سرویس تجسمی هنرآنلاین: هشتمین دوسالانه مجسمه‌سازی تهران در تالار وحدت برپاست. باران حمیدی فارغ‌التحصیل مجسمه‌سازی دانشگاه هنرهای زیبا است و اثری با عنوان "جامانده شماره ۱۱" در این دوسالانه ارائه کرده است. او درباره آثار خود گفت: تمام کارهای من درباره تجربیات شخصی‌ام است. آنها در ارتباط با یکدیگر هستند و هر کاری وابسته به اثر قبل از خود است. کاری که در این دوسالانه نمایش داده‌ام استعاره‌ای از یک چمدان آهنی است که در واقع شبیه یک خانه است که هیچ راه ورودی و خروجی در آن وجود ندارد. این اثر استعاره از ۱۱ خانه‌ای است که در سال‌های عمرم در آنها زندگی کرده‌ام.
حمیدی ادامه داد: در طول عمر خود مشغول تجربه خانه‌های جدید، محله‌های جدید و همسایه‌های جدید بودم، اما هیچ‌وقت فرصت نکردم آنها را کامل بشناسم و با آنها اخت شوم. انگار خانه‌ای که باید محل آرامش و آسایش باشد، برای من تبدیل به ایستگاهی شده است که مدتی کوتاه در آن حضور دارم و بعد باید جابه‌جا شده و به ایستگاه بعدی بروم. به این ترتیب همه خاطرات خود را در یک چمدان تلنبار می‌کنم و همیشه در حال حمل آنها با خود هستم.
او درباره رویکرد بینارشته‌ای دوسالانه گفت: هنر بینارشته‌ای در همه جای دنیا تثبیت شده است و با رویکرد کلی که کشورهای مختلف در هنر خود دارند هماهنگ است. اما به نظر من در هشتمین دوسالانه مجسمه‌سازی این مسئله نتوانست به خوبی اجرا شود. به طور کلی من از کیفیت کارها و برگزاری این نمایشگاه راضی نبودم و احساس می‌کنم به دلیل تاخیر طولانی که در برگزاری این دوسالانه رخ داد بسیاری از هنرمندان خوبی که در ابتدا قصد شرکت در آن را داشتند، به مرور منصرف شدند. همین مسئله باعث شده که کمتر با آثار چشمگیر در این دوسالانه مواجه باشیم.
او درباره غیر رقابتی بودن این دوسالانه گفت: در زمانه‌ای که کرونا و مشکلات اقتصادی وجود دارد، اگر این رویداد به شکل رقابتی برگزار می‌شد باعث می‌شد هنرمندان برای آن تلاش بیشتری بکنند. اگر جایزه‌ای وجود داشت عده بیشتری تصمیم می‌گرفتند که در این دوسالانه شرکت کنند و تلاش می‌کردند سطح آثار خود را بالاتر ببرند تا مورد توجه داوران قرار گیرند. اما به نظر من آثاری که در این دوسالانه به نمایش درآمده از نظر سطح کیفیت بسیار عجیب هستند و به نظر می‌رسد هنرمندان تلاشی برای بالا بردن کیفیت کار خود نکرده‌اند.
حمیدی درباره عدم وجود تم در این دوسالانه گفت: به عنوان یک هنرمند مجسمه‌ساز می‌دانم که اگر در رویدادی تم مشخص کنند، هنرمند به راحتی می‌تواند اثری که خودش می‌خواهد را به رویداد ارائه دهد و تنها در استیتمنت خود به گونه ای اثرش را با تم مورد نظر هماهنگ کند. بنابراین وجود تم تأثیر چندانی بر آثار ندارد.
هشتمین دوسالانه مجسمه‌سازی تهران تا 24 بهمن در تالار وحدت، تالار حافظ و پهنه رودکی برپاست.