سرویس تجسمی هنرآنلاین: احمد عربانی هنرمند کاریکاتوریست در گفتوگو با هنرآنلاین درباره گذران روزگار قرنطینه با بیان اینکه حدود سه ماه است که کارهای خود را در خانه ادامه میدهد، افزود: یکی از کارهای من حضور در برنامه اینترنتی "دم خروس" است که توسط گروهی از طنزپردازان تهیه میشود. قبل از شیوع کرونا برای ضبط آیتمهای خود به استودیو میرفتیم و هر شخصی یک بخش را در سبک خودش اجرا میکرد. من هم در آیتمی به نام "تونل مکان" تاریخ را با چاشنی طنز بر اساس متنی از جابر حسینزاده اجرا میکنم. اما حالا به دلیل شیوع کرونا این کار را در خانه انجام میدهم و تمام امکانات ما به فیلمبرداری با موبایل و استفاده از نور چراغ مطالعه محدود شده است.
او با اشاره به کاریکاتورهایی که در روزنامه شهروند منتشر میکند گفت: تعدادی کاریکاتور با موضوع کرونا طراحی کردم و در آخرین طرح خود افرادی را به تصویر کشیدم که پس از پایان کرونا به خیابانها ریخته و شادی میکنند. طرحهایی که در این مدت دیدیم معمولا مرتبط با خود بیماری کرونا یا طرحهایی غمانگیز هستند. اما من در این طرح خواستم شادی را به تصویر بکشم، بنابراین چنین صحنهای را نمایش دادم و لبخند روی لبهای مردم آوردم.
او با اشاره به اینکه از ۱۴ سالگی شروع به نوشتن خاطرات خود کرده است گفت: تا به حال چندین کتابچه با نوشتههای من پر شده است. در این سالها به دلایل مختلف از نوشتن خاطرات باز میماندم اما بار دیگر این کار را ادامه دادهام. در این دفترها خاطراتی از دوران نوجوانی، سربازی، تجربیاتم در مجله توفیق، روزنامهها و مجلات گوناگون، کارهای انیمیشن، حضور در کانون پرورش فکری و... وجود دارد و هم اکنون نیز در حال نوشتن خاطرات دوران کرونا هستم. در این تعطیلات فرصتی به دست آوردم که این خاطرات را مرتب کنم و قصد دارم در آینده آنها را به چاپ بسپارم.
عربانی ادامه داد: گهگاه طرحهایی موضوعی به ذهنم میرسد که برای آنها طراحی میکنم و اتودها را کنار میگذارم تا در آینده روی آنها کار کنم و در صورت امکان نمایشگاهی از آنها ترتیب دهم. سال گذشته در یک نمایشگاه گروهی کاریکاتور در گالری شمیس حضور داشتم و پیش از آن هم یک نمایشگاه با همکاری کامبیز درمبخش و جواد علیزاده داشتیم، اما امسال برنامه نمایشگاهی من مشخص نیست و نمیدانیم که شرایط چگونه پیش میرود.
این هنرمند ادامه داد: انسان باید در هر شرایطی تلاش کند تا روحیه خود را حفظ کند. میدانم که شرایط فعلی بسیار سخت است و بسیاری از ما خانهنشین شدهایم، با وجود این باید فعال باشیم و روحیه خود را حفظ کنیم. گاه به این فکر میکنم که آیا پس از پایان کرونا ما آدمها همان روحیه قبل را داریم یا تغییر میکنیم؟ امیدوارم مردم نشاط خود را از دست ندهند و از این دوران برای نوآوری در هنر، صنعت و... استفاده کنند. البته این کار بسیار سخت است اما باید روحیه خود را برای ادامه زندگی حفظ کنیم.