سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار نیاز باباتبار با عنوان "باغ سید مصطفی" در گالری دلگشا، نمایشگاه نقاشی زهرا پرکاه با عنوان "ملعبه" در گالری سایه، نمایشگاه آثار ساله شریفی با عنوان "جبروت ماضی" در گالری سو و نمایشگاه نقاشی مهدی چیت‌سازها با عنوان "کوچه‌ها" در گالری اُ سوژه‌های این هفته گالری‌گردی هنرآنلاین هستند.
از روزگار گذشته
نمایشگاه آثار نیاز باباتبار با عنوان "باغ سید مصطفی" در گالری دلگشا برپاست. باباتبار در این مجموعه به موضوعی شخصی پرداخته و خاطره‌ای تجربه نشده را بازنمایی کرده است. سوژه آثار او خانه و باغی قدیمی است که زمانی محل زندگی و تفریح خانواده بوده اما حالا اثری از آن مکان و آدم‌ها نیست.
در تابلوهای این مجموعه داستان زندگی آدم‌ها و ارتباط آنها با محیط اطراف‌شان را می‌بینیم. از یک سو عمارتی باشکوه که در میان باغی زیبا بنا شده و از سوی دیگر درختان و گل‌های اطراف عمارت که بدون واسطه، انسان را در ارتباط با طبیعت قرار می‌دهند، خبر از گذشته‌ای شاد و آرام می‌دهند. آدم‌هایی که در میان درختان ایستاده و مقابل بیننده ژست گرفته‌اند، اگرچه برای او ناآشنا هستند اما برای نقاش نماینده گذشته یک خانواده هستند. بااین‌حال آنها نمی‌توانند خود را به این مکان باصفا محدود کنند و با بیرون زدن از مرزهای باغ، سفرهایی به نقاط دیگر را آغاز می‌کنند که آنها را به ساحل دریا می‌رساند و شاید همین موضوع آغازی برای از دست رفتن "باغ سید مصطفی" و خوشی‌های آن باشد.
باباتبار در تعدادی از تابلوهایش تنها به نمایش عناصر طبیعی پرداخته و حضور انسان را از آنها حذف کرده است. درختان تنهایی که در مقابل دریایی آبی قرار گرفته‌اند، از باغ و جایگاه اصلی خود جدا شده و در مکانی بی‌ربط قرار گرفته‌اند که شاید در نگاه اول خوشایند به نظر برسد، اما شاید در طولانی‌مدت به دلیل ناهماهنگی با آن محیط امکان ادامه حیات آنها فراهم نباشد.
این آثار نشانی از رومانتیسیسم دارند. هنرمند در تعدادی از آثار و به ویژه آنها که دارای فیگورهای انسانی هستند با استفاده از کنار هم قرار دادن لکه‌های رنگ، تصاویری مبهم و بدون مرزهای مشخص به وجود آورده است که رنگی از خیال و خاطره دارند و بازی نور و رنگ در آنها دیده می‌شود.
نمایشگاه آثار نیاز باباتبار تا ۱۰ آذر در گالری دلگشا به نشانی خیابان مفتح جنوبی، خیابان سمیه، نبش رامسر، پلاک ۶۳ برپاست.
بازیچه‌های مدرن
نمایشگاه نقاشی زهرا پرکاه با عنوان "ملعبه" در گالری سایه برگزار شد. در این آثار با یک شخصیت محوری مواجه هستیم که در بیشتر تابلوها حضور دارد و در موقعیت‌های متفاوتی قرار گرفته است. فضای غالب در این آثار، یادآور یک سیرک رنگارنگ و شلوغ است که هدف آن تفریح و سرگرم کردن مخاطبانش است. بااین‌حال آنچه در این مجموعه دیده می‌شود را می‌توان پشت‌صحنه این سیرک دانست.
زنی جوان با لباس‌ها و تزیینات رنگارنگ، ایفاگر نقش‌های اصلی است. اما چهره او نشان‌دهنده غم و ناراحتی و اجبار برای قرار گرفتن در این موقعیت است. او ناچار به انجام کارهایی است که تمایلی به آنها ندارد و مانند عروسکی بی‌اراده، توسط دیگران کنترل می‌شود. او تفاوتی با حیوانات این سیرک ندارد و همه آنها وسیله‌ای برای سرگرمی هستند که به اجبار در حال ایفای نقشی هستند.
فضای تیره تابلوها با رنگ‌های سیاه و قرمز، محیطی سنگین و خفقان‌آور به وجود آورده است که از آن گریزی نیست و حس ناراحتی و اضطراب دلقک سیرک را به بیننده منتقل می‌کند. او حتی گاهی اوقات از حیوانات اطراف خود هم در موقعیت پایین‌تری قرار گرفته و بازیچه آنها شده است.
پرکاه در این آثار به جایگاه انسان در دنیای معاصر توجه داشته و او را به عنوان بازیچه‌ای در دست قدرت‌های بالاتر نشان داده است. افرادی به ظاهر مستقل که موقعیت‌های اجتماعی و شغلی برای خود ایجاد می‌کنند، اما در واقع اجراکننده خواسته‌های کسانی هستند که شاید هیچ‌گاه شناخته و دیده نشوند.
به یاد باغ‌های کهن
نمایشگاه آثار ساله شریفی با عنوان "جبروت ماضی" در گالری سو برپاست. شریفی در این مجموعه نگاهی به تاریخ و گذشته داشته است، اما برای این کار نه از داستان‌ها و حوادث تاریخی، که از یک المان معماری بهره گرفته است. حوض‌ها و فواره‌ها موضوع آثار این مجموعه هستند. شریفی در آثار خود شکل‌های متنوعی از حوض‌ها را همراه با آب‌نماهایی نمایش داده است که فواره‌هایی به شکل‌های مختلف ایجاد می‌کنند.
حوض و آب پیوندی محکم با باغ دارند، پس در این آثار نیز شاهد باغ‌هایی سرسبز و پرطراوت هستیم و همه تابلوها پوشیده از دو رنگ آبی و سبز هستند. استفاده از رنگ‌های آبرنگی نیز باعث ایجاد فضایی لطیف و ملایم شده است که پیوند آن با آب، تشدید کننده حس وجود آب در تابلوها است.
شریفی گاه دورنمایی از یک منظره را به تصویر کشیده و درختان و آب را در فرم کلی آنها نمایش داده است و گاه به منظره موردنظر نزدیک‌تر شده و جزییات بیشتری از آن را به تصویر کشیده است. اما نکته قابل‌توجه در همه آثار وجود نوعی تصنع و دست‌ساز بودن است. همه این باغ‌ها و حوض‌ها ساخته دست انسان و شکل گرفته توسط او هستند. آب، نه جریانی روان در میان جوی و رودخانه، که محصور شده در میان فرمی دایره، مربع یا چندضلعی است و فواره‌ای که میان آن قرار دارد نه فقط برای زیبایی که برای ایجاد حرکت در آب و ممانعت از گندیدگی آن است.
شریفی بر یکی از دیوارهای گالری تکه‌هایی از نقشه‌های فرش را به‌عنوان نمادی از باغ ایرانی قرار داده است تا یادآور اهمیت باغ و آب در زندگی ایرانیان قدیم باشد تا جای خالی آنها را در زندگی امروز یادآوری کند.
نمایشگاه آثار ساله شریفی تا 26 آبان‌ماه در گالری سو به نشانی خیابان ویلا، خیابان سمیه، خیابان پورموسى، شماره ۳۰ برپاست.
گذری در شهر
نمایشگاه نقاشی مهدی چیت‌سازها با عنوان "کوچه‌ها" در گالری اُ برگزار شد. همان‌گونه که از نام مجموعه پیداست، چیت‌سازها در این آثار به نمایش کوچه‌های مختلف و ویژگی‌های آنها پرداخته است. این کوچه‌ها اغلب خالی از حضور هر عابر و موجود زنده هستند و آنچه برای نقاش اهمیت داشته است ثبت عناصر موجود در آنها و ویژگی‌های بصری کوچه‌هاست.
چیت‌سازها کوچه‌هایی قدیمی را انتخاب کرده است که امروزه در شهرهای بزرگ کمتر نشانی از آنها پیدا می‌شود. کوچه‌های بن‌بست یا کوچه‌هایی با راه عبور باریک و پیچ در پیچ، نه تنها نوعی از شهرسازی و معماری بلکه شیوه‌ای از زندگی را نشان می‌دهند که اگرچه هنوز وجود دارد اما هر روز کمرنگ‌تر می‌شود.
اما جدا از سوژه آثار، آنچه بیشتر جلب‌توجه می‌کند وجوه نقاشانه آنهاست. چیت‌سازها به گونه‌ای رنگ‌ها را در کنار هم قرار داده است که سکون و ایستایی کوچه و اجزای آن را کمتر کند. حرکات دورانی قلم و منحنی‌های اندکی که در زوایا و گوشه‌ها به وجود آمده است، حسی از تحرک را در تصویر ایجاد می‌کنند. او در استفاده از رنگ نیز با گشاده‌دستی، طیف متنوع و گسترده‌ای از رنگ‌ها را به کار برده است که در حالت طبیعی به چشم نمی‌آیند. زردها و آبی‌ها، سبزها و بنفش‌ها، در کنار هم قرار گرفته‌اند تا خاکستری کوچه‌ها را بپوشانند و به آنها روح دهند. بازی نور و سایه و اغراق در آن باعث ایجاد کنتراست زیادی در تصاویر شده و انرژی و تحرک فضا را افزون کرده است.