سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه «ریشهها» با منتخبی از آثار نقاشان ایرانی-ارمنی در نگارخانه جاوید برپاست. این آثار با پژوهش ساناز آرینفر و کیانوش معتقدی گردآوری شده است. آرینفر در گفتوگو با هنرآنلاین درباره شکلگیری این نمایشگاه گفت: حدود ۵ سال است در حوزه هنرمندان ارمنی فعالیت و تحقیق و پژوهش میکنم. از سال ۹۵ تا به حال چند نمایشگاه گروهی یا انفرادی از آثار هنرمندان ارمنی برگزار کردهام و کارهای پژوهشی در مورد تاثیرگذاری هنرمندان ایرانی-ارمنی بر تاریخ هنر تجسمی ایران انجام میدهم.
آرینفر ادامه داد: در نمایشگاه اخیر تمرکز خود را در حوزه نقاشی گذاشتیم و برای اینکه نمایشگاه خط مشخص داشته باشد، آثاری را در زمینه منظره و طبیعت بیجان انتخاب کردیم. در این مجموعه آثار ۲۷ هنرمند به نمایش درآمده که بیشتر آنها در قید حیات نیستند و از میان دیگران تعداد زیادی در ایران زندگی نمیکنند. بیشتر کسانی که انتخاب کردیم از هنرمندان نسلهای اول و دوم هنرمندان آکادمیک و افراد تأثیرگذار بر هنر ایران هستند. برای مثال، در این نمایشگاه اثری از لئونیت تاشچیان وجود دارد که متولد ۱۳۰۵ و مسنترین نقاش در قید حیات است. این خانم تنها نقاش نبوده، بلکه شاگردان بسیار زیادی هم تربیت کرده و وجه معلمی او بر وجه تولید اثر هنری قالب بوده است. آثار هنرمندان را از خانوادهها، مجموعهداران و همچنین موزه آرداک مانوکیان متعلق به خلیفهگری ارامنه و تنها موزه آثار هنرمندان ارمنی در تهران دریافت کردیم.
وی افزود: آثاری که در این مجموعه به نمایش درآمده است شاید فقط از نظر موضوعی با هم نقطه مشترک داشته باشند اما هر هنرمند به شیوه خاص خودش به منظره و طبیعت بیجان پرداخته است. جالب است که در این نمایشگاه میتوانیم ببینیم افرادی که در یک دوره فعال بودند آثار بسیار متفاوتی خلق کردهاند. به عنوان مثال گارنیک درهاکوپیان طبیعت بیجان کوبیستی را در همان زمانی کار کرده است که سیمون آیوازیان نقاشیهای آبرنگ رئال انجام میدهد.
آرینفر درباره فعالیتهای پژوهشی درباره هنرمندان ارمنی گفت: هم اکنون در حال تحقیقات میدانی هستیم و از همه هنرمندانی که در قید حیات هستند یا آنها که خانواده یا دوستانشان در دسترسند، درباره زندگی حرفهای آنها توضیحاتی را دریافت میکنیم. فعالیت بسیار مفصلی است و تمرکز ما در حال حاضر بر روی نقاشان ارمنی است.
آرینفر درباره تاثیرگذار هنرمندان ارمنی بر هنر ایران گفت: امروز همه مردم به راحتی میتوانند اطلاعات را از سراسر دنیا دریافت کنند و دیگر تفاوتی میان افراد وجود ندارد اما زمانی که وسایل ارتباطی وجود نداشت و سفر به خارج از کشور چندان رایج نبود، ارامنه با توجه به اینکه معمولاً بخشی از خانواده آنها در خارج از ایران زندگی میکردند، سفرهای زیادی داشتند و به نظر من این مساله مهمی بوده که باعث شده آنها زودتر به اتفاقهای جدیدی که در هنر غرب رخ میداد دست پیدا کنند و به ایران بیاورند. مهمترین نمونه آن شاید مارکو گریگوریان باشد که تاثیرگذاری او بر هنر ایران قابل چشمپوشی نیست و کسی بود که با الهام از دوسالانه ونیز، نخستین دوسالانه را در ایران راهاندازی کرد.
آثاری از مارکو گریگوریان، سونیا بالاسانیان، میشا شهبازیان، ستراک نظریان، ادمان آیوازیان، یرواند نهاپتیان، سمبات درکیورغیان، لئونیت تاشچیان، آلفونس آوانسیان، سرژ آواکیان، سیراک ملکونیان، گارنیک درهاکوپیان، لیلیت تریان، سیمون آیوازیان، هارتون میناسیان، هراچ کاراپتیان، آرمان استپانیان، سروژ بارسقیان، هاکوپ وارطانیان، ویگن سینانی، لئو فریدنی، لئون نازاریان، لیدا خانیان، آرامازاد نازاریان، آرشالویس آقایان، سدا آکوپیانس و کارو دردریان در این نمایشگاه در معرض دید علاقهمندان قرار گرفته است.
نمایشگاه «ریشهها» تا ۲۰ اسفند در نگارخانه جاوید به نشانی خیابان ولی عصر، زرتشت غربی، کوچه یزدان، پلاک ۱۷ برپاست.