به گزارش هنرآنلاین، صفا سبطی، دبیر هیئت‌مدیره انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران، درباره غیررقابتی بودن هشتمین دوسالانه ملی مجسمه‌سازی گفت: برحسب رویکردهای معاصر، معیار و مبنایی که بتوان اثر هنری را با آن ارزش‌گذاری کرد وجود ندارد. در دوره‌های قبلی معیارهایی برای ارزش‌گذاری آثار هنری به کار می‌رفت، اما وقتی وارد دوران معاصر می‌شویم این معیارها قابل‌پذیرش نیستند و بنابراین رقابتی بودن در تضاد با رویکرد معاصر است.
سبطی ادامه داد: از سوی دیگر شورای سیاست‌گذاری دوسالانه بر این اعتقاد است که رقابتی بودن یک چرخه نادرست را بنا می‌کند زیرا عده محدودی در یک رویداد برنده می‌شوند و سایرین مقامی به دست نمی‌آورند. ضمن اینکه اصولاً کارکرد دوسالانه با جشنواره متفاوت است. در جشنواره‌ها به جایزه و انتخاب نفرات برتر توجه می‌شود اما دوسالانه‌ها جریان‌های هنر را به نمایش می‌گذارند و به همین دلیل رقابت در آنها مفهومی ندارد.
او با اشاره به موضوعی نبودن دوسالانه هشتم گفت: مرکز توجه این دوسالانه بر روند شکل‌گیری اثر، از مرحله تولید ایده تا ساخت و شکل‌گیری اثر است و درعین‌حال به گسترش مفهوم مجسمه و استفاده از سایر رسانه‌های هنری نیز توجه دارد. این روند شکل‌گیری اثر توسط گروه‌های ارتباطی مستندسازی شده و اطلاعات به‌دست‌آمده در این زمینه از طریق سایت و فضای مجازی منتشر می‌شود تا هنرمند در ارتباط با مخاطب، جامعه و منتقدان باشد و تحت تأثیر همه این مسائل، اثر هنری تولید می‌شود.
سبطی ادامه داد: هر هفته گزارشی از روند فعالیت هنرمندان تهیه می‌شود و در واقع هنرمند مانند نقطه مرکزی است که حول او اطلاعات مختلفی گردآوری می‌شود و در اختیار دیگران قرار می‌گیرد. این کار مانند نقد تکوینی است که در آن مسائلی مانند موقعیت فعلی هنرمند، سابقه کاری، شرایط خلق اثر و... موردتوجه قرار می‌گیرد.
او با اشاره به تجربی بودن این رویداد و احتمال به نتیجه نرسیدن روند کار هنرمندان گفت: در پروژه‌های پژوهشی ابتدا یک فرضیه تعریف می‌شود و پس از طی روند کار، ممکن است نتیجه موردنظر به دست نیاید. روند تجربی در هنر نیز چنین شرایطی را دارد و ممکن است ایده اولیه پس از طی مراحل کار به نتیجه نرسد. با این‌حال همان روند و نتیجه‌ای که به‌دست‌آمده است نیز به عنوان یک تجربه قابل ارائه به مخاطب است.
سبطی درباره انتخاب باغ کتاب به عنوان محل برگزاری هشتمین دوسالانه مجسمه گفت: برای اولین بار دوسالانه از محل موزه خارج شده و به یک فضای عمومی‌تر می‌آید تا با افراد بیشتری ارتباط برقرار کند که پیش‌ازاین سابقه حضور در چنین رویدادهایی را نداشتند. آنها آثار هنری را می‌بینند و به این ترتیب مخاطبان جدیدی جذب می‌شوند. این دوسالانه می‌خواهد ارتباط اجتماعی بیشتری برقرار کند و یکی از ویژگی‌های هنر معاصر نیز این است که از نخبه‌گرایی خارج شده و عمومی‌تر شود. ما باید تابع رویکردهای معاصر باشیم و بپذیریم که در این دوران هنر با جامعه ارتباط نزدیک‌تری دارد.
سبطی ادامه داد: از سوی دیگر این تغییر مکان امکان جدیدی در اختیار هنرمندان قرار می‌دهد و آنها می‌توانند با توجه به فضایی که خودشان انتخاب می‌کنند، ایده پردازی کرده و اقدام به ساخت اثر کنند. این مسئله نیز تابع رویکردهای معاصر است که مکان را جزئی از کار می‌داند. در این دوسالانه، فضا موردتوجه قرار گرفته و یکی از مشخصات این دوره بی‌ینال، مکان محور بودن آثار است.
هشتمین دوسالانه ملی مجسمه‌سازی تهران با دبیری محمود بخشی، 16 اسفند 1398 تا 19 اردیبهشت 1399 در باغ کتاب تهران برگزار می‌شود.