سرویس تجسمی هنرآنلاین: فرزاد ادیبی از جمله طراحان گرافیک شناخته شده است که در روزهای بحران شیوع کرونا، با انتشار طرح‌هایی در فضای مجازی، در تلاش برای ارائه راهکارهایی برای مقابله با بیماری بود. ادیبی در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره این موضوع گفت: اواخر سال 98 فکر کردم که برای کمک به رفع بحران کرونا از من به عنوان طراح گرافیک چه کاری ساخته است. کم‌کم به این نتیجه رسیدم که پیام‌های بهداشتی و پیشگیری را به زبانی ساده و قابل فهم برای مخاطب عام طراحی کنم و مخاطب هدف را به لحاظ فرهنگی، گروهی از افراد جامعه در نظر گرفتم که معمولاً به پیام‌های بهداشتی بی‌توجه‌اند.
ادیبی ادامه داد: فکر کردم بهتر است این پیام‌ها در سطح گسترده‌تری منتشر شوند، بنابراین به یک پویش فکر کردم و تصمیم گرفتم از همکاران دیگرم نیز کمک بگیرم. هدف از این پویش، اول آگاهی بخشی به گروه کم‌توجه جامعه بود و دوم مشغول کردن گروهی از طراحان جوان که در خانه بمانند و کار کنند و به اجتماع آگاهی بدهند. در این‌ارتباط با دوستان طراح مشورت کردم و به نوعی استمداد داشتم تا کمک کنند، اما تعداد انگشت‌شماری کمک کردند و در آغاز 10 پیام بهداشتی را انتخاب کردیم.
این طراح ادامه داد: هر شب ساعت 9 این کارها در صفحه اینستاگرام تعدادی از دوستان با هشتک (#گرافیک_علیه_کرونا) منتشر شد و پس از پیام بیستم تعداد کارها به 2800 اثر رسیده بود. در زیرنویس کارها می‌نوشتیم که این طرح‌ها داوری نمی‌شوند و در گروهی که شکل گرفت بسیاری از افراد یکدیگر را نمی‌شناختند و کسی استاد یا رئیس نبود. هدف ما تولید آثاری بود برای آگاهی‌بخشی به مردم و عیار هنری آثار هم چندان مطرح نبود تا دانشجویان و جوانان بیشتری به تولید اثر مشغول باشند. برای اینکه تعداد بیشتری کار تولید شود، هیچ فیلتری برای آثار در نظر نگرفتیم و هر شخصی با هر کیفیتی کارش را با آن هشتک در صفحه خودش منتشر می‌کرد. اگر این پیام‌ها توسط حتی یکی از مخاطبان هم دیده می‌شد و آن مخاطب متوجه و پیشگیری می‌کرد، ما به هدف‌مان رسیده بودیم.
او درباره نحوه انتخاب پیام‌ها گفت: پیام‌های سازمان بهداشت جهانی (Who) را از سایت آن گرفته و ترجمه می‌کردیم. سپس فراخوان آن را در فضاهای مختلف منتشر می‌کردیم و کارهایی که بر اساس آن پیام طراحی شده بود را فردا شب در صفحات شخصی خودمان منتشر می‌کردیم.
ادیبی درباره بازخورد این پویش گفت: این آثار خوب دیده شدند و از بازخوردهای مخاطبان متوجه شدم که تاثیرگذار بوده‌اند. حتی یکی از دوستان تماس گرفت و گفت شهرداری مشهد این آثار را دیده و می‌خواهد تعدادی از آنها را برای بیلبوردها و اماکن عمومی شهر استفاده کند. گفتم می‌توانند با هشتک مورد نظر کارها را ببینند و هرکاری را که انتخاب کردند با طراح آن مذاکره کنند. خودم هم تعدادی از کارهایم را با اندازه پوستر و کیفیت قابل چاپ در کانال تلگرامم منتشر کردم و نوشتم که هر نهاد و سازمانی می‌تواند آنها را دانلود و منتشر کند.
او درباره جایگاه رشته گرافیک در چنین شرایطی گفت: اصل رسالت گرافیک همین آگاهی بخشی با تصویر است. در چنین مواقعی هیچ هنر دیگری به اندازه گرافیک نمی‌تواند مؤثر واقع شود. محصولاتی مثل پوستر، با شیوه‌های نمایشی مثل موشن گرافیک می‌تواند به خوبی آگاهی‌بخش باشد و پیام‌های بهداشتی را مفهوم و ملموس کند. البته همکاران بیشتری به موضوع کرونا پرداختند اما بعضی‌ها از هشتک "گرافیک علیه کرونا" استفاده نکردند یا عده‌ای ترجیح دادند مخاطب‌شان هنرمندان باشند. آن کار هم ارزش خود را دارد اما مخاطب هدف آن کف جامعه نیست و تأثیری در پیشگیری از بیماری ندارد.