌ای از زنان به عنوان نوعی پوشش یا زینت استفاده می‌شده است، اثری به وجود آورده که واکنشی به حضور فزاینده تکنولوژی در زندگی انسان است. این بار کیت‌های الکترونیکی به وجود آورنده برقع‌هایی هستند که بر چهره زنان قرار می‌گیرد.
هلیا هاتفی نیز به تسلط فن‌آوری‌های نوین بر انسان امروز توجه دارد و اثری با عنوان «عانی» به معنای اسیر و دربند ساخته است که کل سر انسان را در برمی‌گیرد. بخشی از آن مانند صفحه‌نمایشی مقابل چشم‌های انسان قرار گرفته است تا آنچه شخص از دنیای اطراف دریافت می‌کند محدود به همان چیزی باشد که در این صفحه می‌بیند.
علاقه‌مندان برای بازدید آثار برگزیدگان چهارمین فراخوان جواهرسازی معاصر گالری آریا می‌توانند به نشانی https://ariaart.gallery مراجعه کنند.