سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی عرفان شهیاد با نام "آن" در گالری ویستا، نمایشگاه نقاشی ایمان افسریان در گالری اثر، نمایشگاه نقاشی داریوش قره‌زاد با نام "زمانی دیگر" در گالری طراحان آزاد و نمایشگاه نقاشی جواد علی‌محمدی اردکانی با نام "زندگی" در گالری فرمانفرما سوژه‌های این هفته گالری‌گردی هنرآنلاین هستند.
فروپاشی و پیوند
نمایشگاه نقاشی عرفان شهیاد با نام "آن" در گالری ویستا برپاست. آثاری که در این مجموعه به نمایش درآمده است تکنیک و فضای ثابتی دارند، اما با ایجاد تغییراتی در رنگ، فرم و ترکیب‌بندی، تصاویر متنوعی به وجود آمده است. نخستین چیزی که با دیدن این آثار توجه مخاطب را به خود جلب می‌کند نحوه استفاده از متریال است. در واقع به نظر می‌رسد در نظر نقاش، ماده مهم‌ترین بخش این آثار بوده و بر اساس قابلیت‌های آن، تصاویری با مفاهیم گوناگون به وجود آمده است.
رنگ‌هایی که بر سطح بوم گسترده شده‌اند، بافت خاصی دارند و سایه روشن‌هایی که روی آنها وجود دارد فرم‌هایی را به وجود می‌آورد که به اجزای بدن انسان شبیه هستند. این اجزای درهم‌رفته و به هم پیچیده، هم‌زمان دو حس آفرینش و مرگ را تداعی می‌کنند. از یک‌سو به نظر می‌رسد این فرم‌ها از درون یک هسته مرکزی در حال پیدایش و تکثیر هستند و از سوی دیگر می‌توان فرم یک پارچه‌ای را تصور کرد که در حال فروپاشی و از هم گسیختن است. آنچه در نهایت دیده می‌شود ترکیبی از احساسات متناقض انسانی و چرخه حیات است.
شهیاد در هر تابلو از رنگ‌های محدودی استفاده کرده است. فیگورها اغلب خاکستری هستند و بر روی زمینه‌ای با رنگ تند یا خاکستری‌های رنگی قرارگرفته‌اند. تنها در یک تابلو است که سوژه اصلی را با رنگ قرمز تند بر روی زمینه سفید می‌بینیم و تنها در همین اثر است که به جز فرم اصلی، خطوط منحنی و دایره نیز بر زمینه کار دیده می‌شود.
نمایشگاه نقاشی عرفان شهیاد تا 9 مهر در گالری ویستا برپاست. گالری ویستا به نشانی خیابان مطهری، خیابان میرعماد، کوچه دوازدهم، پلاک 11 میزبان علاقه‌مندان به هنرهای تجسمی است.
کهنگی زمان
نمایشگاه نقاشی ایمان افسریان در گالری اثر برپاست. در این نمایشگاه نیز مانند بیشتر آثاری که از افسریان در ذهن مخاطب مانده است با تصاویری از فضاهای خالی و متروک، خانه‌های قدیمی و اشیاء موجود در آنها مواجه هستیم. توجه افسریان بر جزییات است، اما این جزء می‌تواند یک دیوار از خانه باشد و یا گوشه‌ای نم‌کشیده از سقف. در واقع هنرمند برای نقاشی کردن به دنبال سوژه‌ای خاص با شمایل زیبا یا مفهومی ویژه نبوده است، بلکه ساده‌ترین، در دسترس‌ترین و حتی دور از ذهن‌ترین عناصر می‌تواند به سوژه نقاشی‌های او تبدیل شود.
سقفی که رطوبت به آن نفوذ کرده و گچ‌هایش فرو ریخته است، بدون هیچ دخل و تصرفی روی بوم نقش می‌بندد تا تصویری از گذر زمان، کهنگی و رهاشدگی را نمایش دهد. اما در تعداد دیگری از آثار حتی همین عنصر خاص هم وجود ندارد. در خانه‌های قدیمی ایرانی دیوار اتاق‌ها گاه با یک عقب‌نشینی چند سانتیمتری همراه است که اغلب به عنوان محلی برای نصب تزیینات به کار می‌رفت. حال این دیوار بدون هیچ عنصر اضافه‌ای به سوژه نقاشی تبدیل می‌شود و بار دیگر محیطی متروکه را تداعی می‌کند. فضای خاکستری آثار افسریان نیز باوجود رنگ‌های فراوانی که در آن نهفته است، بر خالی بودن، کهنگی، بی‌توجهی و فراموش‌شدگی فضا تأکید می‌کند.
اما در تعدادی از آثار این مجموعه توجه نقاش بر اشیاء شیشه‌ای و ارتباط آنها با نور است. این بار هم همان فضای خالی و خاکستری زمینه‌ای می‌شود تا یک لیوان یا تنگ ظریف شیشه‌ای در مقابل آن قرار بگیرد و بازی نور و سایه را نمایش دهد. افسریان این اشیاء را حتی ظریف‌تر از آنچه که هستند به تصویر کشیده است و آسیب‌پذیری آنها بیننده را با این ذهنیت مواجه می‌کند که هر لحظه امکان شکستن و حذف شدن آنها از سطح بوم وجود دارد. در چند تابلوی دیگر این اشیاء شیشه‌ای در قالب چراغ‌های کریستالی دیده می‌شوند که بر دیوار نصب شده و سایه‌ای از آنها بر دیوار افتاده است.
نمایشگاه نقاشی ایمان افسریان تا 26 مهر در گالری اثر واقع در خیابان ایرانشهر، کوی برفروشان، شماره 16، روبروی خانه هنرمندان برپاست.
دیوارنگاره‌ها
نمایشگاه نقاشی داریوش قره‌زاد با نام "زمانی دیگر" در گالری طراحان آزاد برپاست. قره‌زاد سال‌ها به عنوان نقاشی شناخته می‌شد که در آثار خود به موضوع زنان و فضای اجتماعی آنان در شهر تهران می‌پرداخت و تضاد فرهنگی بین سنت و مدرنیته شهری در آثار او پررنگ است. آثار واقع‌گرایانه او اغلب زنان جوانی را با پوشش شهری در خیابان‌ها و پیاده‌روهایی نشان می‌داد که گاه بر روی دیوارهای آن گرافیتی‌های شهری به چشم می‌آیند.
اما در مجموعه جدید او نقش گرافیتی‌ها چنان پر رنگ شده است که به بخش اصلی کار تبدیل شده‌اند و عناصر دیگر مانند زنان در میان آنها به چشم می‌آیند. تابلوهای بزرگ این مجموعه گاه مانند تابلویی انتزاعی هستند که تنها خطوط و سطوح رنگی در آن دیده می‌شود. اما گاه در میان این فضا می‌توان حروف و کلماتی را تشخیص داد که مانند دیوارنوشته‌ای از میان رنگ‌ها بیرون آمده‌اند.
باوجود این انسان همچنان جایگاه خود را در این آثار حفظ کرده است. اگرچه دیگر خبری از فیگورهای واقع‌گرایانه نیست، اما نقاش به شکل‌های مختلف حضور انسان در شهر را به نمایش گذاشته است. در یک تابلو با خطوط سفیدی مواجه هستیم که فرم پیرامونی بدن انسان را ترسیم می‌کنند و به‌این‌ترتیب، اجتماعی از افراد مانند یک نقاشی گچی روی دیوار شکل می‌گیرد. در تابلویی دیگر مانند یک کلاژ شاهد صورت زنی هستیم که از میان رنگ‌ها بیرون آمده است و در جایی دیگر زنانی با پوشش چند دهه گذشته را می‌بینیم که مقابل دیواری ایستاده و عکس یادگاری گرفته‌اند.
بخش دیگری از آثار این مجموعه کارهای کوچکی هستند که روی کاغذ شکل گرفته‌اند. در این طراحی‌ها انسان حضور پر رنگی دارد اما باز هم خطوط پر انرژی با آزادی به ترسیم فیگورها منجر شده‌اند. در این مجموعه گاه نقاش پرتره‌ای از یک انسان را نقاشی کرده است و گاه با آوردن چند فیگور در یک کادر، تصویری از اجتماع و ارتباط میان اشخاص را به تصویر کشیده است.
نمایشگاه نقاشی داریوش قره‌زاد با نام "زمانی دیگر" تا 9 مهر در گالری طراحان آزاد به نشانی میدان فاطمی، میدان گل‌ها، میدان سلماس، شماره 5 برقرار است.
درختان بی‌سر
نمایشگاه نقاشی جواد علی‌محمدی اردکانی با نام "زندگی" در گالری فرمانفرما برپاست. اردکانی در این آثار سوژه واحدی را در نظر گرفته که در تمام تابلوها تکرار شده‌اند. درختانی قطور و کهنسال سوژه این نقاشی‌ها هستند اما نکته قابل‌توجه آن است که هیچ‌کدام از درختان، شاخ و برگ ندارند. آنها درختانی آسیب‌دیده هستند که مورد هجوم نیرویی بیرونی قرار گرفته و طراوت و تازگی خود را همراه با بار و برگ‌شان از دست داده‌اند، با این حال همچنان استوار و محکم بر جا ایستاده‌اند.
در همه تابلوها یک درخت تنها دیده می‌شود در حالی که غباری از دود یا مه اطراف آن را فرا گرفته است. این مه گاه آن‌چنان شدید است که تنه درخت دیگر دیده نمی‌شود و تنها شاخه‌های سربریده آن قابل مشاهده هستند. اینکه چرا همه درختان چنین سرنوشتی داشته و زندگی آنها محدود شده است، برای مخاطب آشکار نیست اما آنچه واضح است تلاش آنها برای دوام آوردن در شرایط فعلی و ادامه حیات به هر شکل ممکن است.
این نقاشی‌ها را می‌توان دغدغه‌ای درباره طبیعت و آسیب‌های وارد شده به آن دانست و در عین حال درختان را می‌توان آدم‌هایی دانست که درگذر زندگی آسیب‌های فراوان دیده و چیزهایی را از دست داده‌اند، بااین‌وجود همچنان تلاش می‌کنند به زندگی خود ادامه دهند.
نمایشگاه نقاشی جواد علی‌محمدی اردکانی تا 12 مهر در گالری فرمانفرما به نشانی خیابان کریم‌خان زند، خردمند شمالی، کوچه اعرابی ۲ برپاست.