سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی کیان وطن با نام "شهر فیل" در گالری هما، نمایشگاه نقاشی فرشید ملکی در گالری هور، نمایشگاه نقاشی مریم صالحی با نام "گویای خموش" در گالری ویستا و نمایشگاه نقاشی محمدرضا میرزایی با نام "خطوط منقطع - خطوط ممتد" در گالری طراحان آزاد، سوژه‌های این هفته گالری‌گردی هنرآنلاین هستند.

قصه پر غصه

نمایشگاه نقاشی کیان وطن با نام "شهر فیل" در گالری هما برپاست. وطن این مجموعه را با الهام از نمایش "شهر قصه" اثر بیژن مفید خلق کرده است و ضمن حفظ بسیاری از عناصر آن، داستان را در دنیای امروز روایت کرده است. مخاطب این نمایشگاه با توجه به دانستن داستان شهر قصه، پیش‌زمینه‌ای برای درک مفاهیم آن دارد، اما کسی که داستان اصلی را نداند نیز می‌تواند با دیدن شخصیت‌ها و صحنه‌ها، موضوع کار را درک کند.

در شهر قصه آدم‌هایی را دیدیم که ماسک یک حیوان را بر سر داشتند و ویژگی‌های اخلاقی را بروز می‌دادند که در آن حیوان نیز شاخص بود. در این نمایشگاه نیز آدم‌ها به شکل‌های مختلف با حیوان ترکیب‌شده‌اند. گاه ماسک بر سر دارند، گاه ماسک را به‌گونه‌ای روی سر گذاشته‌اند که چهره آنها دیده می‌شود و گاه بدون وجود ماسک، ویژگی‌های دیگری مانند شاخک حشرات را بر سر دارند که بر غیر انسان بودن آنها تاکید دارد.

نمایشگاه نقاشی کیان وطن در گالری هما

اما این تغییر و دگردیسی تنها در غالب تبدیل از انسان به حیوان نیست، بلکه انسان گاه از مرحله حیوانی نیز پایین‌تر آمده و با اشیاء ترکیب‌شده است. نمونه آن زنی است که به‌جای سر او یک توپ پلاستیکی قرار دارد و نی‌های پلاستیکی مانند شاخک از آن روییده است.

فیل، شخصیت اصلی شهرقصه است که به دلیل دخالت‌ها و ناآگاهی سایر شهروندان، هویت خود را از دست داد. در این نمایشگاه نیز با فیلی بدون خرطوم مواجه هستیم که عاج‌های او به‌جای شاخ روی سرش قرار دارد، اما ظاهراً خود را به همین شکل پذیرفته است و به زندگی ادامه می‌دهد. این موجود که هویت و اصالت خودش با سؤال مواجه است حتی می‌تواند لباسی شاهانه بر تن کند و ادعای حکمروایی بر دیگران را داشته باشد.

در این تابلوها عناصر متعددی وجود دارد که تعلق داشتن آنها به زمان‌های مختلف، از گذشته تا امروز را نشان می‌دهد. سواری بر گاو و الاغ و عکس گرفتن مقابل دوربین‌های قدیمی بزرگ از یک‌سو و سلفی گرفتن با موبایل و پوشش‌های امروزی از طرف دیگر، نمایانگر آن است که شهر قصه همیشه جایی برای زندگی ماست.

 نمایشگاه نقاشی کیان وطن تا 13 آبان در گالری هما واقع در خیابان کریم‌خان زند، خیابان سنایی، کوچه چهارم غربی، پلاک ۸، واحد یک میزبان هنردوستان است.

 

آدم‌های بی جغرافیا

نمایشگاه نقاشی فرشید ملکی در گالری هور برپاست. ملکی در این مجموعه تصاویری رنگین را بر روی بوم و چند کار سیاه‌وسفید را روی کاغذ به نمایش گذاشته است. این آثار در ادامه کارهای پیشین ملکی نشان‌دهنده آدم‌هایی هستند که در فضایی ناشناخته به تنهایی یا در کنار حیوانات و انسان‌های دیگر دیده می‌شوند.

گاه پرتره یک شخص را می‌بینیم، درحالی‌که صورت او محو شده و عملا مشخص نیست که تصویر چهره چه کسی نقاشی شده است و این موضوع در تقابل با هدف نقاشی پرتره است. در جایی دیگر چهره‌های چند وجهی را می‌بینیم که مانند نقاشی‌های کوبیستی، صورت را از زوایای گوناگون نشان می‌دهد. در تعدادی از آثار با حضور گروهی از آدم‌ها مواجه هستیم، اما بودن در میان جمع به معنای ارتباط آدم‌ها با یکدیگر نیست و به نظر می‌رسد هر کدام از آنها حریمی نامرئی برای خود ایجاد کرده است تا مانع از نزدیک شدن دیگران شود. در صورتی هم که رابطه‌ای میان آنها شکل‌گرفته باشد، به درگیری منجر شده است و این اتفاق با نمایش سرهایی که در هم فرورفته‌اند به نمایش درآمده است.

نمایشگاه نقاشی فرشید ملکی در گالری هور

فیگورهای دفرمه شده که متعلق به هیچ جغرافیای خاصی نیستند و حتی گاه جنسیت آنها نیز نامشخص است، در فضای شهری یا طبیعت سرگردان هستند و قرار گرفتن همه عناصر در کنار هم، فضایی هولناک را به وجود می‌آورد که خبر از فاجعه می‌دهد. ملکی در این آثار علاوه بر سرگردانی و ترسی که در آدم‌های تنهای نقاشی‌هایش وجود دارد، فضای متشنج و غیرقابل پیش‌بینی دنیای امروز را به تصویر کشیده است.

نمایشگاه نقاشی فرشید ملکی تا 20 آبان در گالری هور برپاست. این گالری در خیابان مطهری، خیابان میرزای شیرازی شمالی، کوچه نعیمی، شماره 12 قرار دارد.

 

ارزش اشیاء

نمایشگاه نقاشی مریم صالحی با نام "گویای خموش" در گالری ویستا برپاست. آنچه در این مجموعه دیده می‌شود تصاویری قدیمی است که جنبه‌ای تاریخی دارند. عکس‌هایی که قدمت آنها به دوره قاجار برمی‌گردد و نوازندگان و گروه‌های موسیقی آن زمان را نشان می‌دهد، بر بوم نقاشی صالحی قرارگرفته‌اند اما هدف هنرمند صرفاً بازنمایی این تصاویر نبوده است. هیچ‌کدام از عکس‌ها به شکل طبیعی در نقاشی دیده نمی‌شوند بلکه همه آنها اعوجاج یافته و حذف و اضافه‌هایی در آنها به وجود آمده است.

در این تابلوها اشیاء به‌اندازه آدم‌ها اهمیت دارند. از سازهایی که به عنوان ابزار کار نوازنده، از مهم‌ترین عناصر این عکس‌ها به شمار می‌روند، تا اشیایی مانند چراغ‌نفتی، گلدان و... که کاربردی تزیینی در عکس‌ها داشته‌اند، از محل اصلی خود جدا شده و انگار که در گردبادی قرار گرفته باشند، در فضای کادر سرگردان هستند و حتی جلوتر و بزرگ‌تر از خود نوازنده دیده می‌شوند. به‌این‌ترتیب اهمیت و جایگاه آنها افزایش‌یافته و از عناصر صرفا تزیینی که حتی توجهی را به خود جلب نمی‌کنند، فراتر می‌روند.

نمایشگاه نقاشی مریم صالحی در گالری ویستا

از سوی دیگر در این تصاویر با افرادی مواجه هستیم که تولید صدا از حنجره یا ساز، مهم‌ترین ویژگی آنهاست. اما در عکس‌ها آنها افرادی بی‌تحرک هستند که به دوربین خیره شده‌اند و با نشنیدن صدای آنان، مخاطب نمی‌تواند شناخت و درکی نسبت به جایگاه آنان داشته باشد. اما شکست فرم‌ها و کش آمدن تصاویر توسط نقاش و تغییر فضای عکس در این نقاشی‌ها باعث شده است اندک حرکتی در این تصاویر به وجود آید.

نمایشگاه نقاشی مریم صالحی با نام "گویای خموش" تا 3 آبان در گالری ویستا برپاست. گالری ویستا به نشانی خیابان مطهری، خیابان میرعماد، کوچه دوازدهم، پلاک 11 میزبان علاقه‌مندان به هنرهای تجسمی است.

 

 

از خط تا فرم

نمایشگاه نقاشی محمدرضا میرزایی با نام "خطوط منقطع - خطوط ممتد" در گالری طراحان آزاد برپاست. میرزایی در این مجموعه به ورزش، ورزشکاران و تصاویر ورزشی پرداخته است. آنچه در این تابلوها دیده می‌شود صحنه‌هایی از یک مسابقه ورزشی یا تصویری از ورزشکاران در کنار یکدیگر است که معمولا پس از پایان یک مسابقه ورزشی از تیم برنده ثبت می‌شود. نقاش با الهام از این عکس‌های ورزشی به خلق نقاشی‌های پرداخته است که به دلیل شیوه خاص ثبت تصویر، تفاوت‌های زیادی با آنچه در قالب عکس دیده می‌شود دارد.

میرزایی در این آثار دخل و تصرفی در تصویر اصلی نکرده و صحنه‌ها به شکلی طبیعی به چشم می‌آیند، اما ویژگی اصلی این تصاویر نحوه استفاده از خط برای ایجاد فرم‌ها و سطوح است. خطوط نازک و کوتاه که منظم و حساب شده در کنار هم قرارگرفته‌اند می‌توانند همه شکل‌ها را به وجود آورند. انبوه خطوط مستقیم و صاف می‌توانند زمین، آسمان، سکوها و... را به وجود آورند و زمانی که همین خطوط نازک بر روی مسیری منحنی قرار می‌گیرند، فیگورها و لوازم ورزشی و... را شکل می‌دهند.

نمایشگاه نقاشی محمدرضا میرزایی در گالری طراحان آزاد

کنار هم قرار دادن این خطوط دقت و زمان زیادی را طلب می‌کند و این موضوع می‌تواند در ارتباط مفهومی با این موضوع باشد که ورزشکاران حرفه‌ای با برنامه‌ریزی دقیق و تمرین‌های سخت و مداوم موفق می‌شوند به صحنه مسابقات راه پیدا کنند. اما نکته دیگری هم در این تصاویر جلب‌توجه می‌کند. آنها نشان‌دهنده دوره‌ای از تاریخ ورزش زنان در ایران هستند که در سال‌های بعد ادامه پیدا نکرد و این مجموعه مروری بر آن تصاویر تاریخی است.

نمایشگاه نقاشی محمدرضا میرزایی با نام "خطوط منقطع - خطوط ممتد" تا 2 آبان در گالری طراحان آزاد به نشانی میدان فاطمی، میدان گلها، میدان سلماس، شماره 5 برقرار است.