به گزارش هنرآنلاین، در نمایشگاه حاضر نقاشی‌هایی زیبا از دو دوره آثار گارنیگ، کارهای مشبک و طبیعت بی‌جان، با تکنیک ترکیب مواد روی چوب ارائه شده که طی سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۶۹ خلق شده‌اند و حتی از منظر بازخوانی تاریخ شفاهی هنر ایران حائز اهمیت هستند.
پاییز سه سال پیش بود که گالری آریا در سلسله رویداد پژوهشی نمایشگاهی "بازخوانی هنر مدرن ایران" زیر عنوان " هنرمند غایب" گارنیک درهاکوپیان را پس از ۳۸ سال دوری از مراکز هنری به دیوار گالری آورد و با او در آرت دوبای هم شرکت کرد و با چنان استقبالی روبرو شد که موزه معتبر LACMA یک اثر از این هنرمند را خرید و به گنجینه‌اش علاوه کرد.
حمیدرضا کرمی منتقد هنر، در دیوار نوشت این نمایشگاه زیر عنوان تصویرِ دوگانگی نوشته است : "آثار مشبکی که در این نمایش به تماشا گذاشته می‌شوند، برای اولین بار نمایانگر جنبۀ کم‌تر دیده شده‌ای از ظهور و جلوۀ حروف و خط به مثابۀ نماد در کارهای هنرمند هستند. چنین رویکردی به نمادگرایی که پیشتر به شکل تنیده شدنِ نشانه‌هایی از اشیا یا اعضا و اندام انسانی در بافتار و طرحی درهم پیچیده در این آثار نمود پیدا می‌کرد، اکنون به صورت پراکندگیِ حروف در ترکیب‌بندی‌های مشابه پِی گرفته می‌شود، که گاه تنها حروف به خودیِ خود بی‌آنکه واژه‌ای (و به تبعِ آن، معنایی) را برسانند می‌نمایاند تا به نقش نمادین زبان اشاره کند، و گاه معنا و دلالت صریح واژه‌ای چون "پوچ" را به‌قصد دعوت به تأمل در آن بستر برجسته می‌سازد.
نقاشی‌های طبیعت بی‌جان هاکوپیان ادامۀ دلبستگی دیرپایی است که از سال‌های آغازین حیات حرفه‌ای‌اش با او همراه بوده. ترکیب‌بندی‌های چشم‌نواز او از آرایش اشیا (سازها، گل¬ها، گیاهان، گلدان¬ها، میوه-ها، و ظرف‌ها) که با همان اسلوب آشنای خراش و رنگ‌گذاری روی سطح سیمانی اجرا می‌شوند، مضمون و درون‌مایه‌ای تکرارشونده در تمام این سال‌ها بوده است. به نظر می‌رسد برای نقاشی که از آغاز در بازنماییِ سوبژکتیو جهانی که در گذر از صافیِ ذهن او به قوارۀ نقش اندازی‌های انتزاعی درمی‌آید، و تاکید و تأمل بر تنش میان عناصر کلاسیک طراحی و ترکیب‌بندی هندسی را جستجو می‌کند، چیدمان اشیا ازاین‌دست در نقاشی، بازگشت به لذت ساده و بی‌واسطۀ نگاه به چیزها باشد."
نمایشگاه گارنیک درهاکوپیان تا چهارم بهمن در گالری آریا به نشانی خیابان ولیعصر، بالاتر از خیابان بهشتی، کوچه زرین، پلاک ۱۰ دایر است.